Τσάρλι Τσάπλιν.
Τσάρλς Σπένσερ Τσάπλιν ή αλλιώς Σαρλό. Ήτανε και θα είναι ευρύτερα γνωστός για το ιδιαίτερο ταλέντο του στην υποκριτική. Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Στις φλέβες του κυλούσε καλλιτεχνικό αίμα αφού ο πατέρας του, Τσάρλς Τσάπλιν υπήρξε τραγουδιστής και η μητέρα του, μία πολύ ελκυστική ηθοποιός και τραγουδίστρια που άκουγε στο όνομα Λίλυ Χάρλει.
[dropcap size=big]Α[/dropcap]πόδειξη αυτού, ότι στην ηλικία των 5 ετών ο Τσαρλς ανέβηκε στην σκηνή για να υποδυθεί τον πρώτο του ρόλο. Έπειτα συνέχισε την καριέρα του ως κωμικός με μεγάλη επιτυχία. Μάλιστα με την παράσταση “A Night in an English Music Hall” έγινε ιδιαίτερα γνωστός με το κοινό να τον «αγκαλιάζει» από τις πρώτες κιόλας φορές. Πέρα από το ταλέντο του στην υποκριτική, το 1914 ο Τσάρλι αποφάσισε να δοκιμαστεί και στη σκηνοθεσία, αφού μέχρι το 1940 ανέλαβε να σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους στις οποίες πρωταγωνιστούσε ο ίδιος.
Ο Τσαρλς θα είναι πάντα για το κοινό, ο άνθρωπος που μιλούσε με τα μάτια και που η σιωπή του έλεγε περισσότερα από τα λόγια του. Αυτή η ιδιάζουσα περίπτωση, αυτός ο άνθρωπος με το μικρό καπέλο, το ψεύτικο μουστάκι, το χαχόλικο του παντελόνι και τα «παπούτσια βάρκες», χάριζε και χαρίζει απλόχερα το χαμόγελο σε ανθρώπους πάσης φύσεως, κάθε εθνικότητας, διάκρισης και ηλικίας ( Τι παράδοξο να χαρίζει κανείς χαμόγελα ενώ τα έχει κατά πολύ στερηθεί…)
Λόγω των δυσμενών συνθηκών της εποχής (φτώχεια και όχι μόνο) και των απρόσμενων περιστάσεων ο Τσαρλι, βρέθηκε από νωρίς αντιμέτωπος με τον κόσμο των ευθυνών. Ο πατέρας του, όντας αλκοολικός, εγκατέλειψε τον Τσάρλς με τον αδερφό και την μητέρα του Λίλυ. Η Λίλυ υπό το βάρος των περιστάσεων και δεδομένου του βεβαρημένου ιστορικού της δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει και έτσι μεταφέρθηκε σε άσυλο φρενοβλαβών και οι γιοί της (Τσαρλς και Σίντνει) σε σχολείο για ορφανά παιδιά.
[dropcap size=big]Ο[/dropcap]ι αναμνήσεις τους από το σχολείο ήταν δυσάρεστες και το περιβάλλον δυσβάστακτο.
Η διαμονή τους εκεί δεν διήρκησε πολύ, καθώς ο πατέρας τους ανέλαβε την διατροφή τους σύμφωνα με δικαστική απόφαση. Παρόλα αυτά, συνεχίζοντας ως αμετανόητος πότης, πέθανε σε ηλικία 37 ετών καθώς αντιμετώπιζε και διάφορα άλλα προβλήματα υγείας.
Ο Τσάρλι αναγκάστηκε να εγκατασταθεί μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του σε ένα διαμέρισμα. Σε περίοδο φτώχειας τα δύο παιδιά τα έβγαλαν πέρα χρησιμοποιώντας τα λεφτά που έβγαζε ο Τσάρλι από τις θεατρικές του παραστάσεις.
[dropcap style=”normal or inverse or boxed”]Η[/dropcap] ζωή του αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς ανθρώπους, η θετική του ενέργεια κίνητρο και η σιωπή του φαντασία αλλά και ένα είδος τέχνης. Ο Σαρλό ήταν ο ανθρωπάκος του λαού. Λιτός, τζέντλεμαν, πολίτης φτωχού αστικού κέντρου, απλός – και όπως εκείνος έλεγε, «η απλότητα δεν είναι απλό πράγμα». Εν τούτοις… Ο Σαρλό της καρδιάς μας.
Κείμενο: Κυριακή Σταμίδου (Lavart)
Σχέδιο: Γιάννης Γκέρτσιος (Lavart)
