Για τους λάτρεις της κλασικής μουσικής έχει σίγουρα αποτελέσει πρότυπο, ειδικά των νεανικών χρόνων. Η γλυκιές μελωδίες του ενέπνευσαν όχι μόνο μουσικούς, αλλά και συγγραφείς και σκηνοθέτες.
Ο λόγος για τον Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert ), τον συνθέτη των 600 λήντ ή λήντερ (γερμανικά τραγούδια), αλλά και πολλών άλλων έργων. Ο Σούμπερτ γεννιέται 31 Ιανουαρίου 1797 σε ένα προάστιο της Βιέννης. Μαθαίνει από μικρός μουσική από τον μουσικό πατέρα του και στα 13 του μόλις χρόνια μαθητεύει σύνθεση δίπλα στον γνωστό Αντόνιο Σαλιέρι. Παράλληλα, σπουδάζει παιδαγωγική στην Ανωτέρα Σχολή και την περίοδο 1814-1818 διδάσκει στο ίδιο σχολείο όπου δίδασκε ο πατέρας του. Το επάγγελμα του δασκάλου δεν τον ικανοποιεί. Ο κόμης Εστερχάζι τον προσλαμβάνει εκείνη τη χρονιά για να διδάξει μουσική στις κόρες του. Από τότε ζει μόνιμα στη Βιέννη και από το 1820, όταν τα έργα του εκτελούνται για πρώτη φορά δημόσια, έχει τις πρώτες επιτυχίες. Γνωστότερος βέβαια εκείνη την εποχή έγινε για τις περίφημες Σουμπερτιάδες. Οι μουσικές αυτές βραδιές που ο Σούμπερτ παρουσίαζε νέα έργα του, μάζευαν πλήθος κόσμου και μουσικών, ενώ πολλά κουτσομπολιά της εποχής μιλούν και για άλλες διαστάσεις σε αυτά τα ιδιότυπα πάρτυ.
Το έργο του Σούμπερτ διέπεται από το πνεύμα του ρομαντισμού. Οι μελωδίες του αποπνέουν συναισθηματική συμμετρία και ύφος ονειρικής πραγματικότητας. Η Σερενάτα συγκινεί ακόμα και στις μέρες μας, ενώ γνωστή είναι και η τελευταία Ημιτελής συμφωνία του. Έργο υψηλής αισθητικής είναι το ο Θάνατος και η Κόρη, το κουαρτέτο εγχόρδων που ενέπνευσε το σπουδαίο θεατρικό έργο του Αριέλ Ντόρφμαν και την ομότιτλη ταινία του Ρομάν Πολάνσκι.
Ο Φράντς Σούμπερτ θα ξεψυχήσει το 1828 λέγοντας : Ιδού, ιδού το τέλος μου! Φήμες μιλούν για την ασθένεια της σύφιλης ως αιτία θανάτου, αλλά και της προηγηθείσας κατάθλιψής του. Στο μνημείο του θα γράψει ο ποιητής Franz Grillparzer: Η Τέχνη της Μουσικής ενταφίασε εδώ ένα πλούσιο απόκτημα, αλλά ακόμη ωραιότερες προσδοκίες. Ωστόσο η σύντομη ζωή του δεν τον εμπόδισε από το να αφήσει σημαντική μουσική κληρονομιά, γεγονός που τον κατατάσσει στους κορυφαίους Ρομαντικούς, αλλά και ευρύτερα στους κορυφαίους συνθέτες.
Κείμενο: Χρήστος Φώτης (Lavart)
