Ο Γκυ ντε Μωπασάν γεννήθηκε στο Château de Miromesnil, κοντά στη Ντιέπ, στη Νορμανδία, και όχι στον «Πύργο του Μιρονμενίλ», όπως λανθασμένα αναφέρεται. Ο πύργος, με την ιστορική σημασία, θα έπαιζε κενρικό ρόλο στα χρόνια της διαμόρφωσης του Μωπασάν, εμφυσώντας του την αγάπη για την ύπαιθρο και τους ρυθμούς της αγροτικής ζωής που θα εμφανιζόταν αργότερα στο έργο του.
Από την πλευρά του πατέρα του, ο Μωπασάν καταγόταν από μια αριστοκρατική οικογένεια που είχε χρεοκοπήσει, αλλά η υπερηφάνεια και η αίσθηση της καταγωγής τους παρέμειναν. Από την πλευρά της μητέρας του, ωστόσο, ανάγονταν σε κοινούς θνητούς που είχαν αναρριχηθεί στη σφαίρα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, προσδίδοντάς του ένα μοναδικό μείγμα αστικής ταπεινότητας και αριστοκρατικής ευαισθησίας. Η μητέρα του, Laure Le Poittevin, ήταν η ίδια μια έξυπνη και πολυδιαβασμένη γυναίκα, φίλη του συγγραφέα Gustave Flaubert, ο οποίος θα γινόταν μέντορας του Μωπασάν.
«Τι εστί γυναίκα;» 28 διορατικά αποφθέγματα προσπαθούν ν’ απαντήσουν
Από τον πατέρα του, ο Γκυ κληρονόμησε τη φλόγα του αισθησιασμού και τη γεύση για τις απολαύσεις της ζωής. Οι συχνές σχέσεις και οι περιπέτειες του πατέρα του επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την άποψη του νεαρού Μωπασάν για το γάμο και τις σχέσεις. Η μητέρα του, από την άλλη πλευρά, είχε μια ευαίσθητη, ρομαντική φαντασία αλλά βασανιζόταν από την πικρία μιας απογοητευμένης ζωής. Η Laure Le Poittevin είχε θεοποιήσει τον αδελφό της, έναν ποιητή που είχε πεθάνει πρόωρα, και είχε δει στο πρόσωπό του τον τέλειο άνδρα -ευαίσθητο, καλλιτεχνικό και έξυπνο. Αυτό το εξιδανικευμένο όραμα την έκανε να απογοητευτεί βαθύτατα από τον σύζυγό της, τον οποίο θεωρούσε ότι στερούνταν αυτών των ιδιοτήτων. Αντ’ αυτού εναπόθεσε όλες τις ελπίδες και τα όνειρά της στον γιο της, τον Μωπασάν, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί στον τέλειο άνδρα που έβλεπε στον αδικοχαμένο αδελφό της.
Η παιδική ηλικία του Μωπασάν σημαδεύτηκε από αυτές τις εντάσεις μεταξύ των γονέων του. Καθώς μεγάλωνε, αντιλαμβανόταν έντονα την επιπολαιότητα και τη γυναικολαγνεία του πατέρα του, ενώ παράλληλα ανέπτυσσε μια βαθιά και προστατευτική αγάπη για τη μητέρα του. Κάθε φορά που οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων του γίνονταν πολύ οδυνηρές, ο Μωπασάν δραπέτευε στην Νορμανδική ακτή, όπου η θάλασσα γινόταν καταφύγιο και πηγή έμπνευσης. Καθόταν για ώρες στην ακτή, συλλογιζόταν τα κύματα και την απεραντοσύνη του ορίζοντα, βλέποντας σε αυτά την άγρια χαρά και τη βία της δημιουργίας. Ο ρυθμός και το μυστήριο της θάλασσας θα διαπερνούσαν αργότερα πολλές από τις ιστορίες του.
Αν και η ζωή του συχνά χαρακτηριζόταν από χιούμορ, περιπέτεια και ευχαρίστηση, χρωματιζόταν επίσης από βαθύτερα, πιο μελαγχολικά συναισθήματα, όπως φαίνεται στα μεταγενέστερα έργα του. Ο Μωπασάν έγινε ένας από τους σπουδαιότερους αφηγητές της εποχής του, ενώ οι οξείες παρατηρήσεις του για την ανθρώπινη φύση, σε συνδυασμό με τη βαθιά ενσυναίσθηση για τους χαρακτήρες του, δημιούργησαν μια διαρκή λογοτεχνική κληρονομιά.
12 αποφθέγματα του Γκυ ντε Μωπασάν
- Όλες οι ιδέες, όλα τα γνωμικά, όλες οι συζητήσεις, όλα τα πιστεύω είναι συνθηματολογία.
- Οι πιστοί άνδρες αγαπούν τις γυναίκες, ενώ εκείνοι που τις απατούν τις λατρεύουν
- Από όλα τα πάθη, το πιο αξιοσέβαστο μου φαίνεται ότι είναι η λαιμαργία.
- Κάθε κυβέρνηση έχει καθήκον να αποφύγει έναν πόλεμο όπως κάθε καπετάνιος έχει καθήκον να αποφύγει ένα ναυάγιο.
- Όταν μένουμε μόνοι για πολύ καιρό, γεμίζουμε τον κενό χώρο με φαντάσματα.
- Ένα νόμιμο φιλί αξίζει πολύ λιγότερο από ένα κλεμμένο φιλί.
- Τα λόγια της αγάπης, που είναι τα ίδια πάντα, παίρνουν τη γεύση των χειλιών που τα προφέρουν.
- Η κατάκτηση γυναικών είναι η πιο συναρπαστική περιπέτεια ενός άντρα.
- Οι μεγάλοι καλλιτέχνες είναι αυτοί που επιβάλλουν στην ανθρωπότητα τις αυταπάτες τους.
- Η ζωή! Μερικές μέρες και μετά τίποτα πια.
- Με τις γυναίκες.. πρέπει να συγχωρούμε τα πάντα… ή να τα αγνοούμε.
- Δεν πίστευε ούτε στο θεό ούτε στο διάβολο. Έτσι αμφισβητώντας τη μέλλουσα ζωή, είχε κακομεταχειριστεί με κάθε τρόπο την παρούσα ζωή.
