Όταν ο κόσμος παύει να προκαλεί ενδιαφέρον γεννιέται το τίμημα της αναγκαιότητας
[dropcap size=big]Τ[/dropcap]ο αξιοθαύμαστο στην Εταιρότητα είναι ότι δεν κάνει μόνο θέατρο, αλλά παιδεύει το κοινό με κάθε της παράσταση. Η Εταιρότητα είναι εκπρόσωπος αυτού που ονομάζουμε «ποιοτικό θέατρο» έχοντας πορευτεί ως τώρα στο δρόμο της ομαδικής δουλειάς και της συλλογικής προσπάθειας. Κι αφού φέτος μας ταξίδεψε από τη Μόσχα στο Πετουσκί με τρένο και άφθονο αλκοόλ συστήνοντάς μας τον Βενεντίκτ Γιεροφέγιεβ, τώρα μας κάνει μάρτυρες 12 αναμετρήσεων με την ιδιοφυΐα του μικρού Κίστερ, προϊόν της πένας του Χάουαρντ Μπάρκερ.
Πρώτη φορά παιγμένο στην Ελλάδα, σε μετάφραση, ειδικά για την παράσταση αυτή, της Έλσης Σακελλαρίδου, το έργο 12 αναμετρήσεις με μια ιδιοφυΐα (12 Encounters with a Prodigy) του πολυγραφότατου βρετανού συγγραφέα ανήκει στο είδος που ο ίδιος εισήγαγε και ονόμασε Θέατρο της Καταστροφής. Πρόκειται για ένα σύμπαν που φέρει επιρροές από αρχαία τραγωδία, Σαίξπηρ, Πίντερ, Μπέκετ και είναι απολύτως αποκομμένο από την όποια κάθαρση. Μέσα από την τραγική αναγέννηση και τη συνειδητοποίηση της φρίκης προσπαθεί να φέρει τον άνθρωπο αντιμέτωπο με τη φύση και την αλήθεια του για να οδηγηθεί από μόνος του στον εξευγενισμό του. Μια τέχνη, όπως αντιλαμβανόμαστε, διόλου εύπεπτη που θέλει τον θεατή συμμέτοχο πλην συνένοχο.
[dropcap size=big]Α[/dropcap]ντιπροσωπευτικότατο δείγμα Θεάτρου της Καταστροφής, οι 12 αναμετρήσεις με μια ιδιοφυΐα παρουσιάζονται στο θέατρο Αυλαία για 8 παραστάσεις (από 25/12 έως 3/1). Αναρωτιόμουν γιατί στην αφίσα να υπάρχει ένα καπάκι από φρεάτιο. Γιατί, ο Κίστερ γεννήθηκε στην άκρη του δρόμου. Κι αντί για παιδικό κρεβάτι η μάνα του τον έβαλε μέσα σε έναν υπόνομο. Έξω πέφτανε μανιωδώς βόμβες. Κι ο Κίστερ έγινε το παιδί θαύμα. Ίσως γιατί δεν μεγάλωσε μέσα στο ζόφο της οικογένειας που σε καταργεί, κατά πώς το εννοεί τουλάχιστον ο Δημήτρης Δημητριάδης. Ένα παράξενο δωδεκάχρονο αγόρι που ασκεί μια δίχως προηγούμενο σαδιστική επιρροή σε 12 ενήλικες (την τροφό, τον παιδαγωγό, τον επιστήθιο φίλο, τη μητέρα, την ποθητή, τον αλήτη, τον διανοούμενο, τον φεουδάρχη, τον πανουκλιασμένο, τους γονείς του φίλου, τους αγγέλους, τον αντεραστή). Κάτι το παράλογο, το αλλόκοτο και συνάμα τόσο οικείο περιβάλλει τους ήρωες αυτού του έργου. Χιούμορ ιδιαίτερο, ολίγον τι κυνικό, από αυτό που θέλεις να γελάσεις, αλλά ντρέπεσαι.
Εκμεταλλευόμενος τη γοητεία του καταναγκασμού ο ιδιοφυής Κίστερ δοκιμάζει τα όρια των ενηλίκων ξεπερνώντας κάθε όριο. Η ηθική καταργείται, και κυριαρχούν η βία, ο οίκτος η αιδώς και, παραδόξως η λογική. Ένα έργο κυριολεκτικά θρασύ και ερεθιστικό που οι ηθοποιοί της Εταιρότητας, όπως ήταν αναμενόμενο, το αποδώσανε τόσο ουσιαστικά που έφτανε να σε ενοχλεί. Από το μακιγιάζ μέχρι τα φώτα, από τα κοστούμια μέχρι τη μουσική η Εταιρότητα πέρασε το «μάθημα» με Άριστα 10 αποδεικνύοντας βαθιά μελέτη (καθότι ο Νίκος Σακαλίδης έκανε το θαύμα του) και ενδελεχή δουλειά.
Συντελεστές
Μετάφραση: Έλση Σακελλαρίδου
Σκηνοθεσία: Νίκος Σακαλίδης
Σκηνικό: Νίκος Σακαλίδης, Γιώργος Γεροντίδης, Δημοσθένης Μπογιατζής
Κοστούμια: Μένη Τριανταφυλλίδου
Μουσική επιμέλεια: Ευτυχία Καβαλίκα
Φωτισμοί: Νίκος Σακαλίδης
Βοηθός σκηνοθέτη – Οργάνωση παραγωγής: Τατιάνα Νικολαΐδου
Παίζουν: Θωμάς Βελισσάρης, Μελίνα Γαρμπή, Βιολέττα Θεοδωρίδου, Μαρίνα Καζόλη, Τζίμης Κούρτης, Δημήτρης Κουστολίδης, Ιόλη Ραγκούση, Ελένη Σαμαντζή, Κωνσταντίνος Χατζηκυπραίος
