Η Λιλή Ζωγράφου είναι μια λογοτεχνική δύναμη της φύσης. Οι λέξεις της διαπερνούν τον ιστό των κοινωνικών προτύπων με αδιαμφισβήτητη σαφήνεια.
Το να αποκαλέσουμε τη Λιλή Ζωγράφου ως μια από τις πιο αγαπημένες μας συγγραφείς μοιάζει απλοϊκό, σαν να μην αποτυπώνει πλήρως τον αντίκτυπο του έργου της στον ψυχισμό και την κοσμοθεωρία μας.
Τα αποφθέγματα της Λιλή Ζωγράφου διαπνέονται από μια φλογερή ευφυία και μια αδυσώπητη αναζήτηση της αλήθειας, ακόμη και όταν αυτή η αλήθεια είναι άβολη. Μια φωνή εξέγερσης ενάντια στις εσωτερικευμένες καταπιέσεις μας είναι πάντα ευπρόσδεκτη ακόμη κι αν είναι άβολη.
Για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο η Ιθάκη δεν ήταν λύση ήταν ημίμετρο
10 αποφθέγματα της Λιλής Ζωγράφου
- «Υπάρχει μια συγκεκριμένη συνειδητή λύσσα και απόγνωσή μου, να κάνω τις γυναίκες να καταλάβουν τι ηλίθιες είναι.»
- «Δεν με είδαν ποτέ μέσα από τα βιβλία μου οι άντρες. Όσο ήμουν νέα, το μόνο που δεν έβλεπαν οι άντρες ήταν το μυαλό μου, που δεν σου κρύβω, ότι φρόντιζα και να το κρύβω όταν κατάλαβα ότι τους ενοχλούσε.»
- «Οι μάζες εκπαιδευμένες να είναι άτολμες και δορυφορικές, καθηλώνονται ανίκανες και ν’ αντικρίσουν ακόμα το κενό. Ειδικά διαμορφωμένες έτσι, περιμένουν, προσφέροντας με την ανημποριά τους, το πρόσχημα. Αυτή είναι η στιγμή του καπάτσου ή αλλιώς του ηγέτη. Όταν οι παλιοί θεοί αποσύρονται, οι θρόνοι αναζητούν διάδοχο. Και μ ένα καλό χειρισμό ή δίχως καν χειρισμό, σχεδόν κάθε άχρηστο σακί κόκαλα μπορεί ν αναρριχηθεί στην άδεια θέση!»
- «Μία κοινή πίστη σώζει πάντα τις μάζες από την ανυπόφορη μοναξιά του ατόμου. Αλλά όσο δύσκολο είναι να τις ενώσεις κάτω από μια καινούργια προοδευτική ιδέα, τόσο εύκολο είναι να τις συνδέσεις μ ένα κοινό μίσος. Εναντίον ποιανού; Μα η μετριότητα βλέπει γύρω της τόσους εχθρούς!»
- «Γυναίκες, μιλώ ακούστε. Να σας σερβίρω ένα βασιλόπουλο είναι αδύνατο φυσικά. Εκείνο που μπορώ να κάνω για σας είναι να σκοτώσω το βασιλόπουλο. Και τη Σταχτοπούτα. Αυτή η ξευτελισμένη, αυτή η δούλα που δεν έχει ίχνος περηφάνιας και ρεαλισμού, αα, δε μου ξεφεύγει.»
- Όχι, το προσέξατε; Δεν έμεινε τίποτα όρθιο γύρω μας. Χωρίς προσχήματα, χωρίς ντροπή, ο πολεμόχαρος κόσμος μας καταστρέφει το καθετί, αδιαφορώντας για τη ζωή, αφανίζοντάς την. Όποια ζωή. Και χωρίς να λογοδοτεί κανείς σε κανέναν. Για σφαγές θα μιλάμε τώρα; Ανθρώπων, ζώων ή φυτών. Πανέμορφα είδη εκλείπουν, πουλιά χάνονται από το στερέωμα, τα μαραζωμένα δέντρα ορφανεύουν από επισκέπτες, οι θάλασσες στειρώνονται και δεν γεννούν πια.»
- «Επί 21 αιώνες, Δύση και Ανατολή, κρατούν τον Έλληνα καθισμένο στο σκαμνί, στη θέση του αιώνια κατηγορούμενου: Λατίνοι, Εβραίοι,Πάπες, Τούρκοι, Δυτικοευρωπαίοι. Όλοι βυζαίνουν, κρεμασμένοι από το μαστό του, και δεν του συχωρούν πως δεν τα καταφέρνουν να απογαλακτιστούν.»
- «Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης, ληστής, πειρατής, ν’ ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και κείνων που εθελοτυφλούν. Όχι, η επανάστασή μου δε θα στρεφόταν κατά του καταστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη. Η γη έτσι κι αλλιώς δε χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Όπως δε χωρά άλλα φερέφωνα προκάτ επανάστασης».
- «Η ταπεινοφροσύνη, αν είσαι μικρός, είναι δουλοπρέπεια, αν είσαι μεγάλος υποκρισία. Να ‘σαι περήφανος. Η περηφάνια ταιριάζει σ’ όλα τα αναστήματα».
- «Δεν σου κρύβω ότι εγώ ντρέπομαι που βγάζω λεφτά από τα βιβλία μου. Είναι ξέρεις λιγάκι σαν να πληρώνεσαι μια σεξουαλική πράξη. Διότι αυτό είναι».
