Στα τρυφερά λόγια του παρελθόντος, βρίσκουμε έμπνευση για το παρόν, μια υπενθύμιση ότι η αγάπη, σε όλες τις μορφές της, είναι μια δύναμη που ούτε ο χρόνος, ούτε η απόσταση μπορούν να μειώσουν.
Σε έναν κόσμο που αναδιαμορφώνεται από την απόσταση, όπου το άγγιγμα είναι φευγαλέο και οι φωνές αντηχούν στον ψηφιακό αιθέρα, η αγάπη βρίσκει νέες μορφές για να αντέξει. Ωστόσο, η ουσία παραμένει αναλλοίωτη, μια σταθερά μέσα στους αιώνες. Σε περασμένες εποχές, οι εραστές τοποθετούσαν τις καρδιές τους σε περγαμηνές, τα λόγια τους ταξίδευαν σε τεράστιες αποστάσεις με άμαξα ή πλοίο, και κάθε κίνηση της πένας αποτελούσε μαρτυρία της λαχτάρας τους.
Στο πέρασμα των αιώνων, από τις πλούσιες αυλές της Ευρώπης μέχρι τα αυστηρά όρια των κελιών των φυλακών, οι καρδιές προσέγγιζαν η μία την άλλη με μια συμφωνία γραπτών λέξεων. Οι οδυνηρές επιστολές του Βολταίρου, οι ποιητικοί θρήνοι του Ουάιλντ και οι παθιασμένες ανταλλαγές μεταξύ του Καρλ Μαρξ και της Τζένι φον Βεστφάλεν αποκάλυψαν τον διαχρονικό αγώνα για σύνδεση, για να γεφυρωθεί το ανυπέρβλητο.
Χόρχε Μπουκάι :«χωρίς αληθινό έρωτα μπορεί να υπάρχουν γάμοι, αλλά δεν υπάρχει σχέση»
Η αθάνατη αγαπημένη του Μπετόβεν
Το 1812, ο Μπετόβεν έγραψε στην “αθάνατη αγαπημένη του”, η ταυτότητα της οποίας παραμένει μυστήριο, εκφράζοντας τη βαθιά του λαχτάρα: “Σε μια λαχτάρα με δάκρυα για σένα… Τι ζωή!Σαν αυτό! Χωρίς εσένα. Έχω αποφασίσει να περιπλανιέμαι στο βάθος μέχρι να μπορέσω να πετάξω στην αγκαλιά σου”.
Παρά τις τεχνολογικές εξελίξεις, η επιθυμία να είμαστε μαζί όταν είμαστε ερωτευμένοι παραμένει αναλλοίωτη. Στο παρελθόν, τα παθιασμένα ερωτικά γράμματα ήταν ο κανόνας. Σήμερα, ένα απλό “ILY” (I love you) με ένα emoji με μάτια καρδιάς στο WhatsApp μπορεί να είναι αρκετό για κάποιους.
Τα γράμματα του Μπετόβεν προς την αγαπημένη του, γραμμένα με λέξεις που θα μπορούσαν να κάνουν την καρδιά κάθε γυναίκας να χτυπήσει πιο γρήγορα, αναμένονταν υπομονετικά καθώς ταξίδευαν με την άμαξα. Ένα γράμμα μπορεί να χρειαζόταν μέρες για να φτάσει στον προορισμό του και ο Μπετόβεν παραπονέθηκε κάποτε ότι η λατρεμένη του γυναίκα θα λάμβανε το μήνυμά του “πιθανότατα όχι πριν από το Σάββατο”.
Κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα, τα ερωτικά γράμματα συχνά αποκαλούνταν “επισκέψεις ψυχής”. Ο Μπετόβεν, γνωστός για την αγάπη του για πολλές γυναίκες, περιγράφηκε από τον παιδικό του φίλο, Franz Gerhard Wegeler, ως “πάντα ερωτευμένος”. Ωστόσο, οι επιστολές του διατηρούσαν την ποιητική τους γοητεία.
Τα ερωτικά γράμματα του Γκαίτε
Ο διάσημος Γερμανός ποιητής Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε ήταν επίσης παραγωγικός συγγραφέας ερωτικών επιστολών. Έγραψε περίπου 1.700 επιστολές και σημειώσεις προς τη Σαρλότ φον Στάιν, κυρία επί των τιμών στην αυλή της Βαϊμάρης και επτά χρόνια μεγαλύτερή του. Σε ένα γράμμα του έγραφε: “Τα γλυκά λόγια με τα οποία με κακομαθαίνεις – αχ! Αυτό είναι το μόνο που ήθελα, ακόμη και τα χείλη σου να διαβάζονται μαζί με τα πιο γλυκά πράγματα που χύνεις αθόρυβα στη ψυχή μου”.
Ο Γκαίτε και η Σαρλότ φον Στάιν, που διέμεναν και οι δύο στη Βαϊμάρη, αντάλλασσαν συχνά επιστολές, συχνά δύο ή τρεις φορές την ημέρα. Ωστόσο, η σχέση τους ήταν μάλλον περισσότερο πλατωνική λόγω του ότι η βαρώνη ήταν παντρεμένη. Η σχέση τους ψυχράνθηκε όταν ο Γκαίτε ταξίδεψε στην Ιταλία, και όταν επέστρεψε το 1788, άρχισε μια σχέση με την Κριστιάνε Βούλπιους. Από τα ταξίδια του, έγραφε στον “θησαυρό του σπιτιού του”, εκφράζοντας τη λαχτάρα και τη ζήλια του: “Η μόνη μου επιθυμία είναι να είσαι εδώ… Κράτα με αγαπημένη! Γιατί μερικές φορές ζηλεύω στις σκέψεις μου και φαντάζομαι ότι μπορεί να σου αρέσει κάποιος άλλος άντρας περισσότερο… Αλλά εσύ δεν χρειάζεται να το βλέπεις αυτό- πρέπει να σκέφτεσαι ότι είμαι ο καλύτερος γιατί σε αγαπώ τρομερά”.
Η Christiane Vulpius έγραψε με ανυπομονησία πίσω στον Γκαίτε, εξομολογούμενη τον πόθο της: “Σήμερα το πρωί η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι θα έπαιρνα ένα γράμμα από εσάς, αλλά αυτή τη φορά ήλπιζα μάταια. Η τελευταία μου σκέψη το βράδυ είναι για σας, ενώ το πρωί είναι η πρώτη. Σήμερα νιώθω σαν να μην αντέχω άλλο χωρίς εσάς”.
Ο Βολταίρος και οι επιστολές του Όσκαρ Ουάιλντ
Ο Γάλλος φιλόσοφος Βολταίρος, ο οποίος ερωτεύτηκε την ανιψιά του Μαρί-Λουίζ Ντενί, εξέφρασε τον πόθο του το 1745: ” …είμαι πολύ δυστυχισμένος που δεν μπορώ να ζήσω μαζί σου με ειρήνη και ησυχία, κάπου μακριά από βασιλιάδες, αυλικούς και καντήλια… Αλλά τι μοίρα είναι να είσαι διαρκώς χωρισμένος! Να νοσταλγούμε ο ένας τον άλλον χωρίς να μπορούμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον!”
Ο Ιρλανδός ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Όσκαρ Ουάιλντ, που φυλακίστηκε το 1895 για τις σχέσεις του με τους άνδρες, έγραψε ένα συγκλονιστικό γράμμα στον εραστή του, λόρδο Ντάγκλας (“Bosie”): “Αλλά μην στενοχωριέσαι γι’ αυτό, μάλλον να είσαι ευτυχισμένος που γέμισες με αθάνατη αγάπη την ψυχή ενός ανθρώπου που τώρα κλαίει στην κόλαση, αλλά κουβαλάει τον παράδεισο στην καρδιά του”.
Επιστολές μεταξύ του Καρλ Μαρξ και της Τζένη φον Βεστφάλεν
Η Jenny von Westphalen, μια αριστοκράτισσα, έγραφε με στοργή στον μελλοντικό της σύζυγο, τον Καρλ Μαρξ: “Αγαπητέ καλόκαρδε άνθρωπε, αν ήσουν εδώ τώρα, αγαπημένε μου … πόση δεκτικότητα θα έβρισκες στη μικρή σου γενναία…”. Ο Μαρξ απάντησε: “Σε φιλάω από την κορφή ως τα νύχια… Η αγάπη, όχι για το προλεταριάτο για μια αγαπημένη σαν εσένα, μετατρέπει έναν άντρα ξανά σε άντρα”.
Winnie και Nelson Mandela
Ένα αξιοσημείωτο ζευγάρι του 20ού αιώνα ήταν η Γουίνι και ο Νέλσον Μαντέλα. Από τη φυλακή το 1969, ο Νέλσον έγραψε στη Γουίνι: “Αγάπη μου, ένα από τα πολύτιμα υπάρχοντά μου εδώ είναι το πρώτο γράμμα που μου έγραψες στις 20 Δεκεμβρίου 1962, λίγο μετά την πρώτη μου καταδίκη. Τα τελευταία εξήμισι χρόνια το διαβάζω ξανά και ξανά και τα συναισθήματα που εκφράζει είναι τόσο χρυσά και φρέσκα τώρα όσο ήταν την ημέρα που τα έλαβα”.
Αν και ο έρωτάς τους τελικά ξεθώριασε, τα γράμματα που αντάλλασσαν κατά τη διάρκεια του χωρισμού τους βοήθησαν να διατηρηθεί η σχέση τους.
Μια νέα προσέγγιση του «μυστικού πίνακα γραφής» του Φρόυντ: Η άγνωστη ιστορία των πλακών από κερί
