Η Κλεοπάτρα ξεχώρισε για τη γλωσσική της δεινότητα και την πολιτιστική της οξυδέρκεια, αντανακλώντας την κορύφωση της ελληνιστικής κληρονομιάς του Αλεξάνδρου. Ο θάνατός της σηματοδότησε το τέλος της ελληνιστικής εποχής, αλλά η επιρροή του Αλεξάνδρου διήρκεσε, καθώς η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κληρονόμησε και διαιώνισε την πολιτιστική και πνευματική κληρονομιά του ελληνιστικού κόσμου.
Η Κλεοπάτρα, συνδεόταν στενά με τον Αλέξανδρο μέσω της καταγωγής της ως απόγονος του Πτολεμαίου Α΄ Σωτήρος, ενός από τους πιο έμπιστους στρατηγούς και συντρόφους του Αλεξάνδρου. Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., η αυτοκρατορία του μοιράστηκε μεταξύ των στρατηγών του, γνωστών ως Διαδόχων. Ο Πτολεμαίος Α΄ Σωτήρ κατέλαβε τον έλεγχο της Αιγύπτου, ιδρύοντας τη δυναστεία των Πτολεμαίων που κυβέρνησε για τρεις αιώνες.
Οι Πτολεμαίοι διατήρησαν τη γενεαλογία τους μέσω ενδοοικογενειακών γάμων, αν και το βασίλειό τους δεν μπόρεσε τελικά να αντισταθεί στη δύναμη της Ρώμης. Η βασιλεία της Κλεοπάτρας χαρακτηρίστηκε από τις στρατηγικές συμμαχίες της με δύο από τους πιο ισχυρούς ηγέτες της Ρώμης, τον Ιούλιο Καίσαρα και τον Μάρκο Αντώνιο. Παρά τις προσπάθειές της, οι συμμαχίες αυτές απέτυχαν να εξασφαλίσουν τον θρόνο της, με αποκορύφωμα την αυτοκτονία της και την προσάρτηση της Αιγύπτου ως ρωμαϊκής επαρχίας.
Αλεξάνδρειες: Όχι 1, αλλά 16! Πού έχτισε ο Μέγας Αλέξανδρος τις πόλεις του; (ΕΙΚΟΝΕΣ)
Οι Πτολεμαίοι
Παρά τα κουτσομπολιά λοιπόν η Κλεοπάτρα Ζ΄ δεν καταγόταν άμεσα από τον Μέγα Αλέξανδρο. Αντίθετα, ήταν απόγονος του Πτολεμαίου Α΄ Σωτήρος, ο οποίος, μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, ανέλαβε τον έλεγχο της Αιγύπτου και ίδρυσε τη δυναστεία των Πτολεμαίων. Ο Πτολεμαίος φέρεται να ήταν γιος της Αρσινόης και του Φιλίππου Β’, του πατέρα του Αλεξάνδρου, αν και ο ισχυρισμός αυτός είναι πιθανότατα ένας μύθος που αποσκοπούσε στη νομιμοποίηση της εξουσίας του συνδέοντας την καταγωγή του με τη δυναστεία των Αργείων της Μακεδονίας.
Ως μέλος της δυναστείας των Πτολεμαίων, η Κλεοπάτρα γεννήθηκε το 69 π.Χ. από τον Πτολεμαίο ΧΙΙ Αυλήτη. Η μητέρα της πιστεύεται ότι ήταν η Κλεοπάτρα Τρύφαινα, σύζυγος του Πτολεμαίου. Οι Πτολεμαίοι ηγεμόνες, οι οποίοι ήταν ελληνικής μακεδονικής καταγωγής, παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό στην κληρονομιά τους και απέφυγαν τις επιμειξίες με τον τοπικό αιγυπτιακό πληθυσμό. Κατοικούσαν κυρίως στην Αλεξάνδρεια, κοσμοπολίτικο κέντρο του ελληνιστικού πολιτισμού, και μόνο περιστασιακά συμμετείχαν σε παραδοσιακές αιγυπτιακές τελετές.
Η αριστοκρατία της πτολεμαϊκής Αιγύπτου μιλούσε την Κινεζική Ελληνική, την κοινή γλώσσα του ελληνιστικού κόσμου και της πτολεμαϊκής αυλής, ενώ ο απλός λαός και οι ιερείς μιλούσαν Αιγυπτιακά. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Κλεοπάτρα ήταν πολύγλωσση, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να μιλάει αιγυπτιακά – κάτι σπάνιο για τη δυναστεία της.
Υπό τους Πτολεμαίους, η Αίγυπτος ήταν ένα ισχυρό ελληνιστικό βασίλειο και ένας σημαντικός παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, όταν ο πατέρας της Κλεοπάτρας, ο Πτολεμαίος ΧΙΙ, ανέβηκε στην εξουσία, η Ρώμη είχε αναδειχθεί σε τρομερό αντίπαλο. Η δολοφονία του Μεγάλου Πομπήιου από τον αδελφό της Κλεοπάτρας Πτολεμαίο ΧΙΙΙ προκάλεσε τη ρωμαϊκή παρέμβαση στις αιγυπτιακές υποθέσεις. Η Κλεοπάτρα σχημάτισε τότε πολιτική και προσωπική συμμαχία με τον Ιούλιο Καίσαρα για να εξοντώσει τον αδελφό της και να εξασφαλίσει τη θέση της. Μετά τη δολοφονία του Καίσαρα το 44 π.Χ., συμμάχησε με τον Μάρκο Αντώνιο, έναν άλλο σημαντικό Ρωμαίο ηγέτη.
Η σύμπραξη της Κλεοπάτρας και του Αντωνίου ήταν τόσο ρομαντική όσο και στρατηγική, με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού ρωμαϊκού-ελληνιστικού κράτους. Οι φιλοδοξίες τους συντρίφτηκαν όταν οι δυνάμεις του Οκταβιανού τους νίκησαν στη μάχη του Ακτίου το 31 π.Χ. Η επακόλουθη αυτοκτονία της Κλεοπάτρας, μαζί με την εκτέλεση του γιου της Καισαρίωνα, σήμανε το τέλος του βασιλείου των Πτολεμαίων και τη μετατροπή του σε ρωμαϊκή επαρχία.
Η ζωή και η βασιλεία της Κλεοπάτρας διαμορφώθηκαν βαθιά από την κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου, παρόλο που δεν ήταν άμεση απόγονός του. Η αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου κατακερματίστηκε μετά τον θάνατό του, οδηγώντας στη δημιουργία ελληνιστικών βασιλείων όπως η Πτολεμαϊκή Αίγυπτος, τα οποία έγιναν κέντρα πολιτιστικών και πνευματικών ανταλλαγών. Η Αλεξάνδρεια, η πρωτεύουσα της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου, αποτέλεσε την επιτομή αυτής της συγχώνευσης των ελληνικών και αιγυπτιακών παραδόσεων.
