Η εαρινή επίθεση και η τελική ήττα του Μουσολίνι στο αλβανικό μέτωπο αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο όρος “Εαρινή Επίθεση” αναφέρεται στην απέλπιδα προσπάθεια του Ιταλού φασίστα ηγέτη Μπενίτο Μουσολίνι και των ιταλικών στρατιωτικών δυνάμεων να εισβάλουν στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 1941.
Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, η αρχική φάση του ελληνοϊταλικού πολέμου είχε ήδη λάβει χώρα, με αφορμή το ελληνικό “Όχι” στις 28 Οκτωβρίου 1940.
Μετά την απόρριψη από την Ελλάδα του τελεσίγραφου της Ιταλίας να παραδώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, τα ιταλικά στρατεύματα επιχείρησαν εισβολή από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, συνοδευόμενη από ταυτόχρονες αεροπορικές επιθέσεις.
Παρά τις φιλοδοξίες της Ιταλίας, ο ελληνικός στρατός και ο ελληνικός λαός επέδειξαν ηρωισμό και αυτοθυσία, όχι μόνο ματαιώνοντας την έντονη ιταλική επίθεση, αλλά και εξαπολύοντας σθεναρή αντεπίθεση που ανάγκασε τους Ιταλούς σε άτακτη υποχώρηση.
Στο ευρύτερο πλαίσιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία) στόχευαν στην κατάκτηση της Ελλάδας στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο Μουσολίνι, το κύρος του οποίου είχε υποστεί πλήγμα μετά τη νίκη της Ελλάδας, επέβλεψε προσωπικά μια σημαντική ιταλική αντεπίθεση με στόχο την εισβολή στο ελληνικό έδαφος και την κατάκτηση της χώρας.
Οι αναφορές του ιταλικού Γενικού Στρατηγείου ανέφεραν εχθροπραξίες και για τους δύο ιταλικούς στρατούς στην Αλβανία, υποδεικνύοντας την ένταση της σύγκρουσης σε διάφορους τομείς.
Ο Μουσολίνι χρησιμοποίησε σκληρά μέτρα για να εμποδίσει τους Ιταλούς στρατιώτες να υποχωρήσουν όπως οι άμεσες απειλές του θανάτου σε περίπτωση υποχώρησης.
Ωστόσο, οι προσδοκίες του Μουσολίνι αντιμετώπισαν για άλλη μια φορά την αντίσταση της τρομερής ελληνικής άμυνας, όπως ανέφεραν “ΤΟ ΒΗΜΑ” και δημοσιογράφοι του μετώπου:
«η γενική κατάστασις εις το μέτωπον παρουσιάζει σαφώς κάποια στοιχεία εκφυλισμού της εαρινής επιθέσεως του δικτάτορος της Ρώμης, ενώ εκ παραλλήλου σταθερώτατα ακλόνητον παραμένει το τείχος του ελληνικού μετώπου, επάνω εις το οποίον θραύονται οικτρότατα και αιματηρότατα τα αλλεπάλληλα πυκνά κύματα των απεγνωσμένων επιθέσεων του εχθρού».
Η αντικατάσταση του Ιταλού αρχιστράτηγου έδειξε ότι οι Ιταλοί δεν θα πετύχαιναν τη δεύτερη προσπάθειά τους. Η στρατηγική πρωτοβουλία του δικτάτορα και η ταυτόχρονη γενική επίθεση αντιμετωπίστηκαν με αιματηρή και πλήρη απόκρουση.
Παρά τις προσπάθειες του Μουσολίνι, το ελληνικό μέτωπο παρέμεινε ανυποχώρητο και η ιταλική επίθεση άρχισε να παρουσιάζει σημάδια εκφυλισμού.
Ο υποστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος εξέδωσε συγχαρητήρια διαταγή προς τους Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικούς στις 16 Μαρτίου, επαινώντας τη νικηφόρα εκστρατεία τους και τονίζοντας την αδιάλλακτη θέληση και την ακλόνητη πεποίθηση της νίκης.
Ο ανταποκριτής στο αλβανικό μέτωπο, Γεώργιος Ρούσσος, υπογράμμισε τη σκληρή δοκιμασία του Μουσολίνι, καθώς ο δικτάτορας αγωνιζόταν να πετύχει κάποια σημαντική νίκη.
Το προσωπικό γόητρο του Μουσολίνι υπέστη πρωτοφανή ταπείνωση και αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την ανθεκτικότητα του ελληνικού στρατού ως τρομερό εμπόδιο στις ανελέητες επιθέσεις του φασισμού.
Ενώ ο φασιστικός στρατός του Μουσολίνι απέτυχε να επικρατήσει επί των ελληνικών δυνάμεων, η Ελλάδα έπεσε τελικά στα χέρια των ναζιστικών γερμανικών στρατευμάτων υπό τον Αδόλφο Χίτλερ, παρά τις ηρωικές προσπάθειες των Ελλήνων, με τρομακτικές συνέπειες που όρισαν την ιστορία του τόπου ακόμη και μεταπολεμικά.
Ο βανδαλισμός της Ακρόπολης στο διάβα της Ιστορίας: Από τους Ερούλους στον Λόρδο Έλγιν (ΒΙΝΤΕΟ)
