13 εύφλεκτα αποφθέγματα του Εμίλ Ζολά αποζητούν προσοχή

Ο Εμίλ Ζολά, εξέχουσα μορφή του νατουραλιστικού λογοτεχνικού κινήματος, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο. Υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1901 και το 1902, η επιρροή του επεκτάθηκε πολύ πέρα από τον χώρο της λογοτεχνίας.

Ο Εμίλ Ζολά, μια εξέχουσα μορφή της γαλλικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1840. Ως μυθιστοριογράφος, κριτικός και πολιτικός ακτιβιστής, ο Ζολά είναι περισσότερο γνωστός για την υπεράσπιση του νατουραλισμού, ενός λογοτεχνικού κινήματος που επιδίωκε να απεικονίζει τη ζωή με επιστημονική αντικειμενικότητα. Το πιο διάσημο έργο του, “Les Rougon-Macquart”, ένας κύκλος 20 μυθιστορημάτων, αποτελεί μια μνημειώδη εξερεύνηση της επιρροής της κοινωνίας στα άτομα και του αντίκτυπου της κληρονομικότητας.

Η λογοτεχνική σταδιοδρομία του Ζολά σημαδεύτηκε από τη δέσμευση για κοινωνική δικαιοσύνη και την οξεία παρατήρηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Μέσα από τα έργα του, όπως το “Germinal”, το οποίο καταπιάστηκε με τους αγώνες των ανθρακωρύχων, και το “Nana”, μια έκθεση της παρακμής του Παρισιού της Δεύτερης Αυτοκρατορίας, ο Ζολά αντιμετώπισε άφοβα τα κοινωνικά ζητήματα. Το επιδραστικό δοκίμιό του “J’Accuse…!” έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση Dreyfus, όπου μίλησε κατά της αδικίας και του αντισημιτισμού.

Ο καταλυτικός ρόλος του Ζολά στην πολιτική φιλελευθεροποίηση της Γαλλίας και στην αθώωση του Alfred Dreyfus, ενός άδικα κατηγορούμενου στρατιωτικού, είναι αδιαμφισβήτητος. Αυτή η καίρια στιγμή συνοψίζεται στη διάσημη ανοιχτή επιστολή του, “Κατηγορώ”. Τα επακόλουθα της τολμηρής στάσης του δημιούργησαν σημαντική αναταραχή στη Γαλλία, οδηγώντας σε κατηγορίες, σημαντικό πρόστιμο και ποινή φυλάκισης ενός έτους για τον Ζολά. Τελικά, απέφυγε τη φυλάκιση αναζητώντας καταφύγιο στην Αγγλία, με τις ενέργειές του να αντηχούν στην ιστορία ως μια θαρραλέα και επιδραστική επιδίωξη της δικαιοσύνης.

54 αποφθέγματα του Μπέρτραντ Ράσελ: «Δεν θα πεθάνω ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να κάνω και λάθος»

13 αποφθέγματα του Εμιλ Ζολά

Ο πολιτισμός ποτέ δε θα φτάσει στην τελειότητα, αν η τελευταία πέτρα της τελευταίας εκκλησίας δεν πέσει πάνω στο κεφάλι του τελευταίου ιερέα.
Η συγγνώμη έρχεται μετά την αδιαφορία.
Τελικά, δεν αγαπάμε πολύ παρά μόνο τις γυναίκες που δεν είχαμε.
Τίποτε δεν τελειώνει ποτέ, αρκεί λίγη ευτυχία για να ξαναρχίσουν όλα.
Ο καλλιτέχνης δεν είναι τίποτα χωρίς το ταλέντο, αλλά το ταλέντο δεν είναι τίποτα χωρίς τη δουλειά.
Όταν είσαι καλή μητέρα, όλα συγχωρούνται.
Η ερώτηση είναι η εξής: Από πού έρχεται ο άνθρωπος; Πού πηγαίνει ο άνθρωπος; Μπορώ να δηλώσω με ευχαρίστηση πως ο άνθρωπος έρχεται και φεύγει μέσα στη νύχτα.
Τα αναφιλητά ενός άντρα είναι σπαρακτικά στεγνά.
Μόνο η γη μένει αθάνατη. Η γη απ’ όπου βγαίνουμε και όπου επιστρέφουμε.
Μια κοινωνία δεν είναι ισχυρή παρά μόνο όταν βγάζει την αλήθεια στο άπλετο φως του ήλιου.
Η χειραφέτηση των γυναικών, αυτό είναι πολύ καλό. Αλλά προηγουμένως θα πρέπει να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν την ελευθερία.
Όταν πεθαίνει κανείς είναι για πολύ καιρό.
Η επιστήμη της ομορφιάς είναι μια φάρσα που επινοήθηκε από τους φιλοσόφους για να σπάνε πλάκα οι καλλιτέχνες.