30 διαπεραστικά αποφθέγματα του Οδυσσέα Ελύτη: «Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε»

Ο Οδυσσέας Ελύτης φημίζεται για τη λυρική και συναισθηματική ποίησή του, η οποία συχνά αντανακλά τη βαθιά σύνδεσή του με τον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία.

Το απόφθεγμα: “Ένας κόσμος δύσκολος για να ζεις, αλλά για λίγη περηφάνια, άξιζε τον κόπο”, συμπυκνώνει την πολύπλοκη άποψη του Ελύτη για τη ζωή. Στα ποιητικά του έργα, συχνά διερευνούσε την ανθρώπινη υπόσταση, την ανθεκτικότητα και τη σημασία της εθνικής ταυτότητας. Ο Ελύτης έγινε μάρτυρας των ταραχώδων γεγονότων του 20ού αιώνα, συμπεριλαμβανομένου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, τα οποία αναμφίβολα επηρέασαν την οπτική του για τις προκλήσεις της ζωής.

Η φράση υποδηλώνει την αναγνώριση της σκληρής πραγματικότητας της ύπαρξης, αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες που ενυπάρχουν στον κόσμο. Ωστόσο, η συμπερίληψη της φράσης “λίγη περηφάνια” υποδηλώνει ότι εν μέσω αυτών των προκλήσεων, η διατήρηση της αξιοπρέπειας, του αυτοσεβασμού και της πολιτιστικής ταυτότητας του ατόμου είναι υψίστης σημασίας. Ο Ελύτης φαίνεται να υποστηρίζει ότι ο αγώνας είναι δικαιολογημένος, ότι το να υπομένει κανείς τις κακουχίες αξίζει τον κόπο όταν διαπνέεται από μια αίσθηση υπερηφάνειας – ίσως υπερηφάνεια για την κληρονομιά, τις αρχές ή την ατομικότητά του. Αντικατοπτρίζει μια διαφοροποιημένη προοπτική που αναγνωρίζει τις πολυπλοκότητες της ζωής, ενώ τονίζει την εγγενή αξία της διατήρησης της υπερηφάνειας και της ακεραιότητας του ατόμου μπροστά στις αντιξοότητες.

Τα 14 «Πρέπει» του Μπουκόφσκι ζητούν αναγνώριση

30 αποφθέγματα του Οδυσσέα Ελύτη

1.«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου».
2.«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
3.«Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε· δώσε της διάρκεια· μπορείς!».
4.«Για εμάς η Ελλάδα είναι αυτές οι στεριές οι καμένες στον ήλιο κι αυτά τα γαλάζια πέλαγα με τους αφρούς των κυμάτων. Είναι οι μελαχρινές ή καστανόξανθες κοπέλες, είναι τ’ άσπρα σπιτάκια τ’ ασβεστωμένα και τα ταβερνάκια και τα τραγούδια τις νύχτες με το φεγγάρι πλάι στην ακροθαλασσιά ή κάτω από κάποιο πλατάνι».
5.«Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα».
6.«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη».
7.«Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα».
8.«Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία…».
9.«Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά».
10.«Τη μαγεία δεν την πιάνεις με την ερμηνεία της μαγείας, πόσο μάλλον με την περιγραφή της ερμηνείας της μαγείας. Ή κελαηδάς ή σωπαίνεις. Δε λες: αυτό που κάνω είναι κελαηδητό!».
11.«Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο».
12.«Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη».
13.«Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη».

14.«Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ».
15.«Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες».
16.«Ήρθαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας».
17.«Το «κενό» υπάρχει, όσο δεν πέφτεις μέσα του».
18.«Ο ήλιος σκάει μέσα μας κι εμείς κρατάμε την παλάμη στο στόμα έντρομοι».
19.«Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».
20.«Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα».
21.«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε».
22.«Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός».
23.«Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ!».
24.«Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ’χει από μιας αρχής δοθεί;».
25.«Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία».
26.«Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι».
27.«Αν υπάρχει κάτι που να περνάει από χέρι σε χέρι, αυτό είναι η ανθρωπιά».
28.«Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».
29.«Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε».
30.«Πού να δώσω να το καταλάβουν οι πλειοψηφίες πως η δύναμη μόνο σκοτώνει και πως το σπουδαιότερο: Η άνοιξη και αυτή προϊόν του ανθρώπου είναι».