Ο Μέγας Αλέξανδρος θεωρείται πως ήταν αρκετά κοντός και μάλλον απ΄ ότι αποδείχθηκε δεν τον επηρέασε καθόλου στις ηγετικές του ικανότητες.
Ο Μέγας Αλέξανδρος αποτελεί συχνό θέμα συζήτησης, καθώς αναγνωρίζεται ευρέως ως η σημαντικότερη προσωπικότητα της ανθρώπινης ιστορίας. Παρά την εκτεταμένη συζήτηση για τη ζωή και τα επιτεύγματά του, συμπεριλαμβανομένων περίπλοκων λεπτομερειών σχετικά με την εμφάνισή του, είναι αξιοσημείωτο ότι το ανάστημά του δεν ευθυγραμμίστηκε με το μεγαλείο των επιτευγμάτων του.
Μια ιστορική πηγή που αναφέρει το ύψος του Αλεξάνδρου είναι ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Πλούταρχος (περ. 46-120 μ.Χ.), ο οποίος έγραψε τους “Βίους του Πλουτάρχου”, μια βιογραφία του Αλεξάνδρου. Ο Πλούταρχος σημειώνει ότι ο Αλέξανδρος είχε μέσο ύψος για την εποχή του και αναφέρει συγκεκριμένα ότι το ανάστημα του Αλέξανδρου δεν ήταν ούτε ψηλό όπως του πατέρα του, Φιλίππου Β’, ούτε κοντό.
Επιπλέον, ο Ρωμαίος ιστορικός Αρριανός (περ. 86-160 μ.Χ.), ο οποίος έγραψε την “Ανάβασις Αλεξανδρινή” (Οι εκστρατείες του Αλεξάνδρου), δεν παρέχει συγκεκριμένο ύψος για τον Αλέξανδρο, αλλά τον περιγράφει ως μέτριου ύψους. Το έργο του Αρριανού βασίζεται σε παλαιότερες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των χαμένων έργων του Πτολεμαίου, ενός από τους στρατηγούς και διαδόχους του Αλεξάνδρου.
Η έλλειψη ακριβών μετρήσεων και η εξάρτηση από σχετικούς όρους καθιστούν δύσκολο τον ακριβή προσδιορισμό του ύψους του Αλεξάνδρου. Ορισμένοι σύγχρονοι μελετητές εκτιμούν ότι ο Αλέξανδρος είχε πιθανότατα ύψος περίπου 1,68 μέτρα (5 πόδια 6 ίντσες) με βάση διάφορες ιστορικές αναφορές και συγκρίσεις.
Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος συνάντησε τον Διογένη – Ο διάλογος που έμεινε στην «ιστορία»
Διαφορετικές καταγραφές
Σε αντίθεση με τις πανύψηλες μορφές του Δαρείου και της οικογένειάς του, ο Αλέξανδρος είχε μικρότερο ανάστημα. Αναφέρεται πως όταν κάθισε στον θρόνο του Δαρείου στα Σούσα χρειάστηκε ένα τραπέζι για τα πόδια του, καθώς αυτά δεν έφταναν μέχρι το έδαφος όταν καθόταν στο θρόνο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πατέρας του, ο Φίλιππος, με ύψος 1,60 μ., ήταν ψηλότερος από τον Αλέξανδρο, ο οποίος κληρονόμησε μικρότερο ανάστημα.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Αλεξάνδρου ήταν πως κούτσαινε ελαφρώς, στοιχείο που δεν τον απέτρεψε από το να επιδείξει αξιοσημείωτη γενναιότητα στο πεδίο της μάχης. Ο Αλέξανδρος, γνωστός για τα θαρραλέα κατορθώματά του, επέδειξε σταθερά μια στρατηγική ισορροπία μεταξύ συναισθήματος και λογικής.
Οι περιγραφές της φυσικής εμφάνισης του Αλεξάνδρου, όπως μεταδίδονται από τον μαθητή του Αριστοτέλη, τον φιλόσοφο Αριστόξενο τον Ταραντίνο, τον απεικονίζουν με ελαφρώς κεκλιμένο κεφάλι, υγρό βλέμμα, ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και χαρακτηριστική απουσία γενειάδας. Σε αντίθεση με τις καλλιτεχνικές απεικονίσεις μιας σκούρας επιδερμίδας που έμοιαζε με του Δία, ο Αλέξανδρος ήταν αξιοσημείωτα ανοιχτόχρωμος, εισάγοντας την τάση των βασιλιάδων χωρίς γένια κατά την ελληνιστική περίοδο. Αυτή η σημαντική απόκλιση από την παράδοση όπου τα γένια διέκριναν τους άνδρες από τα αγόρια, επηρέασε τις επόμενες γενιές ηγεμόνων τόσο στα ελληνικά όσο και στα βαρβαρικά κράτη.
Σε κάθε περίπτωση η εμφάνιση του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν επηρέασε σε κάποιον τομέα την εκστρατεία του και αποτελεί οι λεπτομέρειες αυτής αποτελούν ένα μυστήριο όπως και ο τάφος του μεγάλου στρατηλάτη.
