Οι ταινίες Little Miss Sunshine, Captain Fantastic & The Florida Project έρχονται να μας παρουσιάσουν μια ιδιαίτερη παλέτα χρωμάτων, ονείρων, συναισθημάτων και κοινωνικών μηνυμάτων.
Έχει αποδειχθεί ότι το χρώμα ενεργοποιεί το συναίσθημα στον εγκέφαλό μας. Πέρα από το κομμάτι της αισθητικής που προσφέρει ως προς την εικόνα, το χρώμα έχει τη δυνατότητα να προκαλεί έντονη επίδραση στη σύνδεση του κοινού με τη ταινία, μιας και το καθένα κρύβει από έναν δικό του συμβολισμό. Συνήθως, τα ψυχρά χρώματα (μπλε, μωβ, πράσινο) εκφράζουν γαλήνη και ηρεμία, ενώ τα θερμά χρώματα (κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο) προκαλούν έντονα και επιθετικά συναισθήματα.
Τι γίνεται, όμως, αν τα συνδυάσεις όλα αυτά μαζί; Δημιουργείται ένα ουράνιο τόξο που μας γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία! Έτσι ακριβώς αυτό το ουράνιο τόξο δημιουργείται και στις παρακάτω ταινίες, οι οποίες μας υπενθυμίζουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο ότι σε όσες “καταιγίδες” και να βρεθούμε αντιμέτωποι…πάντα θα ελπίζουμε να το δούμε! Άλλωστε η ζωή είναι γεμάτη αποχρώσεις. Αποχρώσεις που πρέπει να μάθουμε να εκτιμάμε για να προχωράμε μαζί τους.
Little Miss Sunshine (2006)
Σύσσωμη η εκκεντρική οικογένεια Hoover ξεκινάει για την Καλιφόρνια, όπου η εξάχρονη κόρη τους πρόκειται να συμμετάσχει στα παιδικά καλλιστεία. Τα μέλη της οικογένειας που τη συνοδεύουν είναι τα εξής: ο νεαρός γιος έχει πάρει όρκο σιωπής, ο γκέι θείος αποπειράται να αυτοκτονήσει, ο παππούς παίρνει κοκαΐνη και ο πατέρας, ένας γκουρού σεμιναρίων αυτοβελτίωσης, κινδυνεύει να χρεοκοπήσει.
Aπό το poster και μόνο, καταλαβαίνουμε ότι σ’ αυτή τη feel-good ταινία κυριαρχεί το χρώμα κίτρινο, το οποίο διαχέεται σαν ακτίνα φωτός που σκορπάει ελπίδα & αισιοδοξία. Σήμα κατατεθέν, δεν είναι άλλο από το κίτρινο Volkswagen λεωφορείο που μεταφέρει τους χαρακτήρες μας από το New Mexico στην California. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής, το ζεστό φως του ήλιου που μπαίνει από τα παράθυρα και τους συνοδεύει, είναι σαν να φανερώνει, αλλά ταυτόχρονα να “αγκαλιάζει” τις ιδιαιτερότητές τους, γεγονός που μας κάνει να τους συμπαθούμε και να μην είμαστε ιδιαίτερα επικριτικοί μαζί τους. Εξάλλου…
They don’t want to be losers!
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Captain Fantastic (2016)
O Ben, έχει υιοθετήσει μαζί με τη γυναίκα του μια αρκετά πρωτότυπη προσέγγιση στη διαπαιδαγώγηση των έξι παιδιών τους. Πιο συγκεκριμένα, μεγαλώνουν τα παιδιά τους στο δάσος, μακριά από τον καπιταλιστικό κόσμο και τη βιομηχανία της πόλης, με μία εκπαίδευση υψηλής νοητικής, πνευματικής και σωματικής αξίας. Ορισμένα γεγονότα, όμως, θα αναγκάσουν την οικογένεια να μεταβεί στην πόλη, εκεί όπου όλες οι προσπάθειες και οι ιδέες του Ben σχετικά με την σωστή ανατροφή θα δοκιμαστούν.
Ένα σενάριο που αποδεικνύεται άκρως πρωτότυπο, ευφυές και τολμηρό, ισορροπώντας τεχνηέντως ανάμεσα στη σάτιρα και το δράμα, χωρίς όμως ποτέ να πέφτει θύμα του μελοδραματισμού. Το Captain Fantastic του Matt Ross αντεπιτίθεται στην ασπρόμαυρη ζωή και στα ‘θέλω’ της κοινωνίας. Είναι μια ουτοπία με χρώμα μπλέ του ουρανού και πράσινο της φύσης. Χρώματα αγνά…όπως εκείνα που θέλει ο Ben για τα παιδιά του, στα οποία παιδιά του δε ξεχνάει να υπενθυμίζει το εξής:
Live each day like it could be your last.
Don’t die.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
The Florida Project (2017)
Λίγο έξω από το Ορλάντο και δίπλα στη Disneyland, η 6χρονη Moonee μεγαλώνει σ’ ένα μοτέλ μαζί με την άνεργη 22χρονη μητέρα της, η οποία δυσκολεύεται να πληρώσει το εβδομαδιαίο νοίκι.
Και κάπου εδώ, μεταφερόμαστε σ’ έναν κόσμο παστέλ ή αλλιώς όπως είναι μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού. Από το εντυπωσιακό μωβ μοτέλ Magic Castle, μέχρι τη ροζ τσιχλόφουσκα που σκάει στα χείλη, τον ουρανό της Φλόριντα και τους έντονους πορτοκαλί τόνους των φρουτοπωλείων του, το The Florida Project είναι γεμάτο από χρώματα που παραπέμπουν στη νεότητα και την παιχνιδιάρικη διάθεση. O σκηνοθέτης Sean Baker μας οδηγεί στο παιδικό όνειρο, χωρίς να το μεγαλοποιεί και χωρίς να μας κάνει να λυπηθούμε για τις συνθήκες φτώχειας που επικρατούν στη μονογονεϊκή αυτή οικογένεια. Φτάνουν λίγα κέρματα για παγωτό, ώστε να φέρουν και πάλι το χαμόγελο!
The doctor said we have asthma and we gotta eat ice cream right away.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Κείμενο: Γωγώ Μπόβαλη (Lavart)
