Είναι ακτιβισμός να πετάς σούπα στον πίνακα του Βίνσεντ Βαν Γκογκ; (Βίντεο)

Η «πολιτική ορθότητα» έριξε ντοματόσουπα στον πίνακα «Ηλιοτρόπια» του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. ​Οι φασιστικές πρακτικές κρυμμένες πίσω από πράξεις «ακτιβισμού» δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο στον κόσμο του «κοσμοδιορθωτισμού».

Οι ακτιβίστριες πέταξαν ντοματόσουπα σε έργο τέχνης του Βίνσεντ βαν Γκογκ, καθώς ο Πολιτισμικός Μονοθεϊσμός δε διαφέρει από τις μεσαιωνικές πρακτικές ο οποίος διαποτίζει με μίσος κατά της Τέχνης τα μυαλά των ακολούθων του. Μετά την καταστροφή αγαλμάτων, έργων τέχνης και cancel ακόμη και σε φιλοσόφους, δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως η ιερά εξέταση(πολιτική ορθότητα) επιστρέφει με σκοπό να κυνηγήσει ξανά την τέχνη ως αιρετική ή ασήμαντη.

Πάγια τακτική των εξουσιαστικών κινημάτων μέσα στους αιώνες που λυμαίνονται κάθε πτυχή του πολιτισμού, ώστε να επικρατήσουν έναντι του παλαιού κόσμου. Όπως έλεγε και Jack Kerouack «Γράψε. Για να δει ο κόσμος τις ακριβείς εικόνες που έχεις γι’ αυτόν. Εγώ θα το παραφράσω και θα σημειώσω: Πράξε. Για να δει ο κόσμος τις ακριβείς εικόνες που έχεις για αυτόν.

Αποτελούν τα αγάλματα πηγή προώθησης ρατσισμού;

Ο μεσαίωνας και όχι ο προοδευτισμός ως σημείο αναφοράς.

Συνεχίζοντας την πρακτική των Ταλιμπάν, που το 2001 ανατίναξαν τους Βούδες στην κοιλάδα του Μπαμπιγιάν, στο Αφγανιστάν ή των χριστιανών στον μεσαίωνα, όπου ιεραπόστολοι με τις ένοπλες ακολουθίες τους, κατέστρεφαν κατά τις προσηλυτιστικές τους εκστρατείες όλα τα σύμβολα των αλλοθρήσκων (παγανιστές), αλλά και στα χρόνια του Μεγάλου Θεοδοσίου, όπου η αρχαία λατρεία ποινικοποιείται και ισοδυναμεί με έγκλημα, καταστράφηκαν ακόμη και τα μη λατρευτικά αγάλματα.

Ο σκοπός ήταν η καταστροφή του παλαιού κόσμου (Ελληνική – Ρωμαϊκή φιλοσοφία) και η επικράτηση του νέου μοντέλου ως η «απόλυτη αλήθεια», η οποία οδήγησε στον σκοταδισμό και τον μεσαίωνα.

Η πολιτική ορθότητα σταμάτησε να είναι ένα ρομαντικό – ευαίσθητο κίνημα και πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με αυτή την αλήθεια, κυρίως τα Μ.Μ.Ε. που εκφράζουν σαφή στήριξη σε ό,τι έχει βαφτιστεί στη Woke κολυμπήθρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην Ελλάδα είναι οι μαζικές ενέργειες βεβήλωσης μνημείων, ναών ακόμη και graffity artist, όπως ο Εύρητος.

Με γνώμονα πως η ιστορία είναι διδακτική, θα έπρεπε να μας ανησυχεί βαθύτατα πως μετά το κίνημα των BLM η καταστροφή μνημείων και έργων τέχνης βρίσκει αποδέκτες σε αρκετά κινήματα που παρουσιάζονται ως υπερασπιστές των ανθρωπίνων και όχι μόνο δικαιωμάτων.

Το κίνημα Woke είναι ένα κίνημα που γιγαντώνεται και η δύναμη που λαμβάνει, θα έπρεπε να μας δημιουργεί ιδιαίτερους προβληματισμούς, καθώς από μια δεξαμενή σκέψης μετατρέπεται σε τάγμα εφόδου.

Η διεθνή κοινότητα, ιδιαίτερα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει αναπτύξει αποφασιστικά το νομικό πλαίσιο για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών σε περιόδους πολέμου. Αυτό το πλαίσιο ορίζει, ότι η λεηλασία και η σκόπιμη καταστροφή πολιτιστικών αγαθών συνιστούν έγκλημα πολέμου.

Στην πράξη βλέπουμε πως αυτή η προστασία δεν είναι θεμελιωμένη, εφόσον οι καταστροφές των μνημείων είναι σύνηθες φαινόμενο, χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις για τους θύτες πέραν κάποιων ελαφρών ποινών. Έτσι, στον σύγχρονο κόσμο(με πόλεμο ή χωρίς) βλέπουμε όλες αυτές τις συνθήκες να ακυρώνονται καθημερινά, είτε μέσω μετατροπής μουσειακών χώρων σε τζαμιά, είτε μέσω πολεμικών συρράξεων ή μέσω αριστερίστικων κινημάτων που χρηματοδοτούνται με εκατομμύρια από την κρατική εξουσία.

Σήμερα, γίνεται αντιληπτό, ότι τα παραπάνω αποτελούν απειλή για τη διεθνή ασφάλεια, διότι συνδέονται με την ενίσχυση της τρομοκρατίας, την αποδυνάμωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ανθρωπιστική κρίση ταυτόχρονα.

Δυστυχώς κάποιοι συνεχίζουν το μεσαιωνικό έργο τους χωρίς καμία επίπτωση. Η αδιαφορία για την τέχνη είναι ολοφάνερη και οι επίσημοι φορείς τηρούν σιγή ιχθύος για τέτοια φαινόμενα.

Κάνεις δεν ανησυχεί!

Δείτε το βίντεο:

Διαβάστε περισσότερα:

Η εποχή των αριστεριστών: Πόσο φοβάσαι ;