Η ιστορία του γλυπτού που θα δούμε στο ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος».
Μια ανησυχία νιώσαμε όταν πρωτοείδαμε το δημιούργημα της Λουίζ Μπουρζουά. Εάν έχεις δει την ταινία «Χαρι Πότερ και η κάμαρα με τα μυστικά» ή τη φωλιά που κατέληξε ο Φρόντο στον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών» δε θες και πολύ να κάνεις το συνειρμό, όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Όπως πληροφορούμαστε από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, με αφορμή την έκθεση της μεγάλης Αράχνης, Maman, της Λουίζ Μπουρζουά, στο Κέντρο Πολιτισμού, η ομάδα Playroom καλεί τους μικρούς φίλους να συμμετάσχουν σε ένα εικαστικό παιχνίδι που έχει ως στόχο να παρουσιάσει πληροφορίες και γνώσεις για το ταξίδι του μεγάλου γλυπτού στον κόσμο.
Πώς κατασκευάζεται ένα τόσο μεγάλο γλυπτό; Από τι υλικό είναι φτιαγμένο; Πώς μεταφέρεται; Ολόκληρο ή σε κομμάτια; Και μετά πώς συναρμολογείται; Χωράει σε όλα τα μουσεία ή κάποια αναγκάζονται να το τοποθετήσουν σε εξωτερικό χώρο; Σε πόσες χώρες έχει ταξιδέψει η γιγαντιαία αράχνη; Ποια άλλα σημαντικά έργα έχει συναντήσει στο ταξίδι της; Η Λουίζ Μπουρζουά ακολουθούσε την αράχνη της παντού; Πότε η Μπουρζουά έφτιαξε την πρώτη της αράχνη; Έχετε δει την αράχνη σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου; Τι συνέβη στο Γκουγκενχάιμ ;
Όλες αυτές τις ερωτήσεις θα προσπαθήσουν να απαντήσουν σε αυτό το εργαστήριο, γνωρίζοντας έτσι καλύτερα το ίδιο το έργο της Λουίζ Μπουρζουά, αλλά και τα μουσεία του κόσμου!
Μέσα από την τέχνη της, η Louise Bourgeois εξέφρασε τις βαθύτερες σκέψεις και τους φόβους της, διαχειρίστηκε τα προβλήματά της και έδωσε μορφή στα συναισθήματά της. Στα χαρακτικά, τα σχέδια, τα υφάσματα, τις εγκαταστάσεις και τα γλυπτά της, για τα οποία έγινε περισσότερο γνωστή, η Bourgeois εξερευνά τις έννοιες της ενοχής, του φόβου, της μνήμης, της μητρότητας και της αγάπης. Η τέχνη της Bourgeois ήταν έντονα επηρεασμένη από τη ζωή της, ιδιαίτερα από τα παιδικά της χρόνια. Δημιούργησε τα πρώτα της σχέδια με αράχνες στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ενώ 50 χρόνια αργότερα δημιούργησε τις γιγαντιαίες τρισδιάστατες αράχνες για τις οποίες έχει γίνει τόσο γνωστή.
Το Maman, με ύψος πάνω από 10 μέτρα, δημιουργήθηκε το 2000, ως πρώτη ανάθεση για το Turbine Hall της Tate Modern, και στη συνέχεια χυτεύθηκε σε μπρούτζο, χάλυβα και μάρμαρο.
Όπως έχει δηλώσει η Bourgeois, το Maman συμβολίζει τη μητέρα της, η οποία ύφαινε και αποκαθιστούσε ταπισερί. Έχοντας δέκα μαρμάρινα αυγά στην κοιλιά-κλωβό της, το γλυπτό υποδηλώνει τη μητρική προστασία. Ωστόσο, η σχέση της καλλιτέχνιδας με τη μητρότητα ήταν αντιφατική και περίπλοκη. Κυριαρχώντας στον χώρο και παραπαίοντας πάνω σε λεπτά, αρθρωτά πόδια, το Maman προκαλεί επίσης φόβο και υποδηλώνει παγίδευση.
Η Louise Bourgeois γεννήθηκε στο Παρίσι την ημέρα των Χριστουγέννων του 1911. Ήταν το δεύτερο από τα τρία παιδιά μιας οικογένειας που αποκαθιστούσε και εμπορευόταν μεσαιωνικές και αναγεννησιακές ταπισερί. Στην τέχνη της είναι έντονες οι αναφορές στην παιδική της ηλικία, τη σχέση με τον αυταρχικό πατέρα της, την ασθένεια και τον θάνατο της μητέρας της. Μετά τις σπουδές γεωμετρίας στη Σορβόννη, η Bourgeois ξεκίνησε σπουδές στην τέχνη, ενώ το 1938 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη με τον σύζυγό της, τον Αμερικανό ιστορικό τέχνης Robert Goldwater. Στα μέσα της δεκαετίας του 1940 δημιούργησε τέσσερις, εμβληματικούς πλέον, πίνακες με τίτλο Femme Maison που πραγματεύονται τη γυναικεία ταυτότητα. Την ίδια περίπου περίοδο ξεκίνησε τα πρώτα γλυπτά της, Personages, μια σειρά από ανθρωπόμορφες αφηρημένες φιγούρες από ξύλο. Στη δεκαετία του 1960 δημιούργησε βιομορφικά, σωματικά έργα φτιαγμένα από οργανικά και εύκαμπτα υλικά – γύψο, λάτεξ, καουτσούκ και χυτή ρυτίνη. Στη δεκαετία του 1970, μετά τον θάνατο του συζύγου της, με το The Destruction of the Father (1974)
εμφανίζεται ως πρωτοπόρος της καλλιτεχνικής φόρμας της εγκατάστασης, την οποία εξερεύνησε περαιτέρω από το 1991 και μέχρι τον θάνατό της, με τη σειρά Cells • αγχωτικά, αρχιτεκτονικά περιβάλλοντα γεμάτα αντικείμενα από το παρελθόν της μαζί με γλυπτά της.
Παρ’ όλο που εργάστηκε ως δημιουργός σύγχρονης τέχνης για επτά δεκαετίες, το έργο της Louise Bourgeois συγκέντρωσε προσοχή και ευρεία αναγνώριση μόνο όταν, σε ηλικία 71 ετών, έγινε η πρώτη γυναίκα γλύπτρια της οποίας αναδρομική έκθεση φιλοξενήθηκε στο ΜοΜΑ (1982). Σήμερα έργα της φιλοξενούνται, μεταξύ άλλων, στις συλλογές των Museum of Modern Art και Whitney Museum of American Art στη Νέα Υόρκη, Tate Gallery στο Λονδίνο και Centre Georges Pompidou στο Παρίσι, ενώ το 2022 θα παρουσιαστεί έκθεση με πίνακές της στο Metropolitan Museum of Art στη Νέα Υόρκη.
Με σκοπό την ενίσχυση της πρόσβασης στον πολιτισμό, η εγκατάσταση στο ΚΠΙΣΝ θα πλαισιωθεί από ένα πλούσιο παράλληλο πρόγραμμα που θα υλοποιηθεί μέσα από τη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) και θα περιλαμβάνει θεατρικές αναγνώσεις, εκπαιδευτικά και σχολικά προγράμματα, εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες καθώς και ξεναγήσεις.
Διαβάστε περισσότερα:
Η Ουκρανή 7χρονη εντυπωσιάζει το κοινό τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας
