Lisette Model: Αντανακλάσεις, Κέντρο Rockefeller, Νέα Υόρκη, c1945

Γυναίκες φωτογράφοι: Η street photography μέσα από μια άλλη ματιά

Αν κοιτάξει κάποιος πίσω στην ιστορία της street photography, μπορεί να παρατηρήσει μια ενδιαφέρουσα ανταλλαγή: Η φωτογραφία του δρόμου άνοιξε τις πόρτες της στις γυναίκες και οι γυναίκες φωτογράφοι την πλούτισαν με τα έργα τους.

Αυτό ακριβώς εξετάζει και η έκθεση “A Female Gaze”,  το πώς οι γυναίκες φωτογράφοι αγκάλιασαν τη φωτογραφία  σε όλο τον 20ο αιώνα: Από τη δεκαετία του 1930 με την καταγραφή της πόλης της Νέας Υόρκης από την Berenice Abbott έως το 10ετές έργο της Jodi Bieber (1994 έως 2004)  πάνω στην περιθωριοποιημένη νεολαία της νοτιοαφρικανικής κοινωνίας. Η έκθεση “A Female Gaze: Seven Decades of (12) Women Street Photographers” βρίσκεται στη Γκαλερί Howard Greenberg, Νέα Υόρκη, έως τις 2 Απριλίου 2022. Όλες οι εικόνες: Ευγενική παραχώρηση Howard Greenberg Gallery, Νέα Υόρκη

Jodi Bieber: Trapeze Act, Αστυνομικό Τμήμα Market Theatre, Γιοχάνεσμπουργκ, 2012
Jodi Bieber: Trapeze Act, Αστυνομικό Τμήμα Market Theatre, Γιοχάνεσμπουργκ, 2012

Η Photo League, ο συνεταιρισμός της Νέας Υόρκης που δραστηριοποιήθηκε από το 1936 έως το 1951, περιελάμβανε μια σειρά από γυναίκες φωτογράφους όπως η Berenice Abbott, η Rebecca Lepkoff, η Lisette Model, η Ruth Orkin και η Barbara Morgan. Αυτή η συλλογικότητα, όπως παρατήρησε η Mary Ellen Mark, “φωτογραφίζει τον κόσμο όπως είναι, γιατί τίποτα δεν είναι πιο ενδιαφέρον από την πραγματικότητα”.

Mary Ellen Mark: White Junior and Justin, 1983
Mary Ellen Mark: White Junior and Justin, 1983

Η Vivian Maier ήταν μια Αμερικανίδα φωτογράφος δρόμου της οποίας η δουλειά ήρθε στο φως όταν αγοράστηκε από μια δημοπρασία στο Σικάγο το 2007. Γεννημένη στη Νέα Υόρκη, η Maier έζησε κάποια χρόνια στη Γαλλία και εργάστηκε στο Σικάγο ως νταντά για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της. Τραβώντας συνεχώς φωτογραφίες για πέντε δεκαετίες, άφησε πίσω της πάνω από 100.000 αρνητικά και ενέπνευσε το ντοκιμαντέρ Finding Vivian Maier που ήταν υποψήφιο για Όσκαρ το 2014.

Vivian Maier: Σικάγο, 1961
Vivian Maier: Σικάγο, 1961

Στα 17 της, η Ruth Orkin φωτογράφισε το τεράστιο ταξίδι της όταν πήγε από το Λος Άντζελες στη Νέα Υόρκη με ποδήλατο, για να δει την Παγκόσμια Έκθεση του 1939. Τέσσερα χρόνια αργότερα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και εργάστηκε για μεγάλα περιοδικά προτού πάει στην Ιταλία το 1951, όπου γνώρισε τη Nina Lee Craig, φοιτήτρια τέχνης και Αμερικανίδα, η οποία έγινε το θέμα της διάσημης φωτογραφίας της American Girl in Italy. Από το διαμέρισμά της στη Νέα Υόρκη με θέα στο Σέντραλ Παρκ, η Όρκιν φωτογράφιζε μαραθώνιους, παρελάσεις, συναυλίες, διαδηλώσεις και τις εποχές που αλλάζουν, τα οποία αποτέλεσαν και το περιεχόμενο δύο καταξιωμένων βιβλίων, A World Through My Window και More Pictures From My Window.

Ruth Orkin: Η θέα από το παράθυρο μου στην 53 W 88, c1952
Ruth Orkin: Η θέα από το παράθυρο μου στην 53 W 88, c1952

Η Berenice Abbott εργάστηκε ως βοηθός στο στούντιο του Man Ray στο Παρίσι, κάτι που την μύησε στον κόσμο της φωτογραφίας. Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη το 1929, άρχισε να καταγράφει την ταχέως εξελισσόμενη πόλη. Στη δεκαετία του 1930, προσλήφθηκε στο Federal Art Project, μια υποδιαίρεση της Works Progress Administration, για να συνεχίσει τη σειρά της, Changing New York.

Berenice Abbott: 504-506 Broome St, 1935
Berenice Abbott: 504-506 Broome St, 1935

Η Esther Bubley μετακόμισε στην Ουάσιγκτον το 1940 για να συνεχίσει τη δουλειά ως φωτογράφος προτού βρει δουλειά στη Vogue, στη Νέα Υόρκη. Η Bubley επέστρεψε στην Ουάσιγκτον το 1941 και προσλήφθηκε ως microfilmer στα Εθνικά Αρχεία. Ενώ εργαζόταν για εταιρικούς πελάτες, ο Bubley έγινε τακτική freelancer για πολλά εθνικά περιοδικά, συμπεριλαμβανομένου του Life. Δημοσίευσε τρία βιβλία με τις φωτογραφίες της.

Esther Bubley: Νέα Υόρκη, Φαν του Johnny Ray, Midtown, 1952
Esther Bubley: Νέα Υόρκη, Φαν του Johnny Ray, Midtown, 1952

Η Rebecca Lepkoff ανέπτυξε τις ικανότητες της υπό την κηδεμονία του Arnold Eagle, του πρώτου από τους πολλούς ιδεαλιστές Εβραίους φωτογράφους – συμπεριλαμβανομένων των Sid Grossman, Paul Strand και Walter Rosenblum – ο οποίος τη μύησε στη Photo League και την ενθάρρυνε να καταγράψει το αστικό τοπίο της Νέας Υόρκης.

Rebecca Lepkoff: Θέατρα του Broadway, Νέα Υόρκη, 1947
Rebecca Lepkoff: Θέατρα του Broadway, Νέα Υόρκη, 1947

Η Frances McLaughlin-Gill γεννήθηκε στο Μπρούκλιν και μεγάλωσε στο Κονέκτικατ με τη δίδυμη αδερφή της Kathryn Abbe. Και οι δύο θα γίνονταν φωτογράφοι. Το 1943, έγινε η πρώτη γυναίκα φωτογράφος που υπέγραψε συμβόλαιο με τη Vogue και μέσα σε περισσότερα από 11 χρόνια ανέπτυξε το ταλέντο να απαθανατίζει τις περιστασιακές, φευγαλέες και οικείες στιγμές των μοντέλων της. Πρωτοστάτησε στη ρεαλιστική φωτογραφία μόδας του σήμερα.

Frances McLaughlin-Gil: Μοντέλο βγάζει βόλτα δύο Jack Russell Terrier, Νέα Υόρκη, 1953
Frances McLaughlin-Gil: Μοντέλο βγάζει βόλτα δύο Jack Russell Terrier, Νέα Υόρκη, 1953

Η Lisette Model δεν ήταν μόνο γνωστή για τα πορτρέτα της στους δρόμους της Νέας Υόρκης αλλά και για τη αγάπη της προς τον αμερικανικό καταναλωτισμό. Για να τον εξερευνήσει φωτογράφησε μια σειρά από αντανακλάσεις εικόνων, προϊόντων και καταναλωτών σε παράθυρα.

Lisette Model: Γυναίκα με πέπλο, Σαν Φρανσίσκο, 1947
Lisette Model: Γυναίκα με πέπλο, Σαν Φρανσίσκο, 1947

Η Barbara Morgan είναι περισσότερο γνωστή για τις φωτογραφίες της με σύγχρονους χορευτές, όπως η Martha Graham και ο Merce Cunningham, αλλά υπήρξε και συνιδρυτής του φωτογραφικού περιοδικού Aperture, μαζί με τους Ansel Adams, Beaumont Newhall, Dorothea Lange και άλλους. Εργάστηκε στο σχέδιο και τη ζωγραφική μέχρι το 1935, όταν έγινε μητέρα και άρχισε να εκτιμά τη στιγμιαία φύση της φωτογραφίας.

Barbara Morgan: Άνοιξη στην Madison Square, 1938
Barbara Morgan: Άνοιξη στην Madison Square, 1938

Εμπνευσμένη από τους Walker Evans και Henri Cartier-Bresson, η Helen Levitt, εργάστηκε εκτός οργανωμένων φωτογραφικών ομάδων και έβγαλε τη δουλειά της στους δρόμους. Ενώ δίδασκε μαθήματα τέχνης σε παιδιά τη δεκαετία του 1930 για το Federal Art Project της Νέας Υόρκης, άρχισε παράλληλα να ενδιαφέρεται για την κουλτούρα του δρόμου των παιδιών, και ιδιαίτερα για τις ζωγραφιές τους με κιμωλία.

Helen Levitt: Νέα Υόρκη, c1942
Helen Levitt: Νέα Υόρκη, c1942

Αντλήθηκαν πληροφορίες από την Guardian

 

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr