Πώς το Power Dressing ενίσχυσε το εκτόπισμα των γυναικών εξουσίας
Δεν είναι λίγες πια εκείνες οι γυναίκες που κατέχουν εκλεγμένες θέσεις εξουσίας και ηγούνται ισχυρών φορέων, ασκώντας σημαντικότατη πολιτικοκοινωνική επιρροή, είτε σε εγχώριο είτε σε διεθνές επίπεδο. Παράλληλα, η κοινή γνώμη δείχνει να πείθεται ως προς την αποτελεσματικότητα των ικανοτήτων του γυναικείου φύλου. Η σχέση εμπιστοσύνης που δημιουργείται, ενθαρρύνει την τάση της αυξανόμενης συμμετοχής γυναικών στην διεκδίκηση ηγετικών ρόλων. Και γιατί όχι; Αφού η σύγχρονη γυναίκα μοιάζει με εκείνο το πολυεργαλείο που πέρα από το γνωστικό της επίπεδο, επιπλέον διαθέτει ένστικτο, ευελιξία και διαπραγματευτική ικανότητα, άρα συμφέρει σε κάθε περίπτωση. Βέβαια χρειάστηκε να δοθούν αρκετές μάχες για να ξεπεραστούν κοινωνικά στερεότυπα και κυρίως για να αποδείξουν αυτές οι γυναίκες ότι ναι είναι μία συμφέρουσα επιλογή γιατί διαθέτουν συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανδρών. Και δεν είναι αυτό η ομορφιά ή το sexiness τους (άσχετα εάν διέθεταν και τα δύο). Μία από αυτές τις μάχες λοιπόν αφορούσε την εξωτερική εικόνα αυτών των γυναικών. Προκειμένου να γίνουν αποδεκτές σε καθαρά ανδροκρατούμενους χώρους, χρειάστηκε να παραμελήσουν την θηλυκή τους πλευρά, υιοθετώντας περισσότερο ανδρόγυνες τάσεις.
Από την δεκαετία του ’70 και έπειτα, το νεόφερτο για τις γυναίκες business look, δείχνει να αποκτά συγκεκριμένο dress code, προκειμένου αρχικά να πείσει και τελικά να επιβληθεί στο ανδρικό κοινό. Η κοινωνική αλλαγή που επέρχεται από τη διεκδίκηση αυτή, ενδυματολογικά απεικονίζεται με την έννοια του power dressing. Μία έννοια που παραπέμπει στην διαμόρφωση μίας νέας εικόνας για την γυναίκα που επιθυμεί να δοκιμαστεί σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον. Μακριά από την κατεστημένη αίσθηση του ωραίου αλλά «ασθενούς» φύλου. Κουστούμια, πουκάμισα, ακόμη και γραβάτες κυριαρχούν στις γκαρνταρόμπες φιλόδοξων, δυναμικών και ικανών γυναικών που μάχονται να εισέλθουν σε χώρους άβατους μέχρι τότε, όπως ο επιχειρηματικός και ο πολιτικός. Το συντηρητικό ταγέρ σε midi μήκη, με τονισμένους ώμους και κοντά πλέον μαλλιά, συνθέτει μία νέα εικόνα που θα κυριαρχήσει αργότερα και θα καθορίσει το στιλ κάθε πρωτοεμφανιζόμενης γυναίκας σε θέση ισχύος. Τα έντονα στοιχεία των πλουραλιστικών 80s βοηθούν τη γρήγορη εξέλιξη αυτής της εικόνας, η οποία παρά το ανδρόγυνο ύφος της μπορεί ταυτόχρονα να είναι ελκυστική και γοητευτική. Κυρίως τα αξεσουάρ, το μακιγιάζ και το hairstyle, είναι αυτά που ενισχύουν αυτή την οπτική τής κατά τ’ άλλα μονότονης, μερικώς επιβεβλημένης, επαγγελματικής ενδυμασίας.
Πέρα από τη λαμπερή showbiz, η πολιτική είναι ένας ακόμη χώρος που αναδεικνύεται πάντα σε σχέση με την εξωτερική εικόνα των εκπροσώπων της. Επικοινωνιακά το «χτίσιμο» αυτής της εικόνας μπορεί να έχει πολύ πιο επιδραστικό ρόλο από ό,τι αρχικά μπορεί να αντιληφθεί η κάθε κοινωνία. Όσο η πολιτική εξουσία της Δύσης ήταν καθαρά ανδρική υπόθεση, η θεματική της εικόνας ήταν σαφώς πιο συγκεκριμένη, χωρίς αποκλίσεις από βασικούς ενδυματολογικούς κανόνες. Η γυναικεία παρουσία, για να καθιερωθεί επάξια σε αυτόν τον χώρο, αρχικά ακολούθησε αυτούς τους κανόνες, οι οποίοι ούτως ή άλλως ενέχουν ένα είδος σεβασμού προς τους θεσμούς που δύσκολα κανείς μπορεί να παραβλέψει. Το power dressing ως τάση, μπορεί αρχικά να υπήρξε βαθιά επηρεασμένο από το κλασσικό ανδρικό στιλ, ωστόσο στην πορεία, αποκόπηκε από αυτήν την αποκλειστική εξάρτηση. Η τάση εξελίχθηκε κυρίως γιατί προέκυψαν διεθνώς αναγνωρισμένες γυναίκες της πολιτικής εξουσίας των οποίων το στιλ ξεχώρισε, όχι για την ανδρόγυνη αναφορά του αλλά κυρίως για την προσωπική τους ευστοχία να εξωτερικεύσουν τον δυναμισμό τους, δημιουργώντας το δικό τους dress code. Η Βρετανή πρωθυπουργός, (γνωστή και ως «Σιδηρά Κυρία») Μάργκαρετ Θάτσερ και η επίσης πρωθυπουργός, η Ινδή Ίντιρα Γκάντι, εξακολουθούν να είναι δύο παραδείγματα προερχόμενα από διαφορετικές κουλτούρες, που κατάφεραν να επιβάλλουν το δικό τους power dressing. Από τις μακροβιότερες γυναίκες ηγέτιδες του 20ου αιώνα και οι δύο, η μεν Θάτσερ πρόσθεσε πιο μοντέρνα και θηλυκά στοιχεία στο συντηρητικό ύφος που εκπροσωπούσε πολιτικά. Η δε Γκάντι παρέμεινε πιστή στο παραδοσιακό σάρι, τιμώντας την καταγωγή της παρά την προσπάθειά της να εκσυγχρονίσει κοινωνικά τη χώρα της.
Η σύγχρονη γυναίκα που ασκεί πολιτική εξουσία, έχει πλέον αποδείξει την αξία της, ότι μπορεί να τα καταφέρει επάξια και σε αυτόν τον τομέα. Δεν έχει κανένα λόγο να στηρίξει την εμφάνισή της σε κατεστημένους στιλιστικούς οδηγούς προκειμένου να γίνει αποδεκτή. Αντίθετα, αυτές που ξεχωρίζουν για την εικόνα τους είναι όσες την φροντίζουν με περίσσια αυτοπεποίθηση και αυθεντικότητα. Άλλες πάλι που αδυνατούν να ασχοληθούν, προτιμούν ασφαλείς επιλογές, χωρίς περιττά ρίσκα για τη δημόσια παρουσία τους.
Όπως και να χει, τώρα πια μπορούν να νιώθουν πιο άνετες και ευέλικτες στις επιλογές τους, παρακάμπτοντας την παλαιότερη αυστηρότητα. Αυτό που τις ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να επιλέγουν εκείνη την εμφάνιση που διευκολύνει το έργο για το οποίο έχουν κληθεί να διεκπεραιώσουν. Χωρίς όμως να ξεχνούν τη θηλυκή τους πλευρά προσπαθώντας να την υποθάλψουν. Ούτε να νιώθουν ενοχικά κάθε φορά που την αναδεικνύουν. Ευτυχώς, ο πλουραλιστικός κόσμος της μόδας προσφέρει πολλές δυνατότητες για την επίτευξη μίας τέτοιας πρακτικής, χωρίς να υπερβαίνονται τα όρια. Γιατί ναι, στον συγκεκριμένο χώρο, τα όρια εξακολουθούν και υπάρχουν, κυρίως για την τήρηση μίας αντικειμενικής ισορροπίας. Το ερώτημα είναι κατά πόσο η ενδυματολογική προσέγγιση αυτών των γυναικών, ανταποκρίνεται στην προσωπική αλήθεια που επιθυμούν να εξωτερικεύσουν και να επικοινωνήσουν με το κοινό τους. Όσο πιο κοντινή είναι αυτή η σχέση, τόσο πιο πετυχημένη θα θεωρηθεί σε βάθος χρόνου η στιλιστική τους επιλογή στη μνήμη του ακροατηρίου τους. Όσο η εικόνα μας είναι η προέκταση της γενικής μας θεώρησης και στάσης, τόσο οι γυναίκες εξουσίας οφείλουν δια μέσου αυτής, να στέλνουν το δικό τους μήνυμα με κάθε ευκαιρία. Γιατί εν τέλει, η δυναμική του power dressing θα είναι πάντα επίκαιρη και θα μεταλλάσσεται παράλληλα με τις κοινωνικές αλλαγές. Άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος της μόδας. Να δηλώνει παρούσα σε κάθε χρονική περίοδο που διαμορφώνεται η ιστορία του κόσμου.
Διαβάστε επίσης:
Κείμενο: Γεωργία Σταυρίδου (Lavart)
Φωτογραφία εξωφύλλου: Συλλογή “Sie kommen”, Helmut Newton
Πηγές φωτογραφιών: 1, 2, 3, 4, 5, 6,7, 8.