90s Greek Fashion: Τα περιζήτητα underwear του Nikos Apostolopoulos

Η διεθνώς αναγνωρίσιμη υπογραφή του Nikos Apostolopoulos σε μία αλλοτινή εποχή αίγλης της ελληνικής μόδας

Κι όμως υπήρξε μία εποχή που η ελληνική μόδα συναγωνιζόταν επιτυχώς, σε επίπεδο παρουσίασης και προώθησης, τα ακριβοθώρητα διεθνή ονόματα, έχοντας επάξια εκπροσώπηση από εγχώριους δημιουργούς. Ως τέτοια περίπτωση καταγράφεται και η εταιρεία που δημιούργησε, το 1985 στο Παρίσι, ο Νίκος Αποστολόπουλος βαφτίζοντας την πρωτοποριακή σειρά – αρχικά ανδρικών εσωρούχων – με το όνομα του. Ο ίδιος, φυσιογνωμία πολυδιάστατη και ανατρεπτική, κατέληξε σε αυτή την πιο δημιουργική δραστηριότητα, παρά τις σπουδές νομικής, ευρωπαϊκού δικαίου και πολιτικών επιστημών. Μέχρι και τις αρχές της millennium δεκαετίας, η σχεδιαστική του επιχειρηματικότητα παρουσιαζόταν με συλλογές αρκετά συνεπείς στο προσωπικό του ύφος, ώστε πλέον να είναι αναγνωρίσιμη η υπογραφή του σε όποια σειρά κυκλοφορούσε. Ανδρικό και γυναικείο εσώρουχο, swimwear, jeans, αρώματα, είδη σπιτιού. Δυστυχώς η κακή οικονομική διαχείριση που ακολούθησε, παράλληλα με την αλλαγή σκηνικού στον παγκόσμιο εμπορικό χάρτη της μόδας, δεν επέτρεψαν τη συνέχεια αυτής της πορείας του ονόματος του. Ο ίδιος παραμένει μάχιμος και εκκεντρικός, ωστόσο εκείνη η εποχή αίγλης στις ελληνικές πασαρέλες και περιοδικά δεν θα επιστρέψει ποτέ ξανά. Η παρούσα ζοφερή πραγματικότητα που διανύουμε μας επιτρέπει, αναπολώντας εκείνες τις εικόνες σύγχρονης φινέτσας, να αναρωτηθούμε ποια θα είναι η επόμενη μέρα της ελληνικής μόδας.

Καθόλη τη διάρκεια της ανοδικής πορείας του brand NIKOS APOSTOLOPOULOS, οι επιλεγμένες διαφημιστικές καμπάνιες παρουσίαζαν κοινά χαρακτηριστικά ως προς την αισθητική τους τοποθέτηση: με έμφαση στο απόλυτα συμμετρικό, γυμνό ανθρώπινο σώμα τύπου αρχαιοελληνικής δωρικότητας, σκηνικό λιτό και απέριτο σε φόντο συνήθως ασπρόμαυρο. Με το στοιχείο του μινιμαλισμού να δεσπόζει, η επιβλητική παρουσία των super models της εποχής, ήταν αρκετή για να προκαλέσει την προσοχή των ενδιαφερομένων αγοραστών και όχι μόνο. Πέρα από τις καμπάνιες υπό την επιμέλεια διάσημων φωτογράφων, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι δημιουργίες του Έλληνα σχεδιαστή φιλοξενήθηκαν σε editorials περιοδικών διεθνών εκδόσεων. Η πρόθεσή του να παρουσιάσει πρωτοποριακά minimal συλλογές του νεοφερμένου bodywear στιλ, στέφθηκε με επιτυχία. Τόλμησε να μορφοποιήσει ένα προκλητικό αλλά προσεγμένο εσώρουχο και να το εντάξει σε μία ολοκληρωμένη ανδρική και γυναικεία γκαρνταρόμπα, χωρίς να απομονώσει τη χρηστική από τη σέξι πλευρά που αυτό φέρει. Μετά την φλυαρία του έντονου μαξιμαλισμού των 80s, η ανάγκη για άνετα, καλαίσθητα και ελκυστικά εσώρουχα ταυτίστηκε με την επόμενη τάση νεωτερισμού των 90s. Άλλωστε, ήταν αρκετοί οι διεθνείς οίκοι μόδας που πλέον αφιέρωναν ολόκληρες σειρές σε αυτό το είδος που αργότερα καθιερώθηκαν ως basic με το πέρασμα των χρόνων (βλ. Calvin Klein, Emporio Armani, Dolce & Cabbana). Όπως και να ‘χει, μία ελληνική υπογραφή κατάφερε να διεκδικεί το δικό της μερίδιο στις διεθνείς αγορές παρουσιάζοντας το εκσυγχρονισμένο προφίλ της ελληνικής μόδας που πάντα συνδεόταν, κατά μία έννοια, με τον αρχαίο κλασσικό πολιτισμό. Αυτή η σύνδεση ήταν διακριτικά εμφανής σε κάθε διαφημιστική προσέγγιση του Έλληνα σχεδιαστή. Εκεί που το ένδοξο παρελθόν συναντούσε το ελπιδοφόρο παρόν. Ακόμη και τα υλικά που χρησιμοποιούσε, βαμβάκι και λύκρα, αποτελούσαν έναν συνδυασμό μίας τέτοιας αναφοράς, παρουσιάζοντας τα μοντέλα του ως σύγχρονους Έλληνες θεούς, εξαιρετικά αρρενωπούς και μυώδεις. Οι απευθυνόμενες στο ανδρικό κοινό ενδυματολογικές του προτάσεις, υπήρξαν τολμηρές μέσω μίας απλοποιημένης εκκεντρικότητας με ερεθιστικό υπονοούμενο, χωρίς όμως ποτέ να αγγίζει τα όρια του ευτελούς. Έντονα κοψίματα και ελαστικά υφάσματα, ενίσχυαν αυτή τη δημιουργική διάθεση του σχεδιαστή, η οποία και έγινε απόλυτα διακριτή ως στιλ.

Άλλωστε, όσοι κατά καιρούς Έλληνες δημιουργοί εμπνεύστηκαν από την ελληνική ιστορία και τόλμησαν σχεδιαστικά τον εκσυγχρονισμό αυτής της έμπνευσης, προσθέτοντας το προσωπικό τους ύφος, πάντα προκαλούσαν την προσοχή των ειδικών της μόδας (βλ. Yiannis Tseklenis, Sophia Kokosalaki, Mary Katrantzou). Δεν αρκεί όμως το ενδιαφέρον των ειδικών. Αυτό μπορεί να είναι μία καλή αρχή αλλά χρειάζεται μεθοδικότητα, στήριξη, συνέπεια και φυσικά ένα διαρκές ταλέντο δημιουργικό και διαχειριστικό συνάμα, προκειμένου να υπάρχει συνέχεια. Δυστυχώς, στην περίπτωση του Nikos Apostolopoulos αυτό δεν συνέβη, τουλάχιστον σε όρους διεθνείς. Και δυστυχώς δεν είναι ο μοναδικός. Η ελληνική μόδα ήταν ανέκαθεν περιορισμένης δυναμικής και, ως εκ τούτου, εκτός ανταγωνισμού. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις που σημείωσαν διεθνή αναγνωρισιμότητα ήταν όσες διέπρεψαν εκτός συνόρων, εκμεταλλευόμενες εκεί τις περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες προώθησης στον τομέα αυτό.

Επιχειρηματικά αξιόλογη υπήρξε και η κυκλοφορία του αρώματος “Sculpture Nikos Apostolopoulos”, το 1994, την παραγωγή του οποίου αρχικά ανέλαβε ο γαλλικός οίκος Lancaster. Μία κίνηση που με τα ιδιαιτέρως φροντισμένα, σχεδόν κινηματογραφικά spot, σημείωσε πρωτοφανή επιτυχία για την εποχή. Οι αρμονικές αναφορές κάθε διαφημιστικής καμπάνιας και πάλι στο κλασσικό αρχαιοελληνικό ύφος, λειτουργούσαν πάντα ενισχυτικά, προσελκύοντας το ενδιαφέρον -εγχώριων και μη- καταναλωτών. Σε κάθε περίπτωση η ελληνική μόδα κατά περιόδους έχει συναντήσει ευκαιρίες ανάδειξης στο διεθνές γίγνεσθαι, αξιοποιώντας τη σπουδαιότητα της πολιτιστικής της κληρονομιάς. Ωστόσο, ο τεράστιος ανταγωνισμός δεν της επιτρέπει εύκολα να επιβληθεί και στη συνέχεια να καθιερωθεί παρά τις προσπάθειες των σύγχρονων δημιουργών. Ναι, ο κόσμος της μόδας περνάει ίσως τη σημαντικότερη κρίση του και η ανάγκη για επανασύσταση είναι προ των πυλών. Είναι ευκαιρία για τους ταλαντούχους Έλληνες δημιουργούς να παρουσιάσουν το εκσυγχρονισμένο προφίλ τους με βάση την ανάγκη αυτή και να ξαναμπούν στο παιχνίδι της αποδοχής, παρουσιάζοντας το post modern Grecian style. Τα λάθη του παρελθόντος ας είναι η αφορμή για μία πιο μεθοδευμένη, γεμάτη εμπνεύσεις, πορεία της Greek Fashion.

Δείτε ακόμη:

Peter Lindbergh – Ο πιο πετυχημένος ασυμβίβαστος φωτογράφος μόδας των ’90s

Κείμενο: Γεωργία Σταυρίδου (Lavart)

Πηγές φωτογραφιών: 1, 2, 3, 4