Μαρία Βαμβουνάκη

7 σπουδαία αποφθέγματα από τη Μάρω Βαμβουνάκη: «Ένα παιδί που αισθάνεται ότι η μητέρα και ο πατέρας…»

Κάποιοι παρατηρούν και ακούν τα παιδιά. Σκύβουν σιωπηλά μπροστά στο μυστήριο της ψυχή τους. Αυτό κάνει και η Μάρω Βαμβουνάκη.

Οι λέξεις πολλές φορές δεν περιγράφουν την παιδική ηλικία αλλά ρίχνει φως. Όχι με το ψυχρό φως της θεωρίας αλλά με τη σιωπηλή φωτιά μιας καρδιάς που θυμάται.

Η Μάρω Βαμβουνάκη μιλάει για τα παιδιά όχι ως «γίγνεσθαι» ή «ενήλικες σε εξέλιξη» αλλά ως όντα ήδη ολοκληρωμένα στην ευαισθησία τους, τη διαύγειά τους, την αλήθεια τους. Μας υπενθυμίζει ότι τα παιδιά δε διαμορφώνονται απλώς από τον κόσμο, τον διαβάζουν. Μερικές φορές καλύτερα από εμάς.

Αφήστε τα λόγια της να σας ταξιδέψουν πίσω. Όχι στην παιδική ηλικία ως νοσταλγία αλλά στην παιδική ηλικία ως αποκάλυψη.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά της παρακάτω)

23 αποφθέγματα της Μάρως Βαμβουνάκη: «Όταν κάνεις το χατίρι σε έναν εγωιστή, τον…»

7 στοχασμοί της Μάρως Βαμβουνάκη για την παιδική ψυχή.

1. Η πιο πραγματική ασφάλεια των παιδιών, είναι η εμπιστοσύνη στην αξία των γονιών τους.

2. Τα παιδιά έχουν μέσα τους την άνευ όρων αγάπη για τους γονείς τους, την άνευ όρων αγάπη που δεν έχουν πάντα για τα παιδιά οι γονείς. Άλλο αν τους θυμώνουν, άλλο αν επαναστατούν, άλλο αν τους βρίζουν, άλλο αν τους «μισούν». Και πάλι τα παιδιά είναι ερωτευμένα με τους γονείς τους, τα παιδιά αγαπούν τρελά τη μάνα τους.

3. Τα παιδιά από μόνα τους ξέρουν. Μπορούν ν’αποκρυπτογραφούν τα μαγικά σημάδια του κόσμου γιατί την έχουν την καθαρή όραση που συλλαμβάνει τα άφαντα. Ενώ, εμείς τη χάσαμε με τα χρόνια με τις γνώσεις.

4. Τα παιδιά γνωρίζουν για μας περισσότερα από όσο εμείς για τον εαυτό μας, για το τι συμβαίνει στην οικογένεια, κι ας το κρατούν επτασφράγιστο μυστικό οι μεγάλοι.

5. Τα μικρά παιδιά δεν φτιάχνουν μύθους γιατί τα παιδιά ζουν απ’ ευθείας χωρίς διερμηνείς και μεσάζοντες. Η πραγματικότητα των παιδιών είναι τα παραμύθια μας και η παραμυθία μας για το χαμένο παράδεισο στην εξορία μας.

6. Ένα παιδί που αισθάνεται ότι η μητέρα και ο πατέρας το αγαπούν βαθιά, πατρικά, μητρικά, δε ζητάει πολλά πράγματα και χάρες, ανέχεται και το μάλωμα, την τιμωρία, την φτώχεια, διαισθάνεται πως και να το μαλώνει ο πατέρας του, πάλι από αγάπη το κάνει, γιατί ο ίδιος που το μαλώνει και το τιμωρεί είναι εκείνος που υποφέρει περισσότερο. Το βλέπει!

7. Τα παιδιά ξεχωρίζουν αυτόματα ποιος ξένος είναι καλός άνθρωπος, τις προθέσεις του, την ψυχική του ποιότητα, αγαπούν σπαρακτικά, θυσιαστικά τα σκυλάκια, τα πουλιά, όλα τα ελάχιστα και ασθενή του κόσμου, γιατί καταλαβαίνουν τη μετοχή τους στην Αλήθεια.

Διαβάστε περισσότερες ερωτικές καταθέσεις από αγαπημένους λογοτέχνες:

Μοιράσου το

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

YelloWizard.gr
YelloWizard.gr
YelloWizard.gr