Το φθινόπωρο είναι πλέον εδώ για τα καλά και ο Νοέμβριος έχει ήδη αρχίσει να αποκτά την cozy εκδοχή του
Η Lavart κάνει τη δουλειά για εσάς και επιλέγει 5 +1 κλασσικά μυθιστορήματα για να σας κρατήσουν συντροφιά αυτές τις φθινοπωρινές μέρες:
1. Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, της Χάρπερ Λι
“Σκοτώστε όσες κίσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε, αλλά να θυμάστε ότι είναι αμαρτία να σκοτώσεις τα κοτσύφια”.
Αυτή είναι η συμβουλή του δικηγόρου Άτικους Φιντς στα παιδιά του, καθώς ο ίδιος αποφασίζει να υπερασπιστεί στο δικαστήριο το πραγματικό “κοτσύφι” αυτής της υπέροχης ιστορίας, έναν νεαρό μαύρο. […]
Το φαινομενικά γαλήνιο και ειρηνικό Μέικομπ της Αλαμπάμα είναι στην πραγματικότητα βουτηγμένο στην προκατάληψη, τη βία και την υποκρισία. Αλλά τη ναρκωμένη συνείδηση της πόλης θα συνταράξει το σθένος ενός ανθρώπου που αγωνίζεται για δικαιοσύνη… Ένα από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ, το “Όταν Σκοτώνουν τα Κοτσύφια” συγκαταλέγεται ανάμεσα στα αξιολογότερα κλασικά έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας.
2. Ο ήλιος ανατέλλει ξανά, του Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Ο Hemingway εκδίδει το “Ο ήλιος ανατέλλει ξανά” το 1926. Ήδη από το 1921 βρίσκεται στο Παρίσι μαζί με την πρώτη του γυναίκα και εργάζεται ως ανταποκριτής της Καναδέζικης εφημερίδας “Τορόντο Σταρ”. Το βιβλίο αυτό καθιερώνει τον Hemingway ως αξιόλογο
συγγραφέα και μας εισάγει στο κλασσικό, απέριττο ύφος του. Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, του Χέμινγουεϊ, ζωντανεύουν στιγμές από τη ζωή μιας παρέας “αυτοεξόριστων” στο Παρίσι, καθώς και προσωπικά βιώματα πάνω στα έργα και τις μέρες της γενιάς του, της “χαμένης γενιάς”, όπως χαρακτηρίστηκε. Οι ήρωες του έργου, οι οποίοι έχουν βγει από το σφαγείο του Α Παγκοσμίου Πολέμου παραπαίουν ανάμεσα σε μνήμες, απωθημένα, διαψεύσεις ελπίδων, ζήλιες, αδιέξοδα. Μέσα σε ένα κλίμα φαινομενικής ανεμελιάς και ελευθερίας, ουσιαστικά ασφυκτιούν και αναζητούν διέξοδο στην κραιπάλη και στο ποτό…
3. Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, του Κάρολ Λιούις
Η Αλίκη δεν είναι ένα βιβλίο για παιδιά. Η Χώρα των Θαυμάτων (ή του Παραδόξου) στην ουσία είναι η χώρα που βασιλεύει το nonsense. Όρος αμετάφραστος στα ελληνικά, όπου η πλησιέστερη απόδοση θα μπορούσε να είναι: το παράλογο ή το παρανοϊκό.
Ο Άρης Δημοκίδης στη Lavart: “Θα ήθελα να γίνω ο αρχηγός των Αόρατων Ρεπόρτερ!”
4. Ο μεγάλος Γκάτσμπυ, του Σκοτ Φίτζεραλντ
Πρόκειται για σπουδαίο έργο, ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα. Η αποδοχή του από την κριτική και το αναγνωστικό κοινό είναι σχεδόν ομόφωνη.
Ο Γκάτσμπυ ενσαρκώνει το Αμερικανικό Όνειρο, το ιδεώδες της προσωπικής επιτυχίας, της κοινωνικής και επαγγελματικής ανέλιξης και του πλούτου, σε συνθήκες ελευθερίας, ασχέτως καταγωγής, μόρφωσης, θρησκείας. Σε αυτό το πλαίσιο περιλαμβάνεται και η ερωτική επιτυχία. Το Αμερικανικό Όνειρο έχει ατομιστική και υλιστική βάση, μολονότι κάποιες όψεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν ιδεαλιστικές. Ο Γκάτσμπυ εκπληρώνει το Αμερικανικό Όνειρο μέσα σε τρία μόνο χρόνια (Καλοκαίρι 1919 – Καλοκαίρι 1922): γίνεται πάμπλουτος, αγοράζει μια μεγάλη έπαυλη με “γαλάζιους κήπους”, έχει μπάτλερ, υπηρέτες και μια Ρόλς-Ρόυς, διοργανώνει θρυλικά πάρτυ.
5. Περηφάνεια και προκατάληψη, της Τζέιν Ώστεν
Η Τζέην Ώστεν είναι μία από τις μεγαλύτερες μορφές της αγγλικής λογοτεχνίας. Το μυθιστόρημα «Υπερηφάνεια και Προκατάληψη», το δημοφιλέστερο απ’ όλα τα έργα της, και ένα από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα, διηγείται την ιστορία των Μπέννετ, μιας οικογένειας με πέντε κόρες που αναζητούν την ευτυχία σ’ έναν καλό γάμο. Ωστόσο, ο δρόμος προς την ευτυχία είναι σπαρμένος με εμπόδια. Μάλιστα, στην περίπτωση των δύο πρωταγωνιστών αυτά τα εμπόδια δεν οφείλονται μόνο στους άλλους αλλά και στους ίδιους τους εαυτούς τους.
6. Άνθρωποι και Ποντίκια, του Τζον Στάινμπεκ
Στην Αμερική του μεσοπολέμου, του μεγάλου κραχ, ο γιγαντόσωμος κι απλοϊκός Λένι και ο μικρόσωμος κι έξυπνος Τζορτζ γυρνούν από τόπο σε τόπο, πλάνητες, αναζητώντας δουλειά. Ο Λένι δεν μπορεί να ξεχωρίσει το σωστό απ’ το λάθος και του αρέσει ν’ αγγίζει τα απαλά πράγματα – τη γούνα ενός ζώου, τα μαλλιά μιας κοπέλας. Οι δυο αταίριαστοι αλλά αχώριστοι φίλοι πιάνουν δουλειά σ’ ένα αγρόκτημα, και εκεί, με αφορμή την όμορφη γυναίκα του μοχθηρού Κέρλι, που είναι ο γιος του αφεντικού, μια τραγωδία ξετυλίγεται.
Το Άνθρωποι και ποντίκια είναι μια σκληρή μα και βαθιά ανθρώπινη ιστορία διαψευσμένων ονείρων. Από το 1937 που εκδόθηκε, έχει παρουσιαστεί πάμπολλες φορές στο θέατρο, έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, και θεωρείται από τα αναμφισβήτητα αριστουργήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα.
«Το όπιο του λαού»: Ο Πέτρος Τατσόπουλος παρουσιάζει το βιβλίο του στον IANO
Περισσότερες ειδήσεις και προτάσεις Λογοτεχνίας εδώ.
