4ο In-Edit Film Festival: Σε μια καταγραφή της περιοδείας του Μπομπ Ντίλαν στην Αγγλία το 1965

Μια καταγραφή της περιοδείας του Μπομπ Ντίλαν στην Αγγλία το 1965

[dropcap size=big]Ό[/dropcap]τι και να είχε στο μυαλό του κάποιος, πριν παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ «Don’t Look Back», σίγουρα απείχε πολύ από την πραγματικότητα, αφού αυτό που εμφανίζεται μπροστά στα μάτια του για την επόμενη μιάμιση ώρα είναι κάτι μοναδικό, είναι η πραγματικότητα η ίδια. Ο σκηνοθέτης Ντι Έι Πενεμπάικερ, δημιουργός του επίσης εξαιρετικού Μοντερέι Ποπ, παίρνει μια κάμερα στο χέρι και ακολουθεί τον Ντίλαν παντού, κυριολεκτικά όμως.[dropcap size=big]Δ[/dropcap]ωμάτια ξενοδοχείου, όπου προβάρει τραγούδια με την Τζοάν Μπάεζ, καμαρίνια όπου κάνει τη ζωή δύσκολή σ’ έναν νεαρό δημοσιογράφο ή υπογράφει αυτόγραφα με αρκετή δόση ειρωνείας σε νεαρές θαυμάστριές του, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή ή αφού προσπαθεί να φύγει από την πίσω πόρτα μετά από τη συναυλία του στο Μάντσεστερ, στο αυτοκίνητο μετά την εμφάνισή του στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ, όπου συνειδητοποιεί ότι έκανε κάτι μεγάλο.

[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Ντίλαν δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα τις συνεντεύξεις και τους δημοσιογράφους και όσες παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ είναι απλά απολαυστικές. Εκπληκτική είναι και η διαδικασία κλεισίματος των δύο εμφανίσεων στο Λονδίνο από τον μάνατζερ του Ντίλαν,  ‘Αλμπερτ Γκρόσμαν, ενώ η αναφορά στο πρόσωπο του Σκωτσέζου μουσικού Ντόνοβαν είτε από άρθρα σε εφημερίδες, είτε από κακόβουλα σχόλια του Ντίλαν, νομίζεις ότι βγήκε από κωμωδία του Μελ Μπρουκς, μάλιστα ο Ντόνοβαν που προφανώς δεν γνωρίζει αυτήν τη στάση του Ντίλαν, εμφανίζεται να παίζει μουσική μεθυσμένος δίπλα του σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, εμφανώς χαρούμενος για αυτήν την άτυπη συνεργασία.[dropcap size=big]Π[/dropcap]ρος το τέλος του ντοκιμαντέρ, ο Γκρόσμαν αναφέρει στον Ντίλαν πως οι αγγλικές εφημερίδες τον αποκαλούν αναρχικό, αφού δεν προτείνει λύσεις για τα κοινωνικά προβλήματα, χαρακτηρισμός που φαίνεται πως χαροποιεί τον εκκεντρικό δημιουργό, η δε αρχή του ντοκιμαντέρ έχει χαραχθεί στην ποπ συνείδηση(μπορείτε να την δείτε και στο τρέιλερ που ακολουθεί) κι αν είσαι προσεκτικός θα παρατηρήσεις τον τεράστιο Άλεν Γκίνσμπεργκ, πίσω από τον τραγουδιστή. Πραγματικά, όλο αυτό που παρακολουθούμε είναι τόσο αληθινό, που σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως είναι τελικά ψεύτικο. Μοναδική παραφωνία η απουσία μετάφρασης στα τραγούδια του Ντίλαν, οι στίχοι των οποίων είναι γεμάτοι αναφορές και αρκετά απαιτητικοί για να τους κατανοήσεις χωρίς την βοήθεια υποτίτλων. Κοτζάμ Νόμπελ λογοτεχνίας πήρε ο τύπος ρε παιδιά, γιατί δεν κάναμε μια προσπάθεια;

Το ντοκιμαντέρ δυστυχώς δεν ξαναπροβάλλεται, αλλά η αναζήτησή του είναι επιβεβλημένη και αξίζει ένας μπράβο στους συντελεστές του IN-EDIT που το συμπεριέλαβαν στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Το υπόλοιπο πρόγραμμα του IN-EDIT μπορείτε να το δείτε εδώ http://www.in-edit.gr/program.

Κείμενο: Ορέστης Μανασής (Lavart)