4+1 παραστάσεις για την δεύτερη εβδομάδα του Οκτώβρη στην Αθήνα

Έχοντας μπει στην δεύτερη εβδομάδα του Οκτωβρίου, οι θεατρικές πρεμιέρες έχουν ξεκινήσει για τα καλά είτε σε πρωτοεμφανιζόμενες παραστάσεις είτε όχι. Και κάπως έτσι ξεκινάει μια πολύ όμορφη περίοδος, γεμάτη ενδιαφέρουσες επιλογές για όλη την εβδομάδα, σε όλη την Αθήνα.

Η λάμψη μιας ασήμαντης νύχτας του Conor Mcpherson

Η ομάδα ΝΑΜΑ σε συνεργασία με την Ελένη Σκότη παρουσιάζουν για δεύτερη χρονιά την παράσταση στην κεντρική σκηνή του θεάτρου Επί Κολωνώ κάθε εβδομάδα από Τετάρτη έως Κυριακή έως 30 Δεκεμβρίου. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία ιρλανδέζικου ρεαλισμού, που χειρίζεται με χιούμορ αλλά και τρυφερότητα τις δραματικές καταστάσεις, που φτάνουν ως την ακραία βία, μιλά για το πως χειριζόμαστε το δώρο της ζωής, στη βάση του υπάρχει μια κρυμμένη μεταφυσική αγωνία για την ανθρώπινη ύπαρξη. Το έργο, γραμμένο το 2013, είναι μια σύγχρονη ιστορία για όλους αυτούς που παλεύουν καθημερινά για να υπάρξουν. Ένα δεξιοτεχνικό παιχνίδι ισορροπιών, μεταξύ τραγικού και κωμικού, σκληρότητας και τρυφερότητας, αισθήματος και στεγνής εκμετάλλευσης.Ο Τόμμυ, ένας χωρισμένος πενηντάρης, ζει σε ένα δωμάτιο που νοικιάζει στο σπίτι του θείου του Μώρις στο Δουβλίνο. Μοναχικός, παραιτημένος, κάνει ευκαιριακές δουλειές, τσακώνεται με την οικογένειά του, απών στη ζωή των παιδιών του, έχει ως φίλο και συνεργάτη έναν άνδρα περιορισμένης αντίληψης, τον Ντοκ. Η γνωριμία του με την Έιμυ, την οποία σώζει από τα χέρια ενός πρώην συντρόφου της, εκείνου που την είχε οδηγήσει και στην πορνεία, θα φέρει μεγάλες ανατροπές στη ζωή του και θα τον αναγκάσει να προχωρήσει σε κάποιες σημαντικές επιλογές. Μπορεί η ζωή του να γίνει μια λάμψη μέσα στη νύχτα;

“Το χελιδόνι” (La Golondrina)  του Guillem Clua

Μια από τις sold out παραστάσεις της περασμένης χρονιάς, σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα, με πρωταγωνιστές τους Σοφία Σεϊρλή και Βασίλη Μαυρογεωργίου, συνεχίζει στο θέατρο Μικρό Γκλόρια, από την προηγούμενη κιόλας εβδομάδα και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, για 18 παραστάσεις.Ο Καταλανός συγγραφέας,  Γκιλιέμ Κλούα γράφει με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016 στο gay bar του Ορλάντο, ένα υπέροχο, βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό έργο, ύμνο στην αγάπη και τη ζωή.

Η πραγματική σημασία αυτής της επίθεσης, τα κίνητρα του τρομοκράτη και η σκιά των θυμάτων του προκαλούν αντιπαράθεση ανάμεσα στην Αμέλια και τον Ραμόν, θα τους οδηγήσει στην αποκάλυψη της αλήθειας γύρω από αυτά τα τρομερά γεγονότα. Αυτή η αλήθεια θα τους αναγκάσει να στοχαστούν γύρω από την ταυτότητα τους, την αποδοχή της απώλειας και την ευθραυστότητα της αγάπης, κάνοντας τους να ξεγυμνώνουν τις ψυχές τους και να ενώσουν με έναν τρόπο τις τύχες τους για πάντα.

Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα (ΙΙI) του Ζοέλ Πομερά 

Για τρίτη χρονιά, ο Νίκος Μαστοράκης ανεβάζει στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, το σύγχρονο σπονδυλωτό έργο του Joël Pommerat: «La réunification des deux Corées» (Théâtre Odéon 2013), με ανανεωμένη ομάδα ηθοποιών.Μικρές ιστορίες-εικόνες που μιλούν με μελαγχολία, σκληρότητα, μεταφυσική διάθεση αλλά και πολύ χιούμορ για το αδιέξοδο της αγάπης. Της αγάπης που δεν καταφέρνει να επανενώσει ποτέ πραγματικά «τη Βόρεια με τη Νότια Κορέα». Της αγάπης που είναι αλληλένδετη με την απώλεια. Εραστές, σύζυγοι, οικογένειες, φίλοι… Ακόμα και όταν καταφέρνουν ν΄ αγαπηθούν, συνειδητοποιούν ότι «η αγάπη δε φτάνει ». Ίσως γιατί: «η αγάπη δεν υπάρχει. Η αγάπη είναι μια επινόηση. Ένα παιχνίδι του μυαλού. Η αγάπη είναι ένα είδος αρρώστιας που μας κάνει να κάνουμε πράγματα τρελά, επικίνδυνα…».Θα παίζεται κάθε Τετάρτη με Κυριακή έως 25 Νοεμβρίου.Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας.

Το σώσε του Michael Frayn

Παρουσιάζεται στην κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου, ένα εντυπωσιακό σκηνικό-ανθρώπινη κυψέλη, ως ύμνος στο λάθος, από Τετάρτη 10 Οκτωβρίου έως Κυριακή 27 Οκτωβρίου (εκτός Δευτέρας και Τρίτης).Το Σώσε (πρωτ. τίτλος Noises Off) έχει αποσπάσει τα βραβεία Olivier, London Evening Standard, Drama Desk και Outer Critics Circle. Το 1992 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Peter Bogdanovich, με πρωταγωνιστές τους Carol Burnett, Michael Caine και Christopher Reeve. Άνέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Ελεύθερη Σκηνή το 1983, στο θέατρο Μινώα, σε σκηνοθεσία του Ανδρέα Βουτσινά, έκτοτε έχει κατά καιρούς παρουσιαστεί στην Ελλάδα από επαγγελματικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους με διάφορους τίτλους.Μια αριστουργηματική φάρσα καταστάσεων, περιγράφει σατυρικά το τι συμβαίνει στα παρασκήνια του Θεάτρου. “εκεί όπου κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης ακυρώνεται. Εκεί όπου τα σκοτεινά ένστικτα αναδύονται και οι ρόλοι, σαν ζόμπι, καταβροχθίζουν τους ηθοποιούς… Μπαίνουμε απ’ τις πόρτες – βγαίνουμε απ’ τις πόρτες. Τι είναι η φάρσα; Αυτό. Τι είναι το θέατρο; Αυτό. Και η ζωή, δηλαδή, τι είναι; Αυτό…  Τι γίνεται όταν όλα πάνε στραβά;”. 

Βάτραχοι (με αφορμή το έργο του Αριστοφάνη)

Και για το τέλος μια ανατρεπτική διασκευή,  σε συμπαραγωγή με τους Opera Chaotique  και την ομάδα κουκλοθεάτρου MERLIN, ξεκινάει η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής την καλλιτεχνική περίοδο 2018/19 στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Για τέσσερις μόνο παραστάσεις, το Σάββατο 13 Οκτωβρίου, την Κυριακή 14 Οκτωβρίου και έπειτα 3 και 4 Μαΐου.Οι εκκεντρικοί Opera Chaotique με την ιδιαίτερη αισθητική και η αναγνωρισμένη Ομάδα Κουκλοθεάτρου Merlin, που εδρεύει και δημιουργεί στο Βερολίνο, ενώνουν τις δυνάμεις τους, μεταφέρουν τους Βατράχους στη σημερινή εποχή και παρουσιάζουν μια συναρπαστική ιστορία με μουσικές αλχημείες, σκοτεινές μπαλάντες, σουρεαλιστική φαντασία, γερές δόσεις μαύρου χιούμορ, εντυπωσιακές κούκλες και μάσκες.Το έργο μεταφέρεται στη σημερινή εποχή ως μια αφηγηματική μουσική ιστορία. Ο Διόνυσος, μετά από 2.500 χρόνια, παραμένει απογοητευμένος από το χαμηλό πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων και αποφασίζει να στραφεί ξανά στους πεφωτισμένους νεκρούς του Κάτω Κόσμου. Στο ταξίδι του συναντάει, εκτός από τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο, τους Ρεμπώ, Μπουκόφσκι, Πόε, Εμπειρίκο και άλλα λαμπρά πνεύματα του παρελθόντος, σε μια αναζήτηση που στο τέλος έχει μια απρόσμενη ανατροπή.
Πόλεμοι, προσφυγικό πρόβλημα, φτώχεια, τηλεόραση, θρησκοληψία οδηγούν στην εξαθλίωση του μυαλού, του σώματος και της ψυχής. Μπορούν οι άνθρωποι του πνεύματος να σώσουν την ανθρωπότητα από την καταστροφή; Ή έστω να βοηθήσουν; Είναι ο Αριστοφάνης πάντα επίκαιρος ή εμείς είμαστε 2.500 χρόνια πίσω; Η διασκευή της κωμωδίας μεταφερόμενη στη σημερινή εποχή προσεγγίζει σοβαρά ζητήματα μέσω του χιούμορ και προσφέρει ελπίδα και αισιοδοξία. Το έργο των παλιών ζει και των νέων εμπνέει! Αυτοί έκαναν αυτό που μπορούσαν. Εμείς;

Μια γεμάτη εβδομάδα με εξαιρετικές επιλογές!

Καλή Θέαση!

Κείμενο: Ειρήνη Γκότση (Lavart)

Πηγές Φωτογραφιών:1–2–3–4–5–6–7–8–9–10