Έχουμε πέσει όλοι θύματα ιστορικών μύθων. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν καλλιεργηθεί για να ρομαντικοποιήσουν ένα ιστορικό γεγονός που απασχόλησε την κοινωνία ή ένα εντελώς φαντασιακό γεγονός που δε συνέβη ποτέ.
Κάποιους από αυτούς τους αγαπήσαμε και συνεχίζουμε να τους αγαπάμε αλλά η πραγματικότητα υπερβαίνει τις ιστορικές σάλτσες και μας φέρνει αντιμέτωπους με την αποκαθήλωσή τους.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε ελληνικούς ιστορικούς μύθους που πιστέψαμε και κανείς δεν μας τους δίδαξε διαφορετικά.
(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο παρακάτω)
27 διαχρονικά αποφθέγματα για την Ελλάδα αναδεικνύουν την επιρροή της στην ανθρώπινη ιστορία
Ο Καποδίστριας και ο μύθος της πατάτας.
Η δημοφιλής ιστορία ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας έβαλε στρατιώτες να φυλάνε τα σακιά με τις πατάτες σε αποθήκη για να δελεάσει τους Έλληνες να τις εντάξουν στη διατροφή τους δεν είναι αληθινή. Αυτός ο μύθος έχεις τις ρίζες του σε παρόμοιες διηγήσεις που εμφανίζονται σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία, όπου ο γεωπόνος Αντουάν Παρμαντιέ υποτίθεται ότι χρησιμοποίησε αντίστοιχη μέθοδο για την προώθηση της πατάτας, ή η Γερμανία και η Ρωσία, όπου οι βασιλείς Φρειδερίκος ο Μέγας και η Μεγάλη Αικατερίνη αντίστοιχα φέρονται να έκαναν κάτι παρόμοιο.
Παρόλο που οι πατάτες πράγματι εισήχθησαν επί Καποδίστρια, η ιστορία της «φύλαξης» τους με σκοπό να τις κάνουν πιο επιθυμητές είναι μια εξιδανικευμένη αφήγηση που πιθανότατα δημιουργήθηκε για να αναδείξει τη στρατηγική σκέψη και την ευφυΐα του κυβερνήτη.
Όχι, η ελληνική γλώσσα δε θα γινόταν ποτέ διεθνής.
Ο μύθος ότι η ελληνική γλώσσα δεν έγινε επίσημη διεθνώς γλώσσα για μία ψήφο, είναι ένας μύθος που έχει διαδοθεί ευρέως, αλλά δε βασίζεται σε ιστορικά δεδομένα. Σύμφωνα με τον μύθο, μετά την Αμερικανική Επανάσταση και τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών το 1776, οι ιδρυτές του νεοσύστατου κράτους δήθεν συζήτησαν την επιλογή της αρχαίας ελληνικής ως επίσημης γλώσσας. Υποτίθεται πως η αρχαία ελληνική, ως γλώσσα της δημοκρατίας, θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα αγγλικά, αλλά τελικά «έχασε» για μια ψήφο.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δε είχαν ποτέ διαδικασία για να επιλέξουν επίσημη εθνική γλώσσα και τα αγγλικά καθιερώθηκαν ντε φάκτο εξαιτίας της της επικράτησης του αγγλικού πληθυσμού. Επιπλέον, ο μύθος αυτός δεν περιορίζεται στα ελληνικά, καθώς παρόμοιες ιστορίες κυκλοφορούν σε άλλες χώρες, με διαφορετικές «πρωταγωνίστριες» γλώσσες, όπως τα γερμανικά, τα ολλανδικά ή τα εβραϊκά.
Ο μύθος φαίνεται να προέρχεται από παλιότερες αφηγήσεις , όπως η υποτιθέμενη ψηφοφορία του 1794 στις ΗΠΑ για τη μετάφραση νόμων στα γερμανικά, που επίσης δε αφορούσε την καθιέρωση επίσημης γλώσσας. Η ιστορία αυτή έχει συνδεθεί με τον Φρέντερικ Μούλενμπεργκ, ο οποίος φέρεται να απέστρεψε την υιοθέτηση των γερμανικών ως επίσημης γλώσσας, κάτι που επίσης δεν τεκμηριώνεται.
Στην ελληνική εκδοχή, η σύνδεση με την αρχαία ελληνική γλώσσα πιθανόν προέκυψε από τη ρομαντική αναπόληση της δημοκρατικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Παρόλα αυτά, η ιστορία αυτή παραμένει μια φανταστική αφήγηση που δεν ανταποκρίνεται στη ιστορική πραγματικότητα.
Οι Σπαρτιάτες δεν πετούσαν παιδιά στον Καιάδα.
Οι Σπαρτιάτες δεν πετούσαν στον Καιάδα τα νεογέννητα με αναπηρία, όπως συχνά αναφέρεται, αλλά τον χρησιμοποιούσαν ως τόπο εξόντωσης εγκληματιών, αιχμαλώτων πολέμου και καταδικασμένων σε θάνατο. Αυτό αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές έρευνες που διεξήχθησαν στις αρχές του 20ού αιώνα. Οι σκελετοί που βρέθηκαν στον Καιάδα ανήκαν σε ενήλικες άνδρες, κυρίως ηλικίας 20-40 ετών, και λίγες γυναίκες, ενώ κοντά τους βρέθηκαν βέλη, ακόντια και αλυσίδες.
Η σύγχυση γύρω από την πρακτική αυτή πιθανώς προέρχεται από τις αναφορές του Πλούταρχου, που μιλούν γενικά για την εγκατάλειψη ανεπιθύμητων παιδιών σε άλλα βάραθρα του Ταΰγετου και όχι στον Καιάδα. Στην αρχαία Ελλάδα, η πρακτική της «έκθεσης» ανεπιθύμητων βρεφών ήταν συνηθισμένη, είτε λόγω αναπηρίας είτε άλλων λόγων, όπως οικονομικές δυσκολίες ή η επιθυμία να διαφυλαχθεί η περιουσία της οικογένειας.
Η Σπάρτη, μάλιστα, διέφερε από άλλες πόλεις-κράτη, καθώς η απόφαση για την τύχη των παιδιών δεν ήταν αποκλειστικά στα χέρια του πατέρα, αλλά λαμβανόταν από ένα Συμβούλιο Γερόντων που εξέταζε το κάθε παιδί. Αν το παιδί θεωρούνταν υγιές, ο πατέρας όφειλε να το μεγαλώσει.
Συνεπώς, η Σπάρτη δεν ήταν πιο σκληρή από τις υπόλοιπες ελληνικές κοινωνίες της εποχής. Αντιθέτως, η φήμη περί θανάτωσης βρεφών με αναπηρία στον Καιάδα αποτελεί μια ιστορική ανακρίβεια που αδικεί τους Σπαρτιάτες. Ο Καιάδας υπήρξε κυρίως τόπος τιμωρίας για ενήλικες που θεωρούνταν απειλή για την πόλη-κράτος.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν ο πρώτος που είπε ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.
Το σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» αν και ταυτίστηκε με το ΠΑΣΟΚ και το Ανδρέα Παπανδρέου δεν ήταν δικό του δημιούργημα. Στην πραγματικότητα το σύνθημα αυτό ανήκει στο ΚΚΕ και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου του 1944, ως απάντηση στην ένοπλη επέμβαση των Βρετανών και ενάντια στον Γιώργο Παπανδρέου.
Η πρώτη επίσημη αναφορά του συνθήματος εμφανίζεται στη Απόφαση του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιστροπής του ΚΚΕ στις 17 Δεκεμβρίου του 1944 και δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη στις 19 Δεκεμβρίου του 1944.
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο: «Μύθοι, Παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της Ελληνικής ιστορίας
Μικρές αφηγήσεις για γεγονότα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ποτέ δεν συνέβησαν» του Σταύρου Παναγιωτίδη.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα παρακάτω:
- Σε μια στιγμή αμφιβολίας, ο Ντοστογιέφσκι είπε: «Καταντήσαμε να θεωρούμε την πραγματική ζωή σαν αγγαρεία, σχεδόν σαν ένα επάγγελμα και όλοι…»
- Άλντους Χάξλεϋ: «Διανοούμενος είναι κάποιος που ανακάλυψε κάτι πιο ενδιαφέρον από το….»
- Όπως θα έλεγε και ο Κούντερα: «Το να αγαπάς κάποιον από συμπόνια δεν σημαίνει ότι τον …»
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
- Χένρι Μίλλερ: «Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν θεοί, τότε σίγουρα θα …»
- Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
- 5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)
- Έρμαν Έσσε: «Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα της γέννησής μας»
- 20 λυτρωτικά αποφθέγματα του Καρλ Γιουνγκ ελέγχουν το ασυνείδητό μας
