Ο Πωλ Βαλερύ (Paul Valéry), Γάλλος ποιητής και κριτικός, γεννήθηκε το 1871 στο χωριό Sète της Γαλλίας. Γνωστός είτε ως ο τελευταίος Γάλλος συμβολιστής, είτε ως ο πρώτος μετα-συμβολιστής, είτε ως δάσκαλος της κλασικής προσωδίας, ο Βαλερύ περιγράφεται συχνά ως μια σύνθετη φιγούρα της γαλλικής λογοτεχνικής ιστορίας.
Κληρονόμησε τη συμβολιστική παράδοση από τον Στεφάν Μαλλαρμέ, τον οποίο θαύμαζε και ο οποίος στήριξε το πρώιμο έργο του. Ωστόσο, ο Βαλερύ τελικά απομακρύνθηκε από τον καθαρό συμβολισμό, υιοθετώντας μια «λατρεία του νου» έναντι της ποίησης για την ίδια της την αξία. Αυτή η δυαδικότητα στην προσέγγισή του αντανακλάται στην ποιητική του φιλοσοφία.
Το τυπικό, μουσικό ύφος του Βαλερύ φέρει την επιρροή του Μαλλαρμέ, ιδίως όσον αφορά την προτεραιότητα της μορφής και του έναντι του θεματικού περιεχομένου. Τα σημειωματάρια του (Cahiers) υπογραμμίζουν αυτή την πεποίθηση, δίνοντας έμφαση στο δομικό «πρόγραμμα» της ποίησης έναντι του θέματος. Ενώ ο Μαλλαρμέ θεωρούσε την ποιητική «Ιδέα» ως τη διαδικασία της σκέψης, ο Βαλερύ θεωρούσε την ίδια τη σκέψη -ανεξάρτητα από την ποιητική έκφραση- ως τον τελικό σκοπό.
Για τον Βαλερύ , η ποίηση ήταν μια πνευματική άσκηση και όχι ένας στόχος, μια διάκριση εμφανής στην απόρριψη των λογοτεχνικών συμβάσεων που αποσκοπούσαν στην ικανοποίηση του κοινού. Επέκρινε τη λογοτεχνία που απευθυνόταν στο κοινό ως εγγενώς ακάθαρτη και απέρριψε την ποίηση που βασιζόταν στις εικόνες, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Αν ένα μωσαϊκό εικόνων είναι ποίημα, τότε καταραμένη ποίηση».
Το διάσημο ποίημα του Βαλερύ «Η νεαρή μοίρα» (La Jeune Parque), όπως και η Herodiade του Mallarmé , επικεντρώνεται στην ενδοσκόπηση, αποφεύγοντας αναγνωρίσιμα θέματα, ενώ δίνει έμφαση στην τυπική προσωδία. Ωστόσο, το ποίημα του Βαλερύ είναι πιο μεταφυσικό, αντανακλώντας τις διανοητικές του τάσεις. Ο Βαλερύ θαύμαζε τη σύνθεση της λογικής και του οράματος του Πόε, ενσωματώνοντας παρόμοια στοιχεία στη δική του γραφή, ενώ αντιστεκόταν σε κάθε μυστικιστική ερμηνεία του έργου του.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)
Τα αποκαλυπτικά λόγια του Ίρβιν Γιάλομ: «Ποτέ δεν είναι πολύ αργά…»
30 αποφθέγματα του Πωλ Βαλερύ.
1.Ένας σίφουνας μπορεί να ισοπεδώσει μια πόλη, αλλά δεν μπορεί να ανοίξει ένα γράμμα, να λύσει έναν κόμπο σε μια κλωστή.
2.Ποίηση είναι η ανάπτυξη ενός επιφωνήματος.
3.Η συνείδηση βασιλεύει αλλά δεν κυβερνά.
4.Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι σκλάβος της εξέλιξης. Δεν υπάρχει πρόοδος που δεν καταλήγει να τον υποδουλώσει εντελώς.
5.Όταν κάποιος γλείφει τα πόδια σου, πάτα τον προτού σε δαγκώσει.
6.Ο αριθμός των εχθρών μας αυξάνεται σε ευθεία αναλογία με τη σπουδαιότητά μας. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό των φίλων μας.
7.Αρχηγός είναι κάποιος που χρειάζεται άλλους ανθρώπους.
8.Αγάπη είναι να είστε ανόητοι μαζί.
9.Ένα πραγματικό έργο τέχνης δεν τελειώνει ποτέ.
10.Η πολιτική είναι η τέχνη να εμποδίζεις τους ανθρώπους να ανακατεύονται σε όσα τους αφορούν.
11.Οι αισιόδοξοι γράφουν άσχημα.
12.Η ευγένεια είναι οργανωμένη αδιαφορία.
13.Οι μεγάλοι άνδρες εμπιστεύονται μόνο την κρίση τους, το ίδιο όμως κάνουν και οι ηλίθιοι.
14.Οι σοβαροί άνθρωποι δεν έχουν ιδέες. Οι άνθρωποι με ιδέες δεν είναι ποτέ σοβαροί.
15.Ευρωπαίος είναι αυτός που έχει υποστεί φιλοσοφικά την επίδραση της αρχαιοελληνικής ορθολογιστικής σκέψης, που έχει ζήσει με την ιουδαιοχριστιανική θρησκευτικότητα και έχει υποστεί την επίδραση της ρωμαϊκής διοίκησης και των ρωμαϊκών θεσμών.
16.Η ποίηση είναι για τον πεζό λόγο ό,τι ο χορός για το περπάτημα.
17.Να ζητάτε πάντοτε συγγνώμη για κάθε καλή πράξη που κάνετε –τίποτα δεν μπορεί να εκνευρίσει τους άλλους περισσότερο.
18.Η ψυχή είναι η σύζυγος του σώματος. Δεν απολαμβάνουν το ίδιο είδος ηδονής ή, τουλάχιστον, σπάνια την απολαμβάνουν την ίδια στιγμή.
19.Η ποίηση είναι μια ιδιαίτερη γλώσσα και, πιο συγκεκριμένα, μια γλώσσα μέσα στη γλώσσα.
20.Μια μικρή διόρθωση στον Καρτέσιο: Κάπου κάπου σκέφτομαι, και κάπου κάπου υπάρχω.
21.Τα βιβλία έχουν τους ίδιους εχθρούς με τον άνθρωπο: τη φωτιά, την υγρασία, την ανοησία, τον χρόνο και το ίδιο τους το περιεχόμενο.
22.Ο άνθρωπος είναι παράλογος γι’ αυτό που ψάχνει και σπουδαίος γι’ αυτό που βρίσκει.
23.Οι πιο σημαντικές σκέψεις μας είναι εκείνες που συγκρούονται με τα αισθήματά μας.
24.Το «εγώ» είναι μισητό. Αλλά, εννοείται, το «εγώ» των άλλων.Ένα ποίημα δεν τελειώνει ποτέ, μόνο εγκαταλείπεται.
25.Ο φασισμός αρχίζει με τη σκέψη ότι όλοι οι άλλοι είναι ανόητοι.
26.Έξυπνη γυναίκα είναι εκείνη που μαζί της μπορείς να συμπεριφέρεσαι σαν βλάκας.
27.Ο Ντεγκά είναι ένας από τους λίγους ζωγράφους που έχουν δώσει στο πάτωμα τη σημασία που του αξίζει.
28.Εξουσία χωρίς την κατάχρησή της δεν έχει γούστο.
29.Αν κάποια μεγάλη καταστροφή δεν αναγγέλλεται κάθε πρωί, αισθανόμαστε ένα κενό.
30.Τίποτε στην εφημερίδα σήμερα. Αναστεναγμός.
Διαβάστε περισσότερα λογοτεχνικά αποσπάσματα παρακάτω:
- Πώς ερωτεύονται οι νέοι σήμερα; «παράξενα παιδιά προτιμούν να καυλώνουν εξ αποστάσεως παρά…»
- Λεό Μπουσκάλια: «Τα πρόσωπα των ανθρώπων που αγαπάτε δε θα είναι ίδια το πρωί…»
- Έρμαν Έσσε: «Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Πρέπει να κρίνω…»
- 11 ασυμβίβαστα αποφθέγματα του Κάβάφη: «Ο παντρεμένος ζει σαν …και ο ανύπανδρος ζει σαν …
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
- Χένρι Μίλλερ: «Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν θεοί, τότε σίγουρα θα …»
- Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
- 5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)
