Από τη στοιχειωτική μοναξιά της ανάξιας αγάπης μέχρι το θάρρος που χρειάζεται για να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος τα παρακάτω αποφθέγματα είναι μια ωδή στην ανθρώπινη πολυπλοκότητα. Ο έρωτας είναι πολιορκία, γράφει, αλλά και παράδοση. Είναι δώρο, αλλά και βάρος μια στιγμιαία σπίθα που γίνεται το κέντρο της ζωής μας.
- Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη
- Ο ερωτευμένος Πολωνός
- Η μοναξιά είναι από χώμα
- Συνάντηση στη Βαρκελώνη
- Η κραταιά αγάπη
Μάρω Βαμβουνάκη: «Διαλέγουν «φίλους» που τους κολακεύουν, που τους επιβεβαιώνουν κόμπλεξ»
23 αποφθέγματα της Μάρως Βαμβουνάκη.
1.“Είμαστε τραγικά ανεπαρκείς στις δυνατότητες που νομίζουμε πως κατέχουμε και είναι μοναδική σοφία να το παραδεχτούμε. Η ζωή τραβάει μπρος χάρη στη δική της δύναμη κι επειδή δε μας δίνει σημασία. Κι η δικιά μου ζωή.”
H μοναξιά είναι από χώμα
2.“Ακόμα και τις εποχές που του έδειχνε παραδομένη ολοκληρωτικά, εκείνος την αγαπούσε το ίδιο. Γιατί αγάπη είναι να θέλεις τον άλλο ακόμα κι όταν απόλυτα τον έχεις κατακτήσει. Όσο διαρκεί μια πολιορκία, μια διεκδίκηση, κανείς δεν μπορεί να ορκιστεί με βεβαιότητα ότι αγαπάει. Σπάνια το γνωρίζει.”
Η κραταιά αγάπη
3.“Η πληρότητα μιας αληθινά καλής καρδιάς, μιας ταπεινής καρδιάς, δεν έχει να διατυμπανίσει τίποτα. Δεν έχει ανάγκη από ακροατές όταν εξομολογείται. Πολύ περισσότερο, απεχθάνεται τα χειροκροτήματα. Οι προσευχές, είτε για δέηση πρόκειται είτε για δοξολογία, είναι βουβές και μοναξιασμένες, δε μετρούν εισητήρια στα ταμεία.”
Ο ερωτευμένος Πολωνός
4.“Λέγεται πως: «Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη…»”
Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης
5.“Η ανυπομονησία είναι εγωισμός, οι φόβοι είναι έλλειψη πίστης”
Ο ερωτευμένος Πολωνός
6.“Η ευθύνη της αγάπης ήταν το ακριβό, μεγάλο του χάρισμα.”
Ο ερωτευμένος Πολωνός
7.“Όσοι, ελάχιστοι, έτυχε να βρεθούν κοντά τους εκείνη τη φλογερή εποχή, έκπληκτοι παρατηρούσαν κάτι περίεργο ν’ ανάβει ανάμεσα στους δυο τους. Ο τρόπος που κοιτούσε κι απευθυνόταν ο ένας στον άλλον τους, η λάμψη στα πρόσωπα, η απορρόφηση, τ’ αστεία και οι λέξεις που αστραφτερά αντάλλασσαν και, πιο πολύ, ο μονωτικός κύκλος τους, το πώς αγνοούσαν όποιον άλλον κι ό,τι άλλο κοντά τους, συνεπαρμένοι απ’ την προσωπική διπλή ζωή τους. Την πολλαπλή καταδική τους πάμπλουτη ζωή.
Δεν συζητούσαν με κανέναν άλλον για τη σχέση τους. Ήταν άλλωστε αδύνατο να μεταδώσουν πιο πέρα εκείνο που βίωναν. Χρειάζονται κοινές μνήμες, κοινές παραστάσεις, κοινές ευαισθησίες κι αρρώστιες για να εννοήσουν τι λες, κι ήταν εξαιρετικά δύσκολο, απίθανο, να βρουν κάποιον που να βίωσε κάτι παρόμοιο για να τους καταλάβει.”
Η κραταιά αγάπη
8.“Θέλει κουράγιο η ευτυχία, δε βολεύει πάντα τις νοσηρές μας συνήθειες, τον παγιωμένο αρνητισμό των λογισμών μας.”
Ο ερωτευμένος Πολωνός
9.“Συναντάμε κόσμο όπως πορευόμαστε. Ανταλλάσσουμε βλέμματα, χαμόγελα ευγενικά, δυο υποχρεωτικές κουβέντες, για να προσπεράσουμε και να τα πετάξουμε αυτά αμέσως στον κάδο της λησμονιάς.Υπάρχουν μάτια όμως που από το πουθενά εμφανίζονται μια στιγμή μπρος μας, βυθίζονται στα δικά μας μάτια και αξιώνουν: “Εδώ θα μείνεις” ή “Σε περίμενα”. Συνήθως τέτοιες ακριβές διασταυρώσεις δεν περιέχουν διλήμματα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ούτε ενοχές περιέχουν. Προσπαθούν να αισθανθούν ενοχές, γιατί έτσι πρέπει, έτσι είναι το σωστό, το λογικό, όμως στην ουσία , όχι.”
Τα πράγματα που ζουν απ’ το χαμό
10.“Όμως, ίσως μετά τα άκρα να βρίσκεται το μέτρο.”
H μοναξιά είναι από χώμα
11.“Είμαστε εξαιρετικά ανώτεροι και υποχωρητικοί στα προβλήματα όταν δε μας τσούζουν προσωπικά”
Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη
12.“Η ζωή σου δε δέχεται να τη βάζεις σε δεύτερη μοίρα να την αγνοείς, να τη χρησιμοποιείς για κάτι άλλο που δεν είναι ακριβώς ζωή, καταλήγει παρωδία και καρικατούρα μια τέτοια μετάθεση.”
Ο ερωτευμένος Πολωνός
14.“Η μνήμη είναι ελαστική, ανθεκτική σα λάστιχο. Κάνει πως υποχωρεί και σβήνει,προχωρείς εύπιστος και ύστερα σου εκσφενδονίζεται βίαια και σου τσακίζει τα μούτρα.”
H μοναξιά είναι από χώμα
15.“Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο και δεν ανασταίνονται πια. Πεθαίνουν μέσα στο ίδιο το σώμα που τις γέννησε, στο σώμα που, αργότερα, από φάτνη έμεινε τάφος ξερός. Τάφος με πολλές και διάφορες επιτύμβιες επιγραφές που, με τον καιρό, αλλάζουν και γίνονται όλο και περισσότερο γενναιόδωρες.”
Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο.
16.“…Είμαι σίγουρη πως η ευτυχία είναι εκεί, πάντα αναμένουσα και διακριτική, όπως διακριτικά συμπεριφέρονται όλα τα σημαντικά· τα σημαντικά και ουσιώδη που δεν θέλουν να φωνάζουν και απροκάλυπτα να σου αποκαλύπτονται. Αντιθέτως, όπως η ποίηση και ο θείος κόσμος, δεν κρύβεται, δεν φανερώνεται, αλλά μας στέλνει με τρόπο λεπταίσθητο τα σημάδια της…”
Ο ερωτευμένος Πολωνός
17.“Είναι μεγάλης αξίας να μπορείς να λες – και να το εννοείς : “Είμαι μαζί σου εφόσον συμπλέουμε όμορφα, αλλιώς φεύγω! Δεν είναι ότι παύω να σ’αγαπώ, να σε βοηθάω, αλλά μπορώ να σ’αγαπώ κι από μακριά! Μπορώ να σε νοιάζομαι και απο μακριά, αλλά δεν θέλω να σε συναναστρέφομαι! Το κοντά μού χαλάει χαρακτήρα μου, το κοντά μας λερώνει την αθωότητα μας.”
Σιωπάς για να ακούγεσαι
18.“Δε το αντέχουν όλοι το ζόρι της πραγματικότητας.”
Ερωτευμένος-Πολωνός
19.“…η στεναχώρια μας δεν είναι από ατυχία αλλά από δική μας νοσηρή επιλογή.”
Ο ερωτευμένος Πολωνός
20.“Δε μας συμφαίρει να είναι δίκαιος μαζί μας ο Θεός, μονάχα το έλεός Του μάς συμφέρει.”
Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη
21.“Μην ακούς όλα όσα σου κατηγορώ. Ίσως υπερβάλλω, ίσως σε αδικώ περισσότερο από όσο σ’ αξίζει. Είναι που το χρειάζομαι στην αδυναμία μου να παρηγορηθώ που σε έχασα. Έτσι, δειλά, κακορίζικα και μικρόψυχα να παρηγορηθώ υποβιβάζοντάς σε για να πείθομαι κι εγώ πως δεν είναι μόνο που σ’ έχασα αλλά και που γλίτωσα κιόλας.”
H μοναξιά είναι από χώμα
22.“«Θέλω» θα πει πίστη, θα πει επιλέγω σταθερό προσανατολισμό· όλα όσα θα ακολουθήσουν μετά είναι δευτερεύοντα, το αστέρι του Βορρά δε θα αλλάξει θέση στο ψυχικό ουρανό μας. Τίποτε άλλο δεν έχει πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Το διαισθανόμαστε κάθε τόσο, o Θεός συχνά αργεί να ανταποκριθεί στις προσευχές για να μας αφήσει να βεβαιωθούμε πως όντως θέλουμε εκείνο για το οποίο σπαρακτικά και με δάκρυα στα μάτια τώρα Τον ικετεύουμε.”
Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη
23.“Ο εγωισμός και η νηπιότητα του εγωισμού παραλογίζουν τη νόηση του εγωιστή, όταν εισβάλλουν πιεστικές κάποιες ανάγκες. Το -δυστυχώς συνηθέστατο- συναίσθημα ότι η γη γυρίζει γύρω από μας, και γύρω από τον δικό μας Νόμο, μας κάνει άδικους και παρανοϊκά ανόητους.”
, Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη
Δείτε περισσότερες λογοτεχνικές στιγμές που μας έκαναν να σκεφτούμε:
- Είσαι έτοιμος να κοιτάξεις στα μάτια τον Έσσε; «Να ζεις στον κόσμο σαν να μην ήταν …»
- Εντοπίσαμε ένα βαθύτερο νόημα στα λόγια του Καμύ: «Το σχολείο μας προετοιμάζει για τη ζωή σε …»
- 20 προειδοποιήσεις του Όργουελ για τον σύγχρονο κόσμο: «…μέχρι να επαναστατήσουν δεν μπορούν να αποκτήσουν…»
- Σε μια στιγμή αμφιβολίας, ο Ντοστογιέφσκι είπε: «Καταντήσαμε να θεωρούμε την πραγματική ζωή σαν αγγαρεία, σχεδόν σαν ένα επάγγελμα και όλοι…»
- Άλντους Χάξλεϋ: «Διανοούμενος είναι κάποιος που ανακάλυψε κάτι πιο ενδιαφέρον από το….»
- Όπως θα έλεγε και ο Κούντερα: «Το να αγαπάς κάποιον από συμπόνια δεν σημαίνει ότι τον …»
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
