Το τρομακτικό πείραμα του Bhautik Joshi.
[dropcap size=big]Μ[/dropcap]ε τη γέννηση της ψηφιακής τέχνης, εικόνας ή ήχου, και τη χρήση των αλγορίθμων, οι καλλιτέχνες δεν χρησιμοποιούν μόνο τα μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά γίνονται πια ένα με αυτά.
Έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η εποχή που η τέχνη στερούνταν λογικής και η επιστήμη συναισθήματος. Ο 21ος αιώνας χαιρετίζει αλληλένδετες τέχνη, επιστήμη και τεχνολογία. Κι ας μη γελιόμαστε! Δεν είναι δα και τόσο καινούργιο το φαινόμενο αυτό. Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι δεν ξεχώριζε καλλιτεχνικά τη Μόνα Λίζα του από τα σχέδια αεροπλάνων και υποβρυχίων που δημιουργούσε. Όσο κι αν στην πορεία τέχνη και επιστήμη κονταροχτυπήθηκαν, ο 20ός αιώνας ήρθε να αποδείξει πως μόνο μέσα από τη συνεργασία τους μπορούν να εξελιχθούν με βασικούς θιασώτες τον Πικάσο και τον Αϊνστάιν. Σε κάθε περίπτωση αμφότερες έχουν κοινό σκοπό να υπηρετήσουν τον Άνθρωπο. «Η επιστήμη λοιπόν ξεσκεπάζει, ανακαλύπτει το ήδη υπάρχον στη φύση σχήμα ή πράγμα, ξαναβρίσκει δηλαδή και χρησιμοποιεί τα υπάρχοντα στον κόσμο (σαν κανόνας ή νόμος, είτε ακόμη και σαν απλός υλικός οργανισμός ή μη) και τα θέτει στην υπηρεσία του ανθρώπου με τους συνδυασμούς που επιβάλει η εκάστοτε ανάγκη (αυτή που δημιουργεί την πολυπλοκότητα, σκεφτείτε την πτήση του αεροπλάνου σε σύγκριση με το πέταγμα των πουλιών). Ενώ η τέχνη δημιουργεί εκ του μη όντος έναν κόσμο κατανοητό από τον άνθρωπο, που απευθύνεται στον άνθρωπο και αξιολογείται μόνο από αυτόν. Ο κόσμος της τέχνης δεν φαίνεται να έχει επιπτώσεις στη λειτουργία της φύσης (δηλαδή στον κόσμο τον ζωικό, το φυτικό ή τον ανόργανο).» (Ελ. Γλύκατζη – Αρβελέρ, Τέχνη και Επιστήμη)
[dropcap size=big]Κ[/dropcap]ατέχοντας, πια, ο Άνθρωπος την ψηφιακή τέχνη – εικόνα & ήχο – και χρησιμοποιώντας αλγόριθμους φτάσαμε σε καλλιτέχνες που δεν χρησιμοποιούν απλά τα μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας, αλλά γίνονται ένα με αυτά. Εκ των πολλών παραδειγμάτων από τον χώρο των εικαστικών, του χορού, του θεάτρου, πρόσφατα σταθήκαμε σε αυτό του φωτογράφου Bhautik Joshi για την πρωτοποριακή του σύλληψη, την εισαγωγή μιας νέας ιδέας, την υπέρβαση των διαθέσιμων μέσων επεξεργασίας εικόνας και κυρίως για την παρατήρηση ότι παρότι σε μοναχικό δρόμο (κάτι που δεν υπάρχει στην επιστήμη) απέδωσε ένα έργο όπου παρήγαγε τέχνη χάρη στην επιστήμη και την τεχνολογία.
[su_vimeo url=”https://vimeo.com/169187915″ width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Joshi εμπότισε με την τεχνι-κή του Πικάσο την ταινία 2001: A Space Odyssey σε ένα πείραμα που, ενώ δεν το περιμένεις, προκαλεί δέος. Το έντονο κόκκινο και πορτοκαλί του Κιούμπρικ έρχεται να αντικατασταθεί από τις πολύχρωμες μίξεις του συνδημιουργού του Κυβισμού, δίνοντας στο animation μία ακόμα πιο τρομακτική χροιά της επιστημονικής ταινίας. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιώντας το Deep Dream, ένα δίκτυο οπτικών νευρώνων της Google, και μάλιστα πηγαίνοντάς το ένα βήμα πιο πέρα από τις συνήθεις δυνατότητές του, άγγιξε ένα εξαίρετο δείγμα αλγοριθμικής παρειδωλίας, μιας παραίσθησης με άλλα λόγια εξπρεσιονιστικής νοοτροπίας.
Το συγκεκριμένο βίντεο αποτελεί μια οπτική απόλαυση, μια ψυχεδέλεια που οι λάτρεις της ψηφιακής τεχνολογίας και του Κιούμπρικ θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα!
Περισσότερα για τον Bhautik Joshi μπορείτε να βρείτε στο: https://vimeo.com/bhautikj
