Από τις πρώτες κιόλας σελίδες των έργων του, ο Ίρβιν Γιάλομ αποκαλύπτεται όχι απλώς ως καταξιωμένος ψυχίατρος, αλλά ως σύντροφος στο βαθιά ανθρώπινο ταξίδι της ενασχόλησης με τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ζωής.
Γεννημένος στην Ουάσινγκτον το 1931 από γονείς μετανάστες, ο Γιάλομ μεγάλωσε περιτριγυρισμένος από ιστορίες ο πατέρας του διατηρούσε ένα μικρό παντοπωλείο, αλλά αυτό που πραγματικά φώτισε τον κόσμο του νεαρού Ίρβιν ήταν η βιβλιοθήκη που ανακάλυψε στη γειτονιά του. Τα βιβλία τροφοδότησαν τη φαντασία του και φύτεψαν τους σπόρους της περιέργειας που αργότερα θα άνθιζαν στις βαθιές εξετάσεις του για την ανθρώπινη κατάσταση.
Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου καθρεφτίζει τον επείγοντα χαρακτήρα και την τρυφερότητα που χαρακτηρίζει τη γραφή του Γιάλομ. Αν και η στάση του είναι ενημερωμένη από την πολυετή κλινική του εμπειρία, ξεχειλίζει από ενσυναίσθηση, καλώντας μας να μην αποφεύγουμε τη θνητότητα αλλά να αγκαλιάσουμε τα απογοητευτικά της μαθήματα. Όπως μας υπενθυμίζει ο Γιάλομ, ποτέ δεν είναι αργά να αφυπνιστούμε, να ανοίξουμε τα μάτια μας στην ευθραυστότητα της ζωής και να ανακαλύψουμε ανανεωμένο νόημα σε κάθε φευγαλέα στιγμή.
(Διαβάστε το απόσπασμα από το βιβλίο του Ίρβιν Γιάλομ «Στον Κήπο του Επίκουρου» παρακάτω)
Το ξύπνημα – Απόσπασμα από το βιβλίο του Ίρβιν Γιάλομ «Στον Κήπο του Επίκουρου Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου».
Σε κάποια στιγμή της ζωής – μερικές φορές στα πρώτα μας χρόνια, άλλοτε όψιμα – είναι βέβαιο ότι όλοι μας θα ξυπνήσουμε και θα αντιληφθούμε τη θνητότητά μας.
Είναι τόσο πολλά αυτά που την πυροδοτούν: μιά ματιά στον καθρέφτη που δείχνει το σαγόνι μας να κρεμάει, τα μαλλιά μας ν’ ασπρίζουν, τους ώμους να καμπουριάζουν.
Η παρέλαση των γενεθλίων, ιδίως όσων αφορούν στρογγυλές δεκαετίες – πενήντα, εξήντα, εβδομήντα.
Η συνάντηση μ’ ένα φίλο που έχεις καιρό να τον δείς και σε σοκάρει το πόσο έχει γεράσει.
Όταν βλέπεις παλιές φωτογραφίες του εαυτού σου και των ανθρώπων που γέμιζαν την παιδική σου ηλικία κι είναι πιά από καιρό νεκροί.
Μιά συνάντηση με τον Κύριο Θάνατο σ’ ένα όνειρο.
Τι νιώθει κανείς, όταν έχει μιά τέτοια εμπειρία; Και τι κάνει γι’ αυτό;
Βυθίζεται σε μιά φρενιτώδη δραστηριότητα, για να εξαντλήσει το άγχος και ν’ αποφύγει το θέμα;
Προσπαθεί ν’ απομακρύνει τις ρυτίδες με αισθητική χειρουργική ή να βάψει τα μαλλιά του;
Αποφασίζει να παραμείνει για μερικά χρόνια στην ηλικία των τριανταεννέα ετών;
Περισπά πολύ γρήγορα τον εαυτό του με τη δουλειά και τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής;
Σβήνει από τη μνήμη του κάθε τέτοια εμπειρία;
Αγνοεί τα όνειρά του;
Σας προτρέπω να μη περισπάτε τον εαυτό σας.
Το αντίθετο, γευτείται την αφύπνησή σας. Εκμεταλλευτείται την.
Κάντε ένα σταμάτημα, καθώς κοιτάζετε τη φωτογραφία του νεότερου εαυτού σας.
Αφήστε την έντονη στιγμή να σας κατακλύσει και παρατείνετέ τη λιγάκι.
Γευτείται και τη γλυκύτητα της μαζί με την πικρή της γεύση.
Μην ξεχνάτε το πλεονέκτημα που προσφέρει το να παραμείνετε έν επιγνώσει του θανάτου, το ν’ αγκαλιάσετε τη σκιά του.
Μιά τέτοια επίγνωση μπορεί ν’ αφομοιώσει το σκοτάδι με τη σπίθα σας γιά ζωή και να βελτιώσει τη ζωή σας, όσο ακόμα την έχετε.
Ο καλύτερος τρόπος γιά να εκτιμήσουμε τη ζωή, για να νιώσουμε συμπόνια για τους άλλους, γιά ν’ αγαπήσουμε οτιδήποτε πολύ βαθιά, είναι να έχουμε επίγνωση ότι οι εμπειρίες αυτές είναι προορισμένες να χαθούν.
Έχω πολλές φορές εκπλαγεί ευχάριστα βλέποντας έναν ασθενή να κάνει ουσιαστικές θετικές αλλαγές πολύ αργά στη ζωή του, ακόμα και κοντά στον θάνατο.
Ποτέ δεν είναι πολύ αργά
Ποτέ δεν είμαστε πολύ γέροι για κάτι τέτοιο.
Διαβάστε περισσότερα λογοτεχνικά αποσπάσματα παρακάτω:
- Πώς ερωτεύονται οι νέοι σήμερα; «παράξενα παιδιά προτιμούν να καυλώνουν εξ αποστάσεως παρά…»
- Λεό Μπουσκάλια: «Τα πρόσωπα των ανθρώπων που αγαπάτε δε θα είναι ίδια το πρωί…»
- Έρμαν Έσσε: «Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Πρέπει να κρίνω…»
- 11 ασυμβίβαστα αποφθέγματα του Κάβάφη: «Ο παντρεμένος ζει σαν …και ο ανύπανδρος ζει σαν …
- Είχε δίκιο ο Φερνάντο Πεσσόα: «Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…»
- Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές: «Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με …»
- Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: «Όταν γεράσεις κι ασπρίσεις …Την ομορφιά σου αγάπησαν στ’ αλήθεια ή σαν ψέμα»
- Χένρι Μίλλερ: «Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα γίνουν θεοί, τότε σίγουρα θα …»
- Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
- 5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)
