Έχουμε αρχίσει και επισήμως να μετράμε αντίστροφα σε μια πόλη γεμάτη στολίδια, όπου οι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις έχουν την τιμητική τους. Η Lavart επιλέγει για τον ελεύθερο σας χρόνο τις παραστάσεις της εβδομάδας, ανάμεσα τους πρεμιέρες που περιμέναμε με ανυπομονησία…. και όχι μόνο.
Once
Έρχεται για πρώτη φορά την Ελλάδα το πολυβραβευμένο μιούζικαλ , που θριάμβευσε στο Μπρόντγουεϊ και στο Ουέστ Εντ και τιμήθηκε με οκτώ βραβεία Τόνυ, σε μια μεγάλη παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση. Το Once, σε κείμενο του Έντα Ουόλς, μουσική και στίχους των Γκλεν Χάνσαρντ και Μαρκέτας Ιργκλόβα, βασίζεται στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Τζων Κάρνεϋ και θα παρουσιαστεί στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος από τις 20 Δεκεμβρίου 2018 έως και τις 20 Ιανουαρίου 2019.
Ένας πλανόδιος μουσικός στο Δουβλίνο είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τα όνειρά του, όταν μια νεαρή Τσέχα μουσικός, μετανάστρια στο Δουβλίνο, δείχνει ξαφνικό ενδιαφέρον για τα εμμονικά ερωτικά του τραγούδια. Καθώς η ερωτική έλξη μεγαλώνει μεταξύ τους, η μουσική έμπνευση του καλλιτέχνη φτάνει στο απόγειό της… Όμως, η ασυνήθιστη σχέση τους αποδεικνύεται πιο βαθιά και πιο σύνθετη από ένα συνηθισμένο ειδύλλιο.
Η ιστορία ενός αγοριού που εγκατέλειψε την αγάπη και τη μουσική και του κοριτσιού που τον ενέπνευσε να ονειρευτεί ξανά ζωντανεύει επί σκηνής μέσα από υπέροχα μελωδικά τραγούδια, όπως το βραβευμένο με Όσκαρ «Falling Slowly», και με ένα εξαιρετικό καστ ταλαντούχων ηθοποιών-μουσικών-τραγουδιστών της νέας γενιάς.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Το έργο παρουσιάζεται σε συνεργασία με τη Music Theatre International (Europe).
Να ντύσουμε τους γυμνούς του Λουίτζι Πιραντέλλο
Ένα θρησκευτικό-υπαρξιακό μελόδραμα υπό μορφήν ιταλικής κωμωδίας θα κάνει πρεμιέρα στις 19 Δεκεμβρίου και θα παίζεται έως 17 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κούν σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα. Η παράσταση αποτελεί συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν με την Lead-in-Arts, την Εταιρείας Θεάτρου «Χ-αίρεται» και την Εταιρείας Θεάτρου «Εν τω Άμα». Και επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Η νεαρή και θελκτική Ερσίλια Ντρέι είναι η γκουβερνάντα της μικρής κορούλας του Πρόξενου της Ιταλίας στην Σμύρνη. Η ζωή της θα μπορούσε να ονομαστεί ευχάριστη, εξαιρουμένων των συνεχών επιπλήξεων που υφίσταται από την γυναίκα του Πρόξενου, ενός μάλλον δύσκολου χαρακτήρα.Ένας νεαρός αξιωματικός του Ναυτικού, ο Φράνκο Λασπίγκα, διερχόμενος από την Σμύρνη, ερωτεύεται και αρραβωνιάζεται την Ερσίλια. Τα κάλλη της νεαρής γκουβερνάντας όμως, δεν αφήνουν ασυγκίνητο ούτε τον Πρόξενο Γκρόττι – ο οποίος της εξομολογείται και της επιβάλλει τον έρωτά του. Το συγκεκριμένο πάθος περιπλέκει τα πράγματα και ωθεί την Ερσίλια να παραμελήσει τα καθήκοντά της ως γκουβερνάντα.Ένα απόγευμα, αποσπάται η προσοχή της και η μικρή κόρη του Πρόξενου, που έπαιζε στο μπαλκόνι του σπιτιού της, πέφτει και σκοτώνεται. Η μητέρα του δύστυχου κοριτσιού, η οποία ανακαλύπτει ταυτοχρόνως τον παράνομο δεσμό του συζύγου της με την Ερσίλια, την απολύει. Η Ερσίλια, απόβλητη, χωρίς δουλειά, επιστρέφει στη Ρώμη για να βρει τον αρραβωνιαστικό της. Ψάχνοντας τον όμως στο Υπουργείο Ναυτιλίας, ανακαλύπτει ότι παραιτήθηκε από την υπηρεσία κι επιπλέον ετοιμάζεται να παντρευτεί μία άλλη κοπέλα. Η Ερσίλια, απελπισμένη, αποφασίζει να εκπορνευτεί και να αυτοκτονήσει πίνοντας δηλητήριο.
Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ; του Edward Albee
Παρουσιάζεται από 12 Δεκεμβρίου έως 30 Δεκεμβρίου στην Μικρή σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, σε σκηνοθεσία Μαρίας Πανουργιά, όπου δεν την ενδιαφέρει μόνο η νοσηρότητα των σχέσεων, αλλά συνολικά η εποχή του έργου, την οποία κλείνει εντός του, σαν χρονοκάψουλα, το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;».
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά το 1962 στη Νέα Υόρκη, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση. Απέσπασε τα βραβεία Tony και Drama Critic’s Circle.Το 1966, το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Μάικ Νίκολς, με ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών θρυλικό, τόσο για τις ερμηνείες τους όσο και για τις μεταξύ τους συζυγικές αψιμαχίες: τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Η ταινία απέσπασε δύο Όσκαρ.
Δύο ζευγάρια ξενυχτούν, καταναλώνοντας άφθονο αλκοόλ. Το πάρτι ξεκινά. Τα συναισθήματα καιροφυλακτούν, έτοιμα να πυρπολήσουν την ιερότητα του ζεύγους, την καρδιά του δυτικού πολιτισμού. Η γνώση χρησιμοποιείται ως όπλο εξουδετέρωσης του άλλου. Στη ζούγκλα του σαλονιού ο ένας στήνει παγίδες στον άλλο, περιμένοντας το θύμα του να πιαστεί.
Η ωραία Ελένη
Η κωμική όπερα σε τρεις πράξεις, σε λιμπρέτο των Ludovic Halevy & Henri Meilhac που παρουσιάζεται για τέταρτη φορά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης από 16 Νοεμβρίου έως 5 Ιανουαρίου 2019, σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Αδάμ και μουσική διεύθυνση Χρύσας Γρένδα – Γιάννη Τσανακαλώτη. Η γνωστότερη φάρσα του Offenbach, είναι μια σάτιρα που δεν χαρίζεται σε κανέναν, ένα έργο με μελωδίες που δημιούργησαν σχολή, μια μουσική κωμωδία που, από τις πρώτες νότες ως το φινάλε, συνδυάζει ευρηματικά υπέροχες μουσικές ερμηνείες με σκηνές αυθεντικής αίσθησης του χιούμορ. 
Στην κατά Offenbach εκδοχή, η μυθική ηρωίδα βρίσκεται εγκλωβισμένη σ’ ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον, διψασμένο για δύναμη και εξουσία. Έναν κόσμο που, μόνιμα και εμμονικά, αρνείται να αντιμετωπίσει τη σήψη που τον κατατρώει. Εγωπαθείς βασιλιάδες, κακομαθημένα πριγκιπόπουλα, διεφθαρμένοι ιερείς, συνθέτουν τον σουρεαλιστικό καμβά της ιστορίας.
Ο συνθέτης χρησιμοποιεί την ηρωίδα του ως σύμβολο της προσωπικής ελευθερίας του ατόμου και της απελευθέρωσής του από τις στείρες κοινωνικές συμβάσεις που μας κρατούν δέσμιους μέχρι και σήμερα.
«Χρησιμοποιώντας το πολύτιμο υλικό του, θελήσαμε με χιούμορ και υπαινικτικά σαρκαστική διάθεση, όπως αυτός προστάζει, να στήσουμε μια φωτεινή και ευφάνταστη παράσταση που στόχο της έχει να ξαναδώσει στην κωμική όπερα τον λαϊκό της χαρακτήρα. Η ελληνική απόδοση του libretto και οι άμεσα αναγνωρίσιμες εικόνες στις οποίες βασιστήκαμε για τη δημιουργία αυτής της δουλειάς, συνθέτουν ένα θέαμα εύληπτο και ευφρόσυνο για τον σύγχρονο θεατή» σημειώνουν οι δημιουργοί της παράστασης.
Καλή Θέαση!!!
Κείμενο: Ειρήνη Γκότση (Lavart)
