O Κώστας Βάρναλης δεν επιθυμεί να θαυμάσετε την ποίηση του αλλά να συμπορευτείτε μαζί του στα χαρακώματα, αμφισβητώντας τα συστήματα που συνθλίβουν τον άνθρωπο.
Ποιος ελέγχει τις αλυσίδες που κρατούν τον ανθρώπινο πνεύμα φυλακισμένο; Να ένα ερώτημα που θέτει το έργο του Κώστα Βάρναλη. Έτσι, καθώς θα καταδύεστε στον κόσμο του Βάρναλη, αναρωτηθείτε: Είμαι παθητικός παρατηρητής ή είμαι έτοιμος να παλέψω με τις άβολες αλήθειες που αποκαλύπτει; Θα είμαι ικανοποιημένος με τον κόσμο όπως είναι ή τα λόγια του θα ξεσηκώσουν κάτι βαθιά μέσα μου, μια σπίθα που αρνείται να σβήσει;
Κώστας Βάρναλης: Υπέροχα λόγια μέσα από 10 ποιήματα ενός πανέμορφου ανθρώπου
11 αποφθέγματα του Βάρναλη
- Να ιδώ τον κόσμο ανάποδα, τον αδελφό μου ξένο και τον οχτρό αδέλφι μου αδικοσκοτωμένο.
- Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν… Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.
- Κι αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς.
- Δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα.
- Όταν πεθαίνει βασιλιάς, μη χαίρεσαι λαουτζίκο, Μη λες πως θάν’ καλύτερος ο νυν από τον τέως, Πως θάναι το λυκόπουλο καλύτερο απ’ τον λύκο, Τότε μονάχα να χαρείς: αν θάναι ο τελευταίος.
- Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνος μπρος, χρόνια μετά… Η ύπαρξή σου σε σκοτάδι όλο πηχτότερο βουτά. Τάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος; Αχ, πούσαι, νιότη, πούδειχνες πως θα γινόμουν άλλος!
- Εδώ ‘ναι η στάχτη ενός λαού, που είταν αιώνια φλόγα.
- Αχ, πού ‘σαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!
- Και πάλι στον αγώνα σκοτωμένοι, αλλ’ όχι νικημένοι
- Σκύλος γενού και δάγκανε, άμα θέλεις να ‘σαι κάτι.
- Ο λαός μας μετά την περίφημη Απελευθέρωση, βουβάθηκε και κοκάλωσε. Δεν τραγουδά και δε χορεύει. Γιατί δε γλεντά. Και δε γλεντά, γιατί τον τσάκισε η ευημερία.
