Ο «ασεβής» Ντάριο Φο, ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας, με την καυστική του σάτιρα σ΄ αυτό το απόσπασμα διαπερνά τους κοινωνικούς κανόνες.
Ο Ντάριο Φο αμφισβητεί την έννοια της ιδιοκτησίας αλλά κυρίως της έννοιά της, πέραν των υλικών αγαθών. Αμφισβητεί την επιβολή ελέγχου και τη δυναμική της εξουσίας που διέπει την κοινωνία. Ο Φο μπορεί να μην κυριολεκτεί με το ακόλουθο απόφθεγμα: «Ακριβαίνετε εσείς τα πράγματα; Ε, κι εμείς, λοιπόν, δεν τα πληρώνουμε, τα απαλλοτριώνουμε» όμως δείχνει την πλήρη συγκρουσιακή του σχέση με όλα τα καταπιεστικά συστήματα που φιμώνουν τον άνθρωπο.
Δε γίνεται να μη σταθείς σ΄ αυτή τη φράση του Κούντερα: «Η ηδονή που τον κυριεύει απαιτεί σκοτάδι»
11 αποφθέγματα του Ντάριο Φο
- Οι λεγόμενοι «υγιείς» δεν εξεγείρονται ποτέ διότι δεν τους είναι χρήσιμο ή δεν τους βολεύει (Κάτι παρόμοιο πίστευε και η Μαλβίνα – Διαβάστε περισσότερα εδώ)
- Απαιτούν οι άνθρωποι ένα πραγματικά δίκαιο σύστημα; Ωραία, θα το τακτοποιήσουμε, έτσι ώστε να ικανοποιηθούν με ένα λιγότερο άδικο… Θέλουν επανάσταση; Καλά θα τους δώσουμε μεταρρυθμίσεις – πολλές μεταρρυθμίσεις, θα τους πνίξουμε στις μεταρρυθμίσεις. Ή μάλλον, θα τους πνίξουμε στις υποσχέσεις μεταρρυθμίσεων, επειδή δεν θα τους δώσουμε ποτέ πραγματικές μεταρυθμίσεις!
- Ένα θέατρο, μια λογοτεχνία, μια καλλιτεχνική έκφραση που δεν μιλά για το δικό της χρόνο δεν έχει σημασία.
- Τα σκάνδαλα είναι το λίπασμα της δυτικής δημοκρατίας.
- Ο πραγματικός σοσιαλισμός είναι μέσα στον άνθρωπο. Δεν γεννήθηκε με τον Μαρξ. Ήταν στις κοινότητες της Ιταλίας κατά τον Μεσαίωνα. Δεν μπορείτε να πείτε ότι έχει τελειώσει.
- Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να μιλάμε για όρια ή σύνορα. Είναι ζωτικής σημασίας, αντίθετα, να παραμείνουμε εντελώς ανοιχτοί, να συμμετέχουμε πάντα και να στοχεύουμε να συμβάλουμε προσωπικά σε κοινωνικά γεγονότα.
- Ακριβαίνετε εσείς τα πράγματα; Ε, κι εμείς, λοιπόν, δεν τα πληρώνουμε, τα «απαλλοτριώνουμε». Μας κάνετε τη ζωή μας δυσβάσταχτη; Σας κάνουμε τη δική σας δύσκολη
- Ένα δυνατό γέλιο τη σωστή στιγμή μπορεί πράγματι να τους θάψει όλους.
- Η άγνοια είναι η βάση της αδικίας. Σήμερα πρέπει να εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι εμείς οι άλλοι, οι θεατράνθρωποι, οι διανοούμενοι, οι ηθοποιοί, έχουμε το δικαίωμα του λόγου και τη δυνατότητα να ενημερώνουμε τους νέους. Έχουμε το χρέος να αφηγούμαστε τη ζωή.
- Η πατρίδα μας είναι ολόκληρος ο κόσμος. Ο νόμος μας είναι ελευθερία. Έχουμε μια μόνο σκέψη, επανάσταση στις καρδιές μας.
- Δεν νομίζω ότι αρκεί να γράφεις ένα σπουδαίο έργο ή να ερμηνεύεις έναν μεγάλο ρόλο. Πρέπει να γίνεσαι παράδειγμα για μίμηση μέσα από καθημερινούς αγώνες, δίπλα σε απλούς ανθρώπους.
