Ας βρούμε την ουσία του Αλέν Ντελόν αποσταγμένη σε φράσεις που αποτυπώνουν την άποψή του για τη ζωή, τον έρωτα, τη φήμη και την τέχνη του κινηματογράφου.
Η παρουσία του Αλέν Ντελόν στην οθόνη ήταν μαγνητική, μια δύναμη που παρέσυρε το κοινό σε κόσμους σκοτεινούς και φωτεινούς, γεμάτους χαρακτήρες που μένουν στη μνήμη για πολύ καιρό μετά τους τίτλους τέλους. Αλλά πέρα από τα μελαγχολικά μάτια και την σιγή που σιγοκαίει, ο Ντελόν ήταν ένας άνθρωπος με οξύ πνεύμα και στοχαστική σοφία – ένας στοχαστής του οποίου τα λόγια διέσχιζαν τον θόρυβο της ζωής με την ίδια ακρίβεια όπως και οι ερμηνείες του.
Το να καταλάβεις τον Ντελόν σημαίνει να ρίξεις μια ματιά στην ψυχή ενός καλλιτέχνη που ζούσε όχι μόνο μπροστά στην κάμερα αλλά σε κάθε λέξη που έλεγε, σε κάθε σκέψη που μοιραζόταν.
10 φράσεις του Αλέν Ντελόν
- «Η ζωή μου πια δεν είναι σπουδαία. Απεχθάνομαι το σήμερα, το σιχαίνομαι»
- «Υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που απεχθάνομαι. Όλα είναι κίβδηλα, στρεβλά. Δεν υπάρχει πια σεβασμός, ούτε λόγος που να τηρείται, μόνο στα λεφτά δίνεται αξία. Ακούω που μιλούν για εγκλήματα μέρα μεσημέρι. Ξέρω ότι θα φύγω από αυτόν τον κόσμο χωρίς να μετανιώνω για τίποτα.»
- «Θέλω να με αγαπούν όπως αγαπώ τον εαυτό μου.»
- «Κάνω πολύ καλά τρία πράγματα: τη δουλειά μου, τις βλακείες και τα παιδιά.»
- «Στην αγάπη, πρέπει να τολμήσουμε τα πάντα αν αγαπάμε πραγματικά.»
- «Τα ήξερα όλα και τα έπαιρνα όλα…»
- «Δεν έχω πραγματικά το φόβο του θανάτου.»
- «Ήμουν περιθωριοποιημένος σε όλη μου τη ζωή. Ήμουν ο μόνος που δεν μπορούσε να ενταχθεί σε κανένα σωματείο, σε καμία επιτροπή ηθοποιών κ.λπ. Ήμουν πάντα μόνος μου. Και στην αρχή της καριέρας μου δεν με συμπαθούσαν εξαιτίας αυτού. Και ήμουν πάντα στο περιθώριο. Αυτό δεν με εμπόδισε να κάνω την καριέρα μου.»
- Είμαι εξαιρετικά ντροπαλός. Πρέπει να τους γνωρίσω πολύ καλά πριν νιώσω άνετα με τους ανθρώπους.
- «Δεν είμαι αστέρι. Είμαι ηθοποιός. Αγωνίζομαι εδώ και χρόνια για να κάνω τον κόσμο να ξεχάσει ότι είμαι απλώς ένα όμορφο αγόρι με ένα όμορφο πρόσωπο. Είναι ένας σκληρός αγώνας, αλλά θα τον κερδίσω. Θέλω το κοινό να συνειδητοποιήσει ότι πάνω απ’ όλα είμαι ηθοποιός, ένας πολύ επαγγελματίας ηθοποιός που αγαπάει κάθε λεπτό που βρίσκεται μπροστά στην κάμερα. Αλλά ένας που γίνεται πολύ δυστυχισμένος τη στιγμή που ο σκηνοθέτης φωνάζει «Cut!».