Οι πρώιμες προβλέψεις για τους νικητές των Όσκαρ 2024 είναι ήδη στο τραπέζι και παρακάτω παρουσιάζουμε μερικές από αυτές.
Όσκαρ 2024: 11 υποψηφιότητες για το “Poor Things” του Γιώργου Λάνθιμου
Εξετάζοντας τους υποψηφίους Καλύτερης Ταινίας για τα Όσκαρ 2024, δύσκολα μπορεί κανείς να βρει μια αδύναμη συμμετοχή ανάμεσα στις επιλογές: Anatomy of a Fall, American Fiction, The Holdovers, Past Lives, Killers of the Flower Moon, Barbie και Oppenheimer, αποτελώντας αναμφισβήτητα την πιο ισχυρή σύνθεση που παρατηρήθηκε τη δεκαετία του 2020.
Ενώ υπήρξαν αξιοσημείωτες παραλείψεις και εκπλήξεις, που συζητήθηκαν εκτενώς εδώ – συμπεριλαμβανομένης της φαινομενικής απροθυμίας της Ακαδημίας να προτείνει την Γκρέτα Γκέργουιγκ για την Καλύτερη Σκηνοθεσία – η συνολική διάκριση που επιδεικνύει η Ακαδημία είναι εμφανής. Υπάρχει μια αξιοσημείωτη μετατόπιση από την παραδοσιακή αντίσταση του θεσμού στην αναγνώριση ξένων ταινιών, με το The Zone of Interest και το Anatomy of a Fall, μαζί με την αμερικανική κυκλοφορία του Past Lives. Επιπλέον, η Ακαδημία φαίνεται πιο ανοιχτή στο να αναγνωρίσει την εξαιρετική λαϊκιστική ψυχαγωγία, μια απόκλιση από την τάση της τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Μάλιστα, όπως αποκαλύφθηκε σύντομα, το φαινόμενο «Barbenheimer» είναι έτοιμο να επηρεάσει σημαντικά τη φετινή σεζόν των βραβείων.
Έχοντας υπόψη αυτές τις παρατηρήσεις, θα παρουσιάσουμε παρακάτω τις πρώτες και τολμηρά αισιόδοξες προβλέψεις για τους πιθανούς νικητές στις μεγάλες κατηγορίες Όσκαρ.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ
- American Fiction
- Ανατομία μιας Πτώσης
- Barbie
- Τα Παιδιά του Χειμώνα
- Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
- Maestro
- Οπενχάιμερ
- Περασμένες Ζωές
- Poor Things
- Ζώνη Ενδιαφέροντος
Είναι δύσκολο να θυμηθούμε μια πρόσφατη χρονιά με έναν πιο αδιαμφισβήτητο ηγέτη από τον Oppenheimer. Ίσως από το The King’s Speech το 2010 να μην υπήρξε τόσο κυρίαρχη δύναμη. Παρόμοια με εκείνη την ταινία, το Oppenheimer παρουσιάζει μια συναρπαστική αληθινή ιστορία που επικεντρώνεται σε ένα θέμα που έχει μεγάλη απήχηση, όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Επιπλέον, το Oppenheimer ξεχωρίζει τη δεκαετία του 2020 ως ένα σπάνιο κόσμημα – μια αγαπημένη επιτυχία στο box office που είναι προσαρμοσμένη αποκλειστικά για ένα ενήλικο κοινό. Παρά το γεγονός ότι ήταν ένα τρίωρο δράμα για την πιθανή αποκάλυψη, ο Κρίστοφερ Νόλαν κατάφερε να μετατρέψει το Οπενχάιμερ σε υπερπαραγωγή, λειτουργώντας ως μια οδυνηρή υπενθύμιση στη βιομηχανία του είδους των ταινιών που παρήγαγε κάποτε και πιθανότατα λαχταρά να δημιουργήσει ξανά.
Είναι η ξεχωριστή ταινία του 2023, που ενσωματώνει απρόσκοπτα όλα τα θέματα και τις ανησυχίες του Nolan γύρω από εμμονικά, λαμπρά άτομα που σχηματίζουν συμμαχίες, μόνο για να συμμετάσχουν σε ενέργειες που τελικά συντρίβουν τις ψυχές τους. Το γεγονός ότι εκτυλίσσεται σαν ένα συναρπαστικό θρίλερ αντί για μια επαχθή βιογραφική ταινία είναι ένα αξιοσημείωτο κατόρθωμα, και το να βλέπεις τον Nolan να αγκαλιάζεται τελικά “στο κλαμπ” μετά την κάπως απορριπτική υποδοχή των πιο mainstream ταινιών του όπως The Dark Knight ή Inception (που παρεμπιπτόντως έχασε στο The King’s Speech) είναι μια ευχάριστη προοπτική.
Ενώ υπάρχει ένα ευνόητο επιχείρημα ότι το The Holdovers μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για τον Oppenheimer, ειδικά εάν εξασφαλίσει Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, Β’ Γυναικείου Ρόλου και Α’ Ανδρικού Ρόλου (όλα εύλογα και πολύ πιθανά στις δύο πρώτες περιπτώσεις), είναι απαραίτητο να σημειώσετε ότι οι ηθοποιοί αποτελούν το μεγαλύτερο εκλογικό μπλοκ της Ακαδημίας. Η ιδέα ότι το The Holdovers θα μπορούσε να γίνει η προτιμώμενη ταινία μεταξύ των ηθοποιών φαίνεται εύλογη.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
- Ζιστίν Τριέ, Ανατομία μιας Πτώσης
- Μάρτιν Σκορσέζε, Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
- Κρίστοφερ Νόλαν, Οπενχάιμερ
- Γιώργος Λάνθιμος, Poor Things
- Τζόναθαν Γκλέιζερ, Ζώνη Ενδιαφέροντος
Αν η κατηγορία Καλύτερης Ταινίας φαίνεται να είναι μια νίκη για τον Οπενχάιμερ, τότε η Καλύτερη Σκηνοθεσία θα είναι επίσης μια απίστευτη επιτυχία. Με βάση τους προαναφερθέντες λόγους, ο Nolan αναδεικνύεται πρώτος σε αυτή την κατηγορία. Αυτή η χρονιά θεωρείται η χρονιά του Nolan. Κάτι παρόμοιο έγινε και με τον Σπίλμπεργκ που αντιμετώπισε παρόμοια απαξίωση για το Jaws, ακριβώς όπως ο Νόλαν για το The Dark Knight, το Inception και το Interstellar. Ωστόσο, και οι δύο σκηνοθέτες κέρδισαν αναγνώριση όταν ασχολήθηκαν με πιο αξιόλογο θέμα, ιδιαίτερα την τραγωδία του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.
Το γεγονός ότι ο κύριος ανταγωνιστής του Oppenheimer για την Καλύτερη Ταινία δεν περιλαμβάνεται καν στις υποψηφιότητες Καλύτερης Σκηνοθεσίας υπογραμμίζει το αναπόφευκτο του θριάμβου του Nolan σε αυτή την κατηγορία.
- Μπράντλεϊ Κούπερ, Maestro
- Κόλμαν Ντομίνγκο, Rustin
- Πολ Τζιαμάτι, Τα Παιδιά του Χειμώνα
- Κίλιαν Μέρφι, Οπενχάιμερ
- Τζέφρι Ράιτ, American Fiction
Η κατηγορία Καλύτερου Ηθοποιού είναι πιθανό να είναι μια αναμέτρηση μεταξύ του Paul Giamatti και του Cillian Murphy. Και οι δύο εξασφάλισαν Χρυσές Σφαίρες. Ενώ και οι δύο ερμηνείες είναι αξιέπαινες, ο Giamatti, ένας έμπειρος και αγαπητός ηθοποιός, είχε μόνο μία υποψηφιότητα για Όσκαρ, κάνοντας την αναγνώρισή του ιδιαίτερα σημαντική. Ο Μέρφι, από την άλλη, αγκυροβόλησε ένα τρίωρο έπος με τις γραμμές του προσώπου του και το ανατριχιαστικό μπλε των ματιών του, επιδεικνύοντας μια δυνατή ερμηνεία. Ωστόσο, μπορεί να μην απολαμβάνει την ίδια δημοτικότητα μεταξύ των ψηφοφόρων της Ακαδημίας με τον Τζιαμάτι, ο οποίος παρουσίασε μια λεπτή και εύθραυστη απεικόνιση ενός καθηγητή ιστορίας που χρειάζεται ένα διάλειμμα.
Η ερμηνεία του Jeffrey Wright ως Monk Ellison στο American Fiction είναι εξίσου συναρπαστική, προσφέροντας ένα πιο λεπτό και ανατρεπτικό έργο. Ο Ράιτ διοχετεύει επιδέξια τους αγώνες των ηλικιωμένων γονέων και τις απογοητεύσεις της σταδιοδρομίας, ενώ απεικονίζει μια μοναδική και έντονη κούραση που προκύπτει από την πλοήγηση σε μια βιομηχανία που συχνά κεφαλαιοποιεί τον πόνο των Μαύρων. Μια νίκη για τον Ράιτ θα προσθέσει επίσης ένα επιπλέον στρώμα χιούμορ στο συμπέρασμα της American Fiction.
Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
- Ανέτ Μπένινγκ, Nyad
- Λίλι Γκλάντστοουν, Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
- Σάντρα Ούλερ, Ανατομία μιας Πτώσης
- Κάρεϊ Μάλιγκαν, Maestro
- Έμα Στόουν, Poor Things
Ο διαγωνισμός συνοψίζεται στη μαγευτική ερμηνεία της Emma Stone στο Poor Things και στη συγκλονιστική αποκάλυψη της Lily Gladstone στο Killers of the Flower Moon. Η πραγματικότητα είναι ότι μια από τις δύο θα μπορούσε να βγει νικήτρια, αλλά η η ερμηνεία της Στόουν ως Bella Baxter, μια δημιουργία σαν του Φρανκενστάιν, πιθανότατα θα τιμηθεί για δεκαετίες.
Ωστόσο, η αντισυμβατική φύση του Poor Things μπορεί να είναι διχαστική, ιδιαίτερα μεταξύ των πιο συντηρητικών θεατών, συμπεριλαμβανομένων των παλαιότερων μελών της Ακαδημίας. Ενώ η Stone χαίρει αναμφίβολα εκτίμησης στη βιομηχανία, το υπάρχον Όσκαρ της για το La La Land μπορεί να διευκολύνει ορισμένους ψηφοφόρους να αναγνωρίσουν μια άγνωστη μέχρι τότε ιθαγενή γυναίκα όπως η Lily Gladstone. Ξεχωρίζει η οικεία απεικόνιση της μακραίωνης καταπίεσης που υπέστησαν οι ιθαγενείς της Αμερικής.
Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
- Στέρλινγκ Κ. Μπράουν, American Fiction
- Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
- Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ., Οπενχάιμερ
- Ράιαν Γκόσλινγκ, Barbie
- Μαρκ Ράφαλο, Poor Things
Ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ φαίνεται να βρίσκεται σε καλό δρόμο για να διατηρήσει την κυριαρχία του στη σεζόν των βραβείων με μια ερμηνεία σαν τον Σαλιέρι στο Οπενχάιμερ. Αφού πέρασε πάνω από μια δεκαετία περιορισμένος σε υπερπαραγωγικά franchise όπως η Marvel και ο Sherlock Holmes, το να βλέπεις τον Downey να παρουσιάζει μια λεπτή και πολυεπίπεδη απεικόνιση στο Oppenheimer ήταν κάπως αποκάλυψη. Η ερμηνεία του είναι αναμφισβήτητα η πιο καθηλωτική, αν και ανατριχιαστική, σε μια ταινία που ήδη βρίθει από εξαιρετικές ερμηνείες. Κάποιοι μπορεί να προτείνουν κυνικά ότι αυτό το βραβείο θα μπορούσε να είναι ένα δείγμα εκτίμησης για την εξαγωγή τέτοιου εξαιρετικού ταλέντου από το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel.
Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
- Έμιλι Μπλαντ, Οπενχάιμερ
- Ντανιέλ Μπρουκς, The Color Purple
- Αμέρικα Φερέρα, Barbie
- Τζόντι Φόστερ, Nyad
- Ντε’Βάιν Τζόι Ράντολφ, Τα Παιδιά του Χειμώνα
Η πιο ξεκάθαρη κατηγορία είναι επίσης μια από τις πιο ευχάριστες. Η Da’Vine Joy Randolph κερδίζει σταθερά σε όλη τη σεζόν των βραβείων, εξασφαλίζοντας νίκες σε σημαντικές εκδηλώσεις όπως οι Χρυσές Σφαίρες, τα Βραβεία Επιλογής Κριτικών και ομάδες όπως ο Κύκλος Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης. Είναι ασφαλές στοίχημα ότι θα προσθέσει με σιγουριά ένα Όσκαρ στη συλλογή της, δεδομένης της απεικόνισης της Mary Lamb – μιας σεφ λέσχης σε ένα ιδιωτικό σχολείο όπου αισθάνεται διαρκώς σαν ξένη, παρόλο που ο γιος της ήταν μαθητής εκεί. Η ερμηνεία της Randolph είναι υπέροχα γλυκόπικρη και, σε μια χρονιά με ελαφρώς πιο αδύναμο πεδίο σε αυτή την κατηγορία, ο ξεχωριστός ρόλος της στο Holdovers είναι πάνω από τους υπόλοιπους.
- Ανατομία μιας Πτώσης
- Τα Παιδιά του Χειμώνα
- Maestro
- May December
- Περασμένες Ζωές
Το σενάριο του Ντέιβιντ Χέμινγκσον για το The Holdovers έχει αποκτήσει σημαντική δυναμική και είναι πολύ πιθανό να εξασφαλίσει το Όσκαρ. Ωστόσο, ενώ βρήκαμε το σενάριό του συγκινητικά αστείο και εγκάρδιο, εξερεύνησε κινηματογραφικό έδαφος που ήταν αρκετά οικείο, αν και παρήγορο.
ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
- American Fiction
- Barbie
- Οπενχάιμερ
- Poor Things
- Ζώνη Ενδιαφέροντος
Ο ανταγωνισμός είναι ιδιαίτερα έντονος, με αξιέπαινη δουλειά από τους περισσότερους από τους υποψηφίους. Ωστόσο, η αμηχανία της παράλειψης της Barbie στα φετινά Όσκαρ μπορεί να οδηγήσει πολλούς ψηφοφόρους να συσπειρωθούν για αυτήν την ταινία.
Σε μια προσωπική σημείωση, υπάρχει μια επιθυμία να δούμε τον Tony McNamara να κερδίζει για το Poor Things. Η ταινία ξεχωρίζει ως μια έξυπνη και τολμηρή διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Alasdair Gray. Η μοναδική προσέγγιση του σεναρίου, που παρακολουθεί την πνευματική ανάπτυξη της Bella Baxter κάνει το σενάριο του Poor Things πραγματικά ξεχωριστό.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑ
- Io Capitano (Ιταλία)
- Perfect Days (Ιαπωνία)
- Στο Γραφείο των Καθηγητών (Γερμανία)
- Η Κοινωνία του Χιονιού (Ισπανία)
- Ζώνη Ενδιαφέροντος (Ηνωμένο Βασίλειο)
Όταν υπάρχει αβεβαιότητα ή δυσκολία πρόβλεψης του νικητή σε μια συγκεκριμένη κατηγορία, η ταινία που είναι η μόνη υποψήφια από την κατηγορία Καλύτερης Ταινίας στην κατηγορία Διεθνών Ταινιών είναι πιθανό να κερδίσει εξ ορισμού. Σε αυτή την περίπτωση, η ταινία που αναφέρεται είναι η «Ζώνη του ενδιαφέροντος» του Τζόναθαν Γκλέιζερ. Περιγράφεται ως η πιο τρομακτική ταινία της χρονιάς και αυτή που προκαλεί ενδελεχή ενδοσκόπηση.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ANIMATION ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
- The Boy and the Heron
- Elemental
- Nimona
- Robot Dreams
- Spider-Man: Across the Spider-Verse
Ο Hayao Miyazaki θα μπορούσε να κερδίσει, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να κερδίσει, στην κατηγορία Κινουμένων Σχεδίων για το “The Boy and the Heron”, που είναι πιθανώς η τελευταία του ταινία και χρησιμεύει ως μεταφορά για τη λαμπρή καριέρα του και το Studio Ghibli. Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα προϋποθέτει ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι της Ακαδημίας έχουν επενδύσει βαθιά στη μυθολογία γύρω από τον Ghibli. Ίσως είναι πιο ρεαλιστικό να υποθέσουμε ότι οι ψηφοφόροι κλίνουν προς τις αμερικανικές ταινίες, ιδιαίτερα τις συνέχειες των ταινιών κινουμένων σχεδίων που έχουν βραβευτεί στο παρελθόν σε αυτήν την κατηγορία.
Το “Spider-Man: Across the Spider-Verse” τονίζεται ως ένας ισχυρός υποψήφιος, που επαινείται για το ότι είναι ένα οπτικό θαύμα που συνδυάζει επιδέξια διάφορα στυλ, αισθητικές, ακόμη και μέσα για να δημιουργήσει μια κινούμενη φαντασία που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Η πρόταση είναι ότι, λόγω της καινοτόμου οπτικής του προσέγγισης και της πιθανής προτίμησης της Ακαδημίας για αμερικανικές παραγωγές, το “Spider-Man: Across the Spider-Verse” έχει καλές πιθανότητες να κερδίσει στην κατηγορία Animated Feature.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
- El Conde
- Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
- Maestro
- Οπενχάιμερ
- Poor Things
Ο κινηματογραφιστής Hoyte van Hoytema έκανε πρωτοποριακή χρήση του ασπρόμαυρου φιλμ IMAX για το “Oppenheimer”. Επιπλέον, αναγνωρίζεται το αξιοσημείωτο έργο του στη μεταμόρφωση του προσώπου του Cillian Murphy σε ένα τοπίο τόσο μεγαλειώδες στο Νέο Μεξικό. Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα επιτεύγματα, η απόφαση για την καλύτερη κατηγορία φωτογραφίας είναι σαφής και ξεκάθαρη, υποδηλώνοντας ότι ο van Hoytema είναι ο φανερός πρωτοπόρος αυτής της αναγνώρισης.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
- Barbie
- Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
- Ναπολέων
- Οπενχάιμερ
- Poor Things
Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα σημείο όπου η Barbie θριαμβεύει ξανά, αλλά αυτά οι πνιχτοί γιακάδες γύρω από το λαιμό της Emma Stone που δίνουν τη θέση τους σε απελευθερωμένους μανδύες είναι χαρακτήρες από μόνοι τους.
ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ
- The Creator
- Godzilla Minus One
- Guardians of the Galaxy: Vol. 3
- Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One
- Napoleon
Περίεργη κατηγορία, αυτή. Θεωρητικά, θα έπρεπε να κυριαρχεί το Oppenheimer, αλλά η παράλειψή του είναι μια υπενθύμιση ότι πολλοί ψηφοφόροι της Ακαδημίας μπερδεύουν τα καλύτερα οπτικά εφέ με τα πιο ακριβά τοπία κατασκευασμένα από CGI. Για αυτόν τον λόγο, υποπτευόμαστε το Guardians of the Galaxy Vol. Το 3 θα κερδίσει (ή το Mission: Impossible 7).
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- American Fiction
- Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο Δίσκος του Πεπρωμένου
- Οπενχάιμερ
- Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
- Poor Things
Η παρτιτούρα Oppenheimer του Ludwig Göransson είναι το πιο συναρπαστικό και αξέχαστο έργο της χρονιάς.
“Arcadia”: Διεθνής πρεμιέρα για την ταινία του Γιώργου Ζώη στο 74ο Φεστιβάλ Βερολίνου
