Ο Νίτσε αναρωτιέται εάν σκοτώσαμε το «θείο», το «ανώτερο» επειδή δεν αντέξαμε την κατωτερότητά μας. Εάν όμως διαπράξαμε αυτή τη δολοφονία τι μας εμποδίζει να γίνουμε εμείς οι ίδιοι τα δοχεία που θα φέρουν τη νέα θεία κοινωνία;
Ο Νίτσε δεν πανηγυρίζει τον αθεϊσμό, αλλά σχολιάζει την παρακμή της θρησκείας και τις επιπτώσεις της στην κοινωνία. O μοναδικός Φρίντριχ αποτύπωσε την υπαρξιακή κρίση και το ηθικό κενό που πίστευε ότι θα ακολουθούσε την παρακμή των θρησκευτικών αξιών, προτρέποντας την κοινωνία να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ενός κόσμου όπου η κάποτε ενοποιητική έννοια του θεού έχει χάσει τη δύναμη και το νόημα της. Αναρωτιόμαστε λοιπόν, μήπως ζούμε τώρα σ΄ αυτό το ηθικό κενό;
20 αποφθέγματα του Νίτσε που ανοίγουν τις πύλες του «Μετανιτσεϊκού» κόσμου
Φρίντριχ Νίτσε – «Χαρούμενη επιστήμη»
«Δεν έχετε ακούσει για ‘κείνον τον τρελό, που άναψε ένα φανάρι στις λαμπρές ώρες του πρωινού, έτρεξε στην αγορά φωνάζοντας “Αναζητώ το Θεό!”… πολλοί που δεν πίστευαν στο Θεό, στέκονταν γύρω εκείνη τη στιγμή… -Έχει χαθεί; ρώτησε ένας… κρύβεται; φοβάται; – …φώναζαν και γέλαγαν. Ο τρελός: «Πού είναι ο Θεός; …Θα σας πω. Τον έχουμε σκοτώσει – εσείς κι εγώ! Όλοι είμαστε οι δολοφόνοι του!…
Πώς το κάναμε αυτό; …Προς τα πού κινούμαστε; Μακριά από όλους τους ήλιους; …Δεν ακούμε τίποτα εκτός από το θόρυβο των νεκροθαφτών… θάβουν το Θεό; Δεν μυρίζουμε τίποτα… μόνο τη θεία αποσύνθεση; Ο Θεός είναι νεκρός!… παραμένει νεκρός!… τον έχουμε σκοτώσει! Πώς θα παρηγορηθούμε, οι δολοφόνοι όλων των δολοφόνων; Ό,τι ήταν ιερότερο και τρανότερο στον κόσμο πέθανε ματωμένο από τα μαχαίρια μας. Ποιος θα σκουπίσει αυτό το αίμα από πάνω μας; …Δεν είναι το μεγαλείο αυτής της πράξης πολύ μεγάλο για μας; Δεν πρέπει εμείς οι ίδιοι να γίνουμε Θεοί, ώστε να φανούμε αντάξιοι;».
Τhe Ηobbit: Τι σχέση έχει η ταραχώδης επίσκεψη των νάνων στον Μπίλμπο με τον Νίτσε;
