Η φράση του Εμίλ Ζολά, “Στο τέλος, δεν αγαπάμε πολλά παρά μόνο τις γυναίκες που δεν είχαμε”, αντανακλά ένα συναίσθημα που μιλάει για την πολύπλοκη και μερικές φορές παράδοξη φύση της ανθρώπινης επιθυμίας και της ρομαντικής λαχτάρας.
Το απόσπασμα υποδηλώνει ότι, καθώς περνάει ο καιρός και η ζωή ξεδιπλώνεται, οι άνθρωποι συχνά βρίσκονται περισσότερο γοητευμένοι ή νοσταλγούν τις ανέφικτες ή απραγματοποίητες ρομαντικές δυνατότητες παρά τις πραγματικές σχέσεις που βίωσαν. Υπάρχει η τάση να εξιδανικεύουν ή να ρομαντικοποιούν τα άτομα με τα οποία δεν μπόρεσε να δημιουργηθεί μια ρομαντική σχέση, οδηγώντας σε μια αυξημένη αίσθηση λαχτάρας και επιθυμίας.
Η παρατήρηση του Ζολά αγγίζει την έννοια της ανεκπλήρωτης αγάπης ή της γοητείας του απαγορευμένου. Η ιδέα είναι ότι η επιδίωξη του ανέφικτου συχνά φέρει μια μοναδική συναισθηματική φόρτιση, καθώς περιλαμβάνει τη φαντασία, τη φαντασία και το άγνωστο. Οι γυναίκες που δεν “είχαν” αντιπροσωπεύουν μια εξιδανικευμένη εκδοχή της αγάπης που μπορεί να φαίνεται πιο γοητευτική και σαγηνευτική εκ των υστέρων σε σύγκριση με τις πολυπλοκότητες των πραγματικών σχέσεων.
Στην ουσία, το απόσπασμα του Ζολά συμπυκνώνει τη γλυκόπικρη και νοσταλγική πτυχή του έρωτα, υπογραμμίζοντας τον διαρκή αντίκτυπο όσων παραμένουν ανέφικτα ή ανεκπλήρωτα σε θέματα καρδιάς. Κάποιοι υποστηρίζουν πως έχουν βρει το πως κρατάει ο έρωτας για πάντα και η συνταγή είναι να μείνει ανεκπλήρωτος. Μάλλον συνδέθηκαν τα πνεύματά τους με τον συλλογισμό του Ζολά.
Όμως ας διαβάσουμε κι άλλα αποφθέγματα του Ζολά, ώστε να πραγματοποιήσουμε ένα ταξίδι στους προβληματισμούς του!
13 αποφθέγματα του Εμίλ Ζολά
- Ο πολιτισμός ποτέ δε θα φτάσει στην τελειότητα, αν η τελευταία πέτρα της τελευταίας εκκλησίας δεν πέσει πάνω στο κεφάλι του τελευταίου ιερέα.
- Η συγγνώμη έρχεται μετά την αδιαφορία.
- Η ερώτηση είναι η εξής: Από πού έρχεται ο άνθρωπος; Πού πηγαίνει ο άνθρωπος; Μπορώ να δηλώσω με ευχαρίστηση πως ο άνθρωπος έρχεται και φεύγει μέσα στη νύχτα.
- Τα αναφιλητά ενός άντρα είναι σπαρακτικά στεγνά.
- Μόνο η γη μένει αθάνατη. Η γη απ’ όπου βγαίνουμε και όπου επιστρέφουμε.
- Μια κοινωνία δεν είναι ισχυρή παρά μόνο όταν βγάζει την αλήθεια στο άπλετο φως του ήλιου.
- Η χειραφέτηση των γυναικών, αυτό είναι πολύ καλό. Αλλά προηγουμένως θα πρέπει να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν την ελευθερία.
- Τελικά, δεν αγαπάμε πολύ παρά μόνο τις γυναίκες που δεν είχαμε.
- Τίποτε δεν τελειώνει ποτέ, αρκεί λίγη ευτυχία για να ξαναρχίσουν όλα.
- Ο καλλιτέχνης δεν είναι τίποτα χωρίς το ταλέντο, αλλά το ταλέντο δεν είναι τίποτα χωρίς τη δουλειά.
- Όταν είσαι καλή μητέρα, όλα συγχωρούνται.
- Όταν πεθαίνει κανείς είναι για πολύ καιρό.
- Η επιστήμη της ομορφιάς είναι μια φάρσα που επινοήθηκε από τους φιλοσόφους για να σπάνε πλάκα οι καλλιτέχνες.
Ντοστογιέφσκι: Όλοι κλαίνε και με φιλούν, (αλλιώς τι είδους βλάκες θα ’ταν;)
