Το Blackbox αλλάζει και υποδέχεται τους «Ήρωες».
[dropcap size=big]Σ[/dropcap]το άδειο μαυρό κουτί, έχει προστεθεί μια σκηνή, μουσικά όργανα και θέσεις για τους θεατές σε όλο το μήκος και πλάτος του. Επί σκηνής ξεδιπλώνονται το γέλιο και το κέφι, μέσα από τα μάτια της σύγχρονης ελληνικής ζοφερής πραγματικότητας. Οι ηθοποιοί μας παρασύρουν στο γέλιο μέχρι δακρύων μα η συγκίνηση δεν λείπει. Καινοτομούν φέρνοντας το «ορθοπεδικό θέατρο», δημιουργώντας οξύμωρα σχήματα, και παρουσιάζουν εύθραυστα κοινωνικά ζητήματα. Και για σφυρί το χιούμορ, τα σπάνε. Και όλα αυτά με ζωντανή μουσική υπόκρουση. Από Άντζελα Δημητρίου μέχρι hard rock. Σάμπως αυτό δεν είναι και η μεταπολιτευτική Ελλάδα;
Στη δίωρη «νεοεπιθεώρηση», οι θεατές ξεκαρδίζονται με τον «πόνο» των ηθοποιών. Ξεκαρδίζονται με τον εαυτό τους. Ο Θανάσης Αλευράς δίνει ρεσιτάλ εναλλαγών και οι Κωνσταντίνος Καϊκής, Βίκυ Καρατζόγλου, Θοδωρής Μαυρογιώργης, Ματίνα Νικολάου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης και Αρετή Πασχάλη χαρίζουν στο κοινό μια εμπειρία γέλιου που είχε καιρό να βιώσει. Ίσως γιατί, όπως είπα και παραπάνω, είδε τον εαυτό του. Τη γυναίκα – θύμα ενδοοικογενειακής βίας, το χρήστη ναρκωτικών ουσιών, την ξεχασμένη στην εικονική πραγματικότητα.
[dropcap size=big]Ό[/dropcap] διαφορετικός και δακτυλοδεικτούμενος, αν μη τι άλλο και γελοίος, για τους υπόλοιπους «φυσιολογικούς» ανθρώπους. Όμως υπάρχουν κοινά μεταξύ διαφορετικών και φυσιολογικών. «Αποτελούμαστε απο 70% νερό και στο υπολοίπο 30% είμαστε άνθρωποι». Μα πάνω από όλα είμαστε «ήρωες», δικαιωματικά ή όχι και αν όχι για τους άλλους, για τον εαυτό μας.
Παρακολουθήσαμε την πρεμιέρα της παράσταση, στο θέατρο BlackBox την Τετάρτη 13 Μαΐου.
Κείμενο: Σοφία Ανδρεάδη (Lavart)
