Αυτές οι λιγότερο γνωστές πτυχές της προσωπικότητας του Σκρουτζ προσκαλούν τους αναγνώστες να ξαναδούν το κλασικό παραμύθι με νέα μάτια.
Στη σφαίρα των λογοτεχνικών χαρακτήρων, λίγες φιγούρες είναι τόσο εμβληματικές και αινιγματικές όσο ο Ebenezer Scrooge, ο τσιγκούνης πρωταγωνιστής της διαχρονικής νουβέλας του Charles Dickens, “A Christmas Carol”.
Πέρα από τη διαβόητη φράση του “Μπα ! Χαμπους” και τη μεταμορφωτική του συνάντηση με τα φαντάσματα, ο Σκρουτζ κρύβει ένα μωσαϊκό από λιγότερο γνωστές λεπτομέρειες που εμπλουτίζουν τον χαρακτήρα του. Ας εντρυφήσουμε στις σκιές του βικτοριανού Λονδίνου και ας ξετρυπώσουμε δέκα ενδιαφέροντα στοιχεία γι’ αυτόν τον αγαπητό τσιγκούνη.
9 πληροφορίες για τον Σκρουτζ
1. Η αιώνια ασάφεια του Σκρουτζ
Ενώ το παραμύθι είναι σταθερά ριζωμένο στη βικτοριανή εποχή, ο Ντίκενς αποφεύγει στρατηγικά να αποκαλύψει την ακριβή ηλικία του Σκρουτζ. Αυτή η σκόπιμη ασάφεια περιβάλλει τον Σκρουτζ με μια διαχρονική ποιότητα, επιτρέποντας στους αναγνώστες να τον αντιληφθούν ως σύμβολο απληστίας και λύτρωσης πέρα από τους περιορισμούς μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου.
2. Τα αόρατα αδέλφια του Σκρουτζ
Παρόλο που η αφήγηση προσφέρει ματιές στην παιδική ηλικία του Σκρουτζ, ο Ντίκενς σιωπά για την ύπαρξη τυχόν αδελφών του. Η μοναξιά του Σκρουτζ δεν είναι αποκλειστικά προϊόν των φιλάργυρων κλίσεων του- υποδηλώνει μια βαθύτερη απομόνωση, μια έλλειψη οικογενειακών δεσμών που συμβάλλει στη σκληρότητα της καρδιάς του.
3. Η ανεξερεύνητη ερωτική ζωή του Ebenezer Scrooge
Ο Ντίκενς δεν παρέχει καμία εικόνα για τις ρομαντικές περιπέτειες του Σκρουτζ ή την έλλειψή τους. Η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς σε ερωτικά ενδιαφέροντα στη ζωή του Σκρουτζ προσθέτει ένα στρώμα μυστηρίου στον χαρακτήρα του. Υπήρξε ένας χαμένος έρωτας που συνέβαλε στην πικρή του διάθεση; Το ερώτημα παραμένει αναπάντητο.
4. Το ανείπωτο επάγγελμα του Σκρουτζ
Ενώ ο Σκρουτζ είναι αναμφισβήτητα ένας φιλάργυρος επιχειρηματίας, η ακριβής φύση του επαγγέλματός του παραμένει κάπως ασαφής. Ο Ντίκενς αποφεύγει σκόπιμα να προσδιορίσει το επάγγελμα του Σκρουτζ, αφήνοντας τους αναγνώστες να αναρωτιούνται για την προέλευση του πλούτου του και τις ηθικές συνέπειες των επιχειρηματικών του συναλλαγών.
5. Οι λογοτεχνικές εμπνεύσεις του Σκρουτζ
Κατά τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Ebenezer Scrooge, ο Ντίκενς άντλησε έμπνευση από πραγματικούς κακοποιούς και λογοτεχνικούς προκατόχους. Το αρχέτυπο του τσιγκούνη, διαδεδομένο στη λογοτεχνία και τη λαογραφία, βρίσκει απήχηση σε χαρακτήρες όπως ο Σάιλοκ του Σαίξπηρ και ο Αρπαγκόν του Μολιέρου, προσθέτοντας ένα πλούσιο στρώμα στην απεικόνιση του Σκρουτζ.
6. Ο εξελισσόμενος σχεδιασμός του χαρακτήρα του Σκρουτζ
Οι πρώτες εικονογραφήσεις του Σκρουτζ τον απεικονίζουν ως μια λεπτή, λιπόσαρκη φιγούρα. Ωστόσο, καθώς η αφήγηση εξελίσσεται και ο Σκρουτζ υφίσταται μια βαθιά μεταμόρφωση, οι επόμενες εικονογραφήσεις τον απεικονίζουν πιο εύρωστο και γεμάτο πρόσωπο. Αυτή η οπτική εξέλιξη αντικατοπτρίζει τη μεταμόρφωση του χαρακτήρα του Σκρουτζ.
7. Η ανεξήγητη ομοιότητα: Scrooge και Marley
Αν και συνέταιροι στη ζωή, η φύση της σχέσης μεταξύ του Σκρουτζ και του Μάρλεϊ παραμένει καλυμμένη από ασάφεια. Ο Ντίκενς αφήνει στη φαντασία του αναγνώστη να διακρίνει αν η ομοιότητα των επωνύμων τους υποδηλώνει μια οικογενειακή σχέση ή απλώς μια επιχειρηματική συνεργασία.
8. Η αινιγματική ρουτίνα του Σκρουτζ την παραμονή των Χριστουγέννων
Οι πρώτες γραμμές της “Χριστουγεννιάτικης ιστορίας” δίνουν μια ζωντανή εικόνα της μοναχικής ρουτίνας του Σκρουτζ την παραμονή των Χριστουγέννων. Το μοναχικό δείπνο του σε μια μελαγχολική ταβέρνα και η μυστηριώδης παράκαμψη μέσω του νεκροταφείου προσδίδουν έναν αέρα μυστικότητας στις δραστηριότητες του πρωταγωνιστή πριν από την επίσκεψη των Φαντασμάτων.
9. Η ανομολόγητη λύτρωση του ανιψιού του Σκρουτζ
Ενώ η λύτρωση του Σκρουτζ είναι κεντρική στην αφήγηση, η τύχη του ανιψιού του, Φρεντ, μετά τη μεταμόρφωση, παραμένει ανεξερεύνητη. Ο Ντίκενς αφήνει τους αναγνώστες να φανταστούν τις συνέπειες της αλλαγής του Σκρουτζ στις σχέσεις που καθορίζουν τη νέα του εκτίμηση για το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Τα παραμύθια είναι πολύ πιο παλιά από ό,τι πιστεύαμε, τι λένε οι ερευνητές