Οι Αρβανίτες έχουν ελληνική καταγωγή; Η Lavart συνεχίζοντας τον αντίλογό της με την τεχνητή νοημοσύνη ρώτησε το ChatGTP για τους Αρβανίτες και την ελληνικότητά τους.
H πρώτη εκδοχή υποστηρίζει:
Αλβανοί και Αρβανίτες: Κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα, ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της Αλβανίας κατοικούσε στα πεδινά και κατά μήκος των ακτών, μαζί με Έλληνες και Λατίνους. Ωστόσο, με την κατάληψη των ακτών από τους Φράγκους, πολλοί από αυτούς τους κατοίκους εκτοπίστηκαν στις ορεινές περιοχές, όπου διατηρήθηκαν ισχυρές παραδοσιακές κοινότητες. Η δημιουργία του Δεσποτάτου της Ηπείρου και η ευθυγράμμιση των Ορεινών Αλβανών σε συγκρούσεις εναντίον Σλάβων και Ενετών υπογράμμισε τους στενούς δεσμούς τους με το ελληνικό στοιχείο.
Οι Αλβανοί οπλαρχηγοί ανταμείβονταν για τις στρατιωτικές τους υπηρεσίες προς τον βυζαντινό αυτοκράτορα με τίτλους και εκτεταμένες παραχωρήσεις γης, οδηγώντας σε μετασχηματισμό από παραδοσιακούς αρχηγούς φυλών σε ηγεμόνες που συχνά αγνοούσαν το εθιμικό δίκαιο και τις αρχές της ισότητας στις σχέσεις τους με τον λαό τους. Επιδιώκοντας να αποφύγουν αυτό το νέο καθεστώς γαιοκτησίας, πολλοί Ηπειρώτες και Αλβανοί μετανάστευσαν στην Ελλάδα, συσπειρωμένοι γύρω από αρχηγούς φυλών που δεν είχαν αποκτήσει την αρχοντιά.
Η συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 ανέδειξε την ολόθερμη προσήλωση των Αρβανιτών στην Ορθοδοξία, διαχωρίζοντάς τους από τους ηγεμόνες που ασπάστηκαν τον καθολικισμό. Με την πάροδο των αιώνων, η ανάμειξη με τους ελληνικούς πληθυσμούς οδήγησε σε γενετική και πολιτιστική αφομοίωση για τους περισσότερους Αρβανίτες, με λίγες απομονωμένες κοινότητες να διατηρούν τα έθιμα και το γλωσσικό τους ιδίωμα, επηρεασμένο από τα αλβανικά, τα ελληνικά, τα σλαβικά και τα λατινικά.
Παρά το γεγονός ότι είναι μια ξεχωριστή γλώσσα, η αρβανίτικη έχει επηρεάσει τους ελληνόφωνους κατοίκους στις καθημερινές τους συναναστροφές. Το κοινό θρησκευτικό δόγμα, η κοινή καταγωγή και οι αιώνες αλληλεπίδρασης με τους Έλληνες οδήγησαν στην αντίληψη των Αρβανιτών ως “πιο Ελλήνων από τους Έλληνες” και στην ενεργό συμμετοχή τους στους ελληνικούς εθνικούς αγώνες.
Τα αρβανίτικα, που δεν αποτελούν διάλεκτο της επίσημης αλβανικής, θεωρούνται αρχαία γλώσσα από την οποία προήλθε η αλβανική γλώσσα. Οι Αρβανίτες έχουν ιστορικά ταυτιστεί με τους Έλληνες και χρησιμοποιούν το ελληνικό αλφάβητο, τη γλώσσα και τις ορθόδοξες τελετές. Ωστόσο, μετά την ίδρυση της Αλβανίας το 1913, υπήρξαν προσπάθειες να προωθηθεί μια ξεχωριστή αλβανική ταυτότητα, γεγονός που οδήγησε σε εντάσεις μεταξύ των γειτονικών χωρών, κυρίως όσον αφορά θέματα όπως η Τσαμουριά.
Η δεύτερη εκδοχή υποστηρίζει:
Οι βυζαντινοί προκάτοχοί μας δεν έκαναν καμία αναφορά στους Αλβανούς στα Βαλκάνια. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος αναφερόταν στους Αλβανούς ως φυλή του Καυκάσου. Ο Γεώργιος Καστριώτης – Σκεντέρμπεης, που τιμάται ως εθνικός ήρωας από τους σημερινούς Αλβανούς, αυτοπροσδιορίστηκε ως ορθόδοξος Ηπειρώτης τον 15ο αιώνα. Στα τέλη του 15ου αιώνα σε βενετικά έγγραφα, ο όρος “Αλβανός” ερμηνεύεται ως “Έλληνες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο”, χωρίς να αμφισβητείται η ελληνική τους ταυτότητα. Η έννοια της αλβανικής συνείδησης είναι αναμφίβολα ένα ξένο κατασκεύασμα, όπως αποδεικνύεται από τις μαρτυρίες των ίδιων των ατόμων, όπως τις κατέγραψε ο σύγχρονος Βαλκανιολόγος Αχιλλέας Λαζάρου.
Κατά τη διάρκεια των προσπαθειών της Ιταλίας και της Αυστροουγγαρίας να ιδρύσουν ένα αλβανικό κράτος για στρατηγικούς σκοπούς, οι Τουρκαλβανοί ύψωσαν την οθωμανική σημαία στο Δυρράχιο, δείχνοντας προτίμηση στην τουρκική έναντι της άγνωστης αλβανικής εθνικής συνείδησης. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων, οι Αλβανοί μουσουλμάνοι πολέμησαν ενεργά στον οθωμανικό στρατό. Μετά το 1908, πολλά μέλη του κινήματος των Νεότουρκων, το οποίο στόχευε τους Έλληνες, ήταν Τουρκαλβανοί.
Ο όρος “Αλβανία” προέρχεται από το λατινικό “ALBA”, που σημαίνει λευκό, και έχει γεωγραφική παρά εθνολογική σημασία. Αντίθετα, ο όρος “Αρβανίτης”, που αναφέρεται σε ομάδες όπως οι Σουλιώτες, οι κάτοικοι της Ύδρας και των Σπετσών, προέρχεται από το “Αρβανιόν”, ένα τοπωνύμιο στη Βόρεια Ήπειρο, όπου ελληνόφωνοι πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα μετανάστευσαν στη Νότια Ελλάδα, σχηματίζοντας μια διάλεκτο εμπλουτισμένη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία. Αυτοί οι ελληνόφωνοι Αρβανίτες δεν είχαν ποτέ ξεχωριστή συνείδηση από τους άλλους Έλληνες.
Η σύγχυση μεταξύ “αλβανικής” και “αρβανίτικης” προκύπτει κυρίως στα ελληνικά λόγω φωνητικών ομοιοτήτων, αλλά διαφέρουν σημαντικά στην ουσία. Οι Αλβανοί αυτοπροσδιορίζονται ως Scipetar και ο τόπος τους ως Sciperia, που σημαίνει γη των Αετών. Παρά την πιθανή γλωσσική κατανόηση μεταξύ των δύο ομάδων, η εθνική τους συνείδηση διαφέρει. Ακριβώς όπως οι Σέρβοι, οι Κροάτες και οι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι μιλούν την ίδια γλώσσα αλλά έχουν συγκρουστεί ιστορικά, η γλωσσική ομοιότητα δεν συνεπάγεται κοινή εθνική ταυτότητα.
Ας δούμε την άποψη της αντικειμενικότητας της σύγχρονης τεχνολογίας:
Εσείς, λοιπόν, συμφωνείτε ή διαφωνείτε με το ρομπότ της εποχής μας;
Πηγή ιστορικών πληροφοριών: Διαδικτυακή έρευνα
Ρωτήσαμε το ChatGPT εάν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ο μεγαλύτερος στρατηλάτης όλων των εποχών
