Ένα μουσικό άσμα – επίκληση του Αλκίνοου Ιωαννίδη που σε παρασύρει στα δεσμά του.
Ζητάει κάτι ιερό, βίαιο και απελευθερωτικό μια γέφυρα που να περνάει από το πιο βαθύ άδυτο της ψυχής στην πολυσύχναστη αγορά της ύπαρξης. Είναι ο πόνος κάθε ποιητή που έχει τολμήσει να αγαπήσει αυτό που είναι άπιαστο, που έχει νιώσει το κεντρί της ομορφιάς που αιωρείται ακριβώς πέρα από την εμβέλεια.
Μέσα στο τρεμάμενο σκοτάδι του ανεκπλήρωτου , ο Ιωαννίδης απλώνει το χέρι του για μια άγρια αγκαλιά που θυμίζει παρηγοριά. Και ακόμα τα λόγια κρέμονται αναπάντητα , κυκλώνοντας σαν προσευχή που ρίχνεται στο κενό, περιμένοντας για πάντα αυτή η σιωπή.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ (όταν σε θέλω)
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή
Πίσω απ’ τα μάτια πίσω απ’ της ζωής το βέλο
Κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε το ξέρω
Νεροποντή που περιμένω μια ζωή
Γιατί δεν έρχεσαι
Όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
Στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
Κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
Μέχρι τον ήλιο ν’ ανεβεί και να τον κάψει
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ’ το ποτό
Απ’ το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
Κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σα χιόνι
Κι ανατινάζει του μυαλού μου το βυθό
Γιατί δεν έρχεσαι
Σ’ ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
Ο, τι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει
Να ‘ναι γιορτή την αγκαλιά της να ανοίξει
Στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Ως της ζωής μου το μπουρδέλο
Χτίσε μια γέφυρα να πάω και να ‘ρθω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ ποτέ όταν σε θέλω
Κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα – λογοτεχνικούς θησαυρούς που αγαπήθηκαν από τους αναγνώστες:
Όσκαρ Ουάιλντ: «Μέχρι τώρα ο άνθρωπος έχει υπάρξει ως ένα βαθμό, σκλάβος μηχανών»
Εντουάρντο Γκαλεάνο: «Είμαστε όλοι θνητοί μέχρι το πρώτο φιλί και το δεύτερο…»
Μια φορά κι έναν καιρό ο Έσσε μας είπε: «Όταν φοβόμαστε κάποιον είναι γιατί …»
5 φορές που ο Ίψεν είχε δίκιο (και είπε όσα φοβόμασταν να παραδεχτούμε)