Κι όμως, ο δρόμος προς τη γέννηση της δημοκρατίας προετοιμάστηκε από μια ιστορία που περιλαμβάνει έναν χορό μεθυσμένου και μια ερωτική απόρριψη. Πώς έγινε αυτό; Γυρνάμε αρκετά πίσω τη χρονοκάψουλα και επισκεπτόμαστε την περίοδο του 6ου αιώνα π.Χ., όταν η πόλη-κράτος της Αθήνας σε λίγο διάστημα θα αποτελέσει την κρύπτη του σημαντικότερου πολιτεύματος στην ιστορία του ανθρώπου.
Ο ελληνικός χώρος την περίοδο αυτή αποτελούνταν από πόλεις-κράτη και η εξουσία ήταν συγκεντρωμένη στα χέρια των λίγων και ισχυρών, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού να αντιμετωπίζει πολλαπλές δυσκολίες. Αυτό άρχισε να αλλάζει, με πολλά πραξικοπήματα να λαμβάνουν χώρα κατά τον 6ο αιώνα π.Χ., που οδήγησε στην εξέλιξη της τυραννίας, με την τότε έννοιά της να μην ταυτίζεται με τη σημερινή μας αρνητική.
Η πόλη της Σικυώνας (κοντά στην Κόρινθο) είχε τύραννο τον Κλεισθένη, ο οποίος δεν τα πήγαινε καλά με μια μεγάλη μερίδα του λαού του. Όταν η κόρη του, η Αγαρίστη, έφτασε σε ηλικία γάμου, ο Κλεισθένης θέλοντας να επεκτείνει τις συμμαχίες του, ανακοίνωσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ότι δίνει το χέρι της κόρης του και όσοι ενδιαφέρονται θα πρέπει να πάνε στη Σικυώνα μέσα σε 60 μέρες. Από όσους έφτασαν στην πόλη του, ο Κλεισθένης διάλεξε τελικά τον Ιπποκλείδη.
Στη μεγάλη γιορτή του γάμου τους, ο Ιπποκλείδης τα έτσουξε σε σημείο που ανέβηκε πάνω σε τραπέζι και χόρευε με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά. Έτσι, τα απόκρυφά του, δεν ήταν πλέον κρυφά, εξοργίζοντας τον πεθερό του. Έτσι, ο γάμος διαλύθηκε και η Αγαρίστη παντρεύτηκε τον δεύτερο καλύτερο υποψήφιο, τον Μεγακλή. Το ζευγάρι πήγε στην Αθήνα και έκαναν ένα γιο, τον Κλεισθένη. Τούτος ο Κλεισθένης θα θέσπιζε τη δημοκρατία στην Αθήνα.
Ο τύραννος της Αθήνας ήταν για δεκαετίες ο Πεισίστρατος. Όταν πέθανε, την εξουσία πήραν οι δυο γιοι του, Ιππίας και Ίππαρχος, οι οποίοι συγκυβερνούσαν. Ο Ίππαρχος βίωσε μια ερωτική απόρριψη που πήρε από έναν νεαρό, τον Αρμόδιο καθώς διατηρούσε ήδη μια ερωτική σχέση με έναν άλλον νεαρό τον Αριστογείτονα. Ο πληγωμένος Ίππαρχος αποφάσισε να εξευτελίσει την οικογένεια του Αρμόδιου. Στη μεγάλη γιορτή των Παναθηναίων, οι νεαρές έπρεπε να μεταφέρουν το ιερό πέπλο της Αθηνάς στην Αθήνα. Σε αυτή την τελετή θα έπαιρνε μέρος και η μικρή αδερφή του Αρμόδιου. Έτσι, ο Ίππαρχος βρήκε την ευκαιρία και απαγόρευσε τη συμμετοχή της, λέγοντας πως δεν ήταν παρθένα, πράγμα που ήταν τεράστια προσβολή.
Ο Αρμόδιος αποφάσισε να εκδικηθεί και σχεδίασε τη δολοφονία των δύο αδερφών τυράννων, μαζί με τον σύντροφό του τον Αριστογείτονα. Έτσι, την ημέρα των εορτασμών μαχαίρωσαν τον Ίππαρχο, αλλά ο Ιππίας γλίτωσε. Ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας πέθαναν στα βασανιστήρια και ονομάστηκαν Τυραννοκτόνοι, αλλά η τυραννία δεν έπεσε αμέσως. Ο Ιππίας ήταν πολύ αυταρχικός και αυτό οδήγησε σε εξέγερση και τότε ήρθε και το τέλος της τυραννίας.
Ο Κλεισθένης της Αγαρίστης, λοιπόν, δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική, επιδιώκοντας να μειώσει την εδραιωμένη δύναμη της αριστοκρατίας και να καλλιεργήσει ένα πιο συμπεριληπτικό πολιτικό σύστημα. Αναδιοργάνωσε πολιτικές μονάδες, ή δήμους, διασφαλίζοντας ισότιμη εκπροσώπηση για όλους τους πολίτες, ενώ εισήγαγε ένα σύστημα όπου οι πολίτες μπορούσαν να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων μέσω μιας συνέλευσης, θέτοντας τα θεμέλια για την αθηναϊκή δημοκρατία, μια ρηξικέλευθη εξέλιξη στην πολιτική ιστορία.
Πηγή πληροφοριών: Archaestoryteller Podcast
Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα: Υπήρχε; Αν ναι, πώς την αντιμετώπιζαν οι Αθηναίοι;
