Ο Λέων Τολστόι ξεκίνησε τη συγγραφή της αυτοβιογραφίας του το 1879, όταν είχε ήδη εξασφαλίσει μια παγκόσμια φήμη ως ένας από τους καλύτερους συγγραφείς με έργα όπως ο «Πόλεμος και Ειρήνη» και η «Άννα Καρένινα».
Ωστόσο, η συγκλονιστική αποκάλυψη μέσα στην αυτοβιογραφία του αποκάλυψε μια διαφορετική διάσταση του Τολστόι, εμβαθύνοντας στους αγώνες του με την κατάθλιψη, την ανήθικη συμπεριφορά και τη βαθιά μεταστροφή του στον χριστιανισμό.
Αναλογιζόμενος τα ταραχώδη χρόνια μεταξύ δεκαέξι και είκοσι έξι, ο Τολστόι εξέφρασε βαθιές τύψεις, περιγράφοντας λεπτομερώς μια περίοδο που σημαδεύτηκε από τη συμμετοχή στον πόλεμο, τις μονομαχίες, τα παιχνίδια με χαρτιά και την επιείκεια σε διάφορα ελαττώματα. Πριν από την αποκάλυψη στην “Εξομολόγηση”, ο Τολστόι, στα πενήντα πέντε του χρόνια, ταυτιζόταν ως “μηδενιστής”, στερούμενος πίστης για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, εκτός από την πρώιμη παιδική του ηλικία.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων χριστιανικών του χρόνων μέσα στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, από την οποία αργότερα θα αφοριζόταν, ο Τολστόι πάλευε με την κατανόηση και την αποδοχή των δογμάτων. Οι επιφυλάξεις του, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Θείας Κοινωνίας, εξέθεταν μια σύγκρουση μεταξύ των εξελισσόμενων πεποιθήσεών του και των διδασκαλιών της Εκκλησίας. Τελικά, ο Τολστόι βρήκε τη στάση της Εκκλησίας αντιφατική προς τις χριστιανικές αρχές που επιδίωκε να ασπαστεί, ιδίως εν μέσω του πολέμου της Ρωσίας, όπου οι χριστιανοί συμμετείχαν σε θανατηφόρες πράξεις εναντίον των αδελφών τους.
Παρά την κριτική του άποψη για την οργανωμένη θρησκεία και τον κλήρο, ο Τολστόι παρέμεινε πεπεισμένος για την εγγενή αλήθεια του χριστιανισμού. Η έμπνευσή του προερχόταν από τους Ρώσους αγρότες, οι οποίοι με την απλότητά τους ενσάρκωναν τις βασικές αξίες που συνδέονται με τον χριστιανισμό, όπως η συγχώρεση, η αγάπη και η αδελφοσύνη.
Μια καίρια πτυχή της χριστιανικής φιλοσοφίας του Τολστόι προέκυψε από την ερμηνεία του στην επί του Όρους Ομιλία. Αποστάλαξε πέντε εντολές από το κήρυγμα του Ιησού, δίνοντας έμφαση στην ειρήνη, την πίστη, τον αληθινό λόγο, τη μη αντίσταση στο κακό και την αγάπη για τους εχθρούς. Ο Τολστόι υποστήριζε ότι αυτές οι εντολές συγκρούονταν εγγενώς με τις κυβερνητικές δράσεις, με αποτέλεσμα η φιλοσοφία του να χαρακτηριστεί “χριστιανικός αναρχισμός”.
Η πίστη του Τολστόι στον χριστιανισμό δεν εξαρτιόταν από την πίστη στον Ιησού ως υπερφυσικό ον ή ως επιτελεστή θαυμάτων, αλλά από τις ηθικές διδασκαλίες που περικλείονται στον νόμο της αγάπης. Έβλεπε τον χριστιανισμό ως κατευθυντήρια αρχή για τη ζωή, δίνοντας έμφαση στις διδασκαλίες του ως αντανάκλαση του ηθικού νόμου ή, όπως το έθεσε, του θελήματος του Θεού.
5 βιβλία του Ντοστογιέφσκι που θα αλλάξουν την οπτική σας για τον κόσμο
