Ο Πάμπλο Νερούδα, ο επιφανής Χιλιανός ποιητής και αξιοσέβαστος διπλωμάτης, αποτελεί μια απαράμιλλη προσωπικότητα στον τεράστιο χώρο της ισπανόφωνης λογοτεχνίας.
Η προβολή του Νερούδα επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο στο πολιτιστικό μας περιβάλλον στα μέσα της δεκαετίας του 1970, όχι μόνο για τον αξιοσημείωτο ρόλο του στον πολιτικό στίβο ως στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Χιλής, αλλά και για την αρμονική σύγκλιση των στίχων του με τις μουσικές συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη. Αυτή η συμβίωση λέξεων και μελωδιών ανέβασε την απήχησή του, μαγεύοντας τις καρδιές όσων αναζητούσαν παρηγοριά και έμπνευση στο ποιητικό μωσαϊκό που έπλεκε.
Μέσα στο μωσαϊκό των στίχων του Νερούδα, τα θέματα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της αγάπης ηχούν με συγκλονιστική ομορφιά. Ανάμεσα στα πιο σεβαστά έργα του ξεχωρίζουν το μελαγχολικό αριστούργημα “20 ερωτικά ποιήματα και ένα τραγούδι της απελπισίας” και το μεγαλειώδες έπος “Γενικό άσμα”, γνωστό και ως “Canto General”, που περιλαμβάνει το εκπληκτικό πλήθος των 340 ξεχωριστών ποιημάτων. Σε αυτούς τους στίχους, ο Νερούδα γίνεται ένας εύγλωττος χρονικογράφος της ανθρώπινης εμπειρίας, υφαίνοντας μια αφήγηση που καλύπτει το φάσμα των συναισθημάτων, από τις τρυφερές αποχρώσεις του έρωτα μέχρι τον ηχηρό απόηχο των ιστορικών και πολιτικών αγώνων.
Το ποιητικό μωσαϊκό του Πάμπλο Νερούδα, υφασμένο με τα νήματα του πάθους, της κοινωνικής συνείδησης και της καλλιτεχνικής καινοτομίας, προσκαλεί τους αναγνώστες να ξεκινήσουν ένα ταξίδι στην ανθρώπινη ψυχή.
Ντίνος Χριστιανόπουλος: «μ’ ένα κορμί παρανάλωμα της έξαψης – ώριμη πια για το χαμό…»
Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)
Δε σ’ αγαπώ σαν να ‘σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι,
σαΐτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ’ αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μέσ’ από την ψυχή και τον ίσκιο.
Σ’ αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ’ τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ’ άρωμα που σφιγμένο μ’ ανέβηκε απ’ το χώμα.
Σ’ αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς, από πού και πότε,
σ’ αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ’ αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο,
παρά μ’ ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σαν δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.
(Μτφ.: Ηλίας Ματθαίου)
Διαβάστε περισσότερα ποιήματα:
10 ερωτικά ποιήματα που μας πήραν κοντά τους στο σκοτάδι της απογοήτευσης
Ντίνος Χριστιανόπουλος: 10 ερωτικά ποιήματα ενός αιρετικού που αγαπήσαμε
Κώστας Καρυωτάκης: 10 ερωτικά ποιήματα για την οδύνη του έρωτα
11 ουρανογενή ποιήματα ερωτικής μύησης και σπαραγμού
