Ο έρωτας, όχι αυτός με τα λουλούδια και τις υποσχέσεις αλλά ο αχόρταγος εκείνος που δε ψάχνει αγάπη, ψάχνει σώμα κυριαρχία και απεγνωσμένο καθρέφτισμα του εαυτού του μέσα στον άλλον.
Ο έρωτας του Καραγάτση είναι πείνα και χρέος. Αν δεν το πληρώσεις σε τιμωρεί με μοναξιά και μαρασμό.
Ο Καραγάτσης δεν εξιδανίκευσε του ήρωες του, ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Έγραφε με το μαχαίρι στο χαρτί και την επιθυμία να μην εξαγνιστεί αλλά να καεί μέσα στις λέξεις του.
Ο Μ. Καραγάτσης ερωτεύτηκε πάνω στα χαλάσματα των ναών μας με οργασμικά ψιθυρίσματα, καθώς στεκόταν πάνω στην καταστροφή που έχτισαν τα πάθη μας.
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)
Καραγάτσης: «Δεν υπάρχει λογικός συγκρατημός, φόβος, συνείδηση του πρεπούμενου και του άπρεπου»
12 αποφθέγματα του Μ. Καραγάτση.
1.“Ο γδούπος του κύματος, που ‘ σπαζε σε ισόχρονα διαστήματα κάτω απ’ το παράθυρο, μετρούσε το ρυθμό των συνουσιών τους. Οι ηχηρές ριπές του μελτεμιού μπλέχτηκαν με τα βογγητά των στέρνων τους. Κι ο μεγάλος φλοίσβος της αναταραγμένης θάλασσας συνόδεψε το λυγμό του υπέρτατου κορυφώματος με το βοερό αχό του που γέμιζε τα πάντα, ως τα ουράνια.”
2.“Κι ο Μίχαλος συλλογιζόταν τους ανθρώπους: τους Έλληνες, που αποφάσισαν όλοι μαζί να λευτερωθούν από τον Τούρκο, και σκλαβώθηκαν στον τρισχειρότερο τύραννο, τον εγωκεντρισμό τους.”
3.“Μα είμαι άνθρωπος. Συνδυάζω την κορυφαία χυδαιότητα με την κορυφαία νοημοσύνη.”
4.“Ήπιε τρία, τέσσερα ούζα απανωτά. Δεν ήταν συνηθισμένος, ζαλίστηκε. Η λιγούρα του έδωσε τη φρεναπάτη πώς ήταν το ασάλευτο κέντρο ενός κόσμου που λικνοζόταν. Ο θόρυβος απ’ τα ζάρια, απ’ τα πούλια πήρε αναγλυφικότητατρομακτική. οι ομιλίες των πελατών κυλούσαν με τον κυματιστό βρόντο των κεραυνών…”
5.“Γκρεμίστηκαν οι ναοί της καρδιάς μας και τίποτα δεν μπορούμε να χτίσουμε πάνω στα ρημάδια.”
6.”Ο έρωτας είναι ένα χρέος προς τη φύση που σ’ έπλασε.
7.“Έχω δεθεί με τα λιθάρια, με το χώμα, με το βούρκο τούτης της γης. Είμαι ένα κτήνος, που παλεύει να χορτάσει τις φυσιολογικές του ανάγκες: τροφή, συνουσία, ματαιοδοξία…”
8.“Ο ήλιος ξεπροβάλλοντας από το πέλαγο, μάτωσε τα σύννεφα του Σορόκου. Ταραγμένη βαθιά, η θάλασσα δεν ήθελε να φωτιστεί. Τα οργισμένα σπλάχνα της είχαν ρουφήξει το σκοτάδι της νύχτας και το κρατούσαν πεισματικά.”
9.“Παιδί μου, η δυστυχία σαν έρθει, έρχεται σιγά-σιγά· μα δεν σταματάει. Έρχεται ως το τέλος…”
10.“Όταν τα χείλη μας δε θα λένε πια το «ακόμα», μόνο θα λεν τη λέξη «πια», τότε μπορεί να υπάρχει χρόνος ακόμα, αλλά ίσως να είν’ αργά πια”
11.“Έλιωσαν από επιθυμία τα κορμιά μας, φλογίστηκαν από εγωισμό οι ψυχές μας, σπάραξαν από γλύκα οι σάρκες μας κι έσπειραν το Χάρο παντού, παντού, παντού… Όχι, δεν τον αγάπησα. Μονάχα ορέχτηκα να εξουσιάσω το κρέας και την ψυχή του.”
12.“Ένας άνθρωπος που γράφει βιβλία, ξεχωρίζει απ’ τον άλλο κόσμο. Αυτή ήταν η γνώμη αυτουνού, του Γιούγκερμαν, που δεν διάβαζε ποτέ του τίποτα.”
Διαβάστε περισσότερες λογοτεχνικές ιστορίες παρακάτω:
- Γιωσαφάτ: «Οι περισσότεροι μεγαλώνουμε με μαμάδες που δεν…»
- Φρόυντ: «Αν ένας άνθρωπος υπήρξε το αγαπημένο παιδί της μητέρας του, διατηρεί…»
- 7 σπουδαία αποφθέγματα από τη Μάρω Βαμβουνάκη: «Ένα παιδί που αισθάνεται ότι η μητέρα και ο πατέρας…»
- Μίλαν Κούντερα: «Η πηγή του άγχους βρίσκεται στο…»
- Άλμπερτ Αϊνστάιν: «Ξέρω πώς είναι να βλέπεις τη μητέρα σου να περνά την αγωνία του…»
- «Η πιο τρομακτική εμπειρία στη ζωή ενός ανθρώπου είναι όταν…» – Όταν μας άγγιξε ο Ζακ Λακάν
- Ντοστογιέφσκι: «Το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης έγκειται στο να …»
- Χέμινγουεϊ: «Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να…»
