Ο «Περιοδεύων Θίασος», ένα νέο θεατρικό έργο από την βραβευμένη ηθοποιό και σκηνοθέτη Ελεάνα Γεωργούλη, υπό τις πρωτότυπες μουσικές του Θάνου Κοσμίδη Στο ρόλο του Γελωτοποιού, ο Γεράσιμος Γεννατάς.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 & ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ , ΩΡΑ 21:00
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΩΡΑ 20:00
Mια σκοτεινή κωμωδία
Η μυθοπλασία συναντά το ντοκουμέντο σε μια σκοτεινή κωμωδία πάνω στις πολλαπλές περιπέτειες του Εθνικού Διχασμού και της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Μέσα από ένα παράδοξο βαριετέ καταστρώματος, η παράσταση ταξιδεύει στο χρόνο, διατρέχοντας τα πολιτικά αδιέξοδα που καταβροχθίζουν τη χώρα μας, αγγίζοντας άλλοτε βλάσφημα και άλλοτε ιλαρά τα αποτρόπαια του κόσμου που συνεχίζουν να κυριαρχούν.
Σμύρνη, Σεπτέμβρης του 1922. Ένας Αμερικανός πολίτης ναυλώνει το πλοίο Mimosa που θα μεταφέρει δύο χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας στον Πειραιά. Έχοντας μόλις γλιτώσει από τις φλόγες στην προκυμαία, τρεις θεατρίνοι, πάνω σε ένα κατάστρωμα κρατούν συντροφιά στο πλήθος μέχρι να φτάσει απέναντι. Η ταχυδακτυλουργός Νινέτ ειδικεύεται στις εξαφανίσεις πλήθους και στις γενοκτονίες. Ο Γελωτοποιός ζωντανεύει τον Κωνσταντίνο, ένα πίθηκο με το όνομα του Βασιλιά που χορεύει μπαλέτο και τραγουδά άριες. Ο νοσταλγικός Ακροβάτης θυμάται την εταίρα μάνα του και τον Τούρκο πατέρα του. Φιγούρες ενός κοσμοπολιτισμού που δεν υπάρχει πια, ήρωες της εποχής που αγωνίστηκαν για το αβέβαιο αύριο της ενσωμάτωσης. Σχοινοβατώντας πάνω στη λεπτή γραμμή όπου τα όρια του τραγικού και του κωμικού διαπλέκονται, ο Γελωτοποιός, η Νινέτ και ο Ακροβάτης σκέφτονται δυνατά, παίζουν μουσική, χορεύουν, τραγουδούν, αναζητούν απαντήσεις για τη ζωή, το θάνατο, όπως μόνο τα ρεμάλια οι θεατρίνοι μπορούν.
Σημείωμα σκηνοθέτη:
«Μελετώντας στη διάρκεια της έρευνας το χρονικό της Μικρασιατικής Καταστροφής, αισθανόμουν ολοένα και πιο δυνατά πως αυτό που συνέβη δεν ήταν μοναχά ο ζοφερός επίλογος μιας βαριά στρατιωτικής ήττας και η πυρπόληση του τόπου. Ήταν ο θάνατος του υπαρκτού κοσμοπολιτισμού, το ιστορικό τέλος μιας ετεροτοπίας όπου το διαφορετικό συνυπήρχε αρμονικά. Ήταν η καθολικότητα της βαναυσότητας που ξέσπασε πάνω στους ελληνικούς πληθυσμούς των παραλίων, ο ξεριζωμός και η επώδυνη μετάβασή τους σε μια Ελλάδα, φτωχή και αμήχανη απέναντι στην τεράστια προσφυγική κρίση που μαίνονταν. Ηθελημένα ή αθέλητα, το τραύμα της Καταστροφής έχει περάσει στη συλλογική μας μνήμη. Και ένα τραύμα βαθύ σαν και αυτό μένει ανοιχτό μέσα στην παρέλευση των χρόνων. “Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί”, όπως λέει στους στίχους του ο Σεφέρης. Όμως πια είναι βαθιά η ανάγκη να θυμηθούμε. Να μην ξεχάσουμε τι μας φέρνει εδώ. Γιατί χωρίς τη μνήμη δεν υπάρχει ταυτότητα κι κινδυνεύουμε έτσι να απομείνουμε αθύμητοι καβαλάρηδες ενός άγνωστου παρελθόντος. Γιατί αυτό συνέβη. Κι ίσως να ξανασυμβεί. Κι ίσως η μνήμη να είναι η μονή που μπορεί να το αποτρέψει.
Στόχος της έρευνας μας και της παραστατικής αυτής πρότασης, η ψηλάφηση του τραύματος, με έναν τρόπο αναπάντεχο. Καθώς έγραφα η περίφημη φράση του Μπρετόν με κέντριζε: το χιούμορ της κρεμάλας. Μιλάμε για το θάνατο γελώντας και έτσι ίσως να του βγάζουμε και λίγο τη γλώσσα. Με έσπρωξε ως εδώ η αίσθηση ότι η αλήθεια στο θέατρο δεν μπορεί να ειπωθεί με πολιτική ορθότητα και ίσες αποστάσεις. Πρέπει να ειπωθεί τολμηρά και αθυρόστομα, με αλητεία μα και εντιμότητα μαζί. Όπως μόνο τα ρεμάλια οι θεατρίνοι μπορούν.»
Ελεάνα Γεωργούλη
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ:
«Θαυμάζουμε την υπνωτική υποβολή που επιτυγχάνεται δια της κωμικής υπερβολής στη διαχείριση ενός κάθε άλλο παρά αστείου θέματος. Πρωτότυπη και γενναία ματιά. Είναι δύσκολο να μιλάς με τη φωνή τής Αλήθειας στο θέατρο, τον κατ’ εξοχήν χώρο του συμβατικού ψεύδους. Εκπληκτικής υποκριτικής δεξιοτεχνίας παράσταση. Τρεις ηθοποιοί γεμίζουν τον αναπεπταμένο χώρο με τις βιντεοπροβολές και τα ψηφιακά συνθήματα.» | Κωνσταντίνος Μπούρας-Η πόλη ζει
«H Γεωργούλη γράφει ένα δυνατό κείμενο, με ουσία, ιστορική ακρίβεια και μέτρο, που δε χαρίζεται σε κάποιον. Η σκηνοθεσία της επιτρέπει στο λόγο να αναπνεύσει, αφού αφήνει χώρο για κάποιες μαγικές σιωπές.» | Κωστής Μπίτσιος-ΑΠΟ ΤΙΣ 4 ΣΤΙΣ 5
«Γλυκόπικρος, τραγικός, συγκινητικά αστείος και πέρα για πέρα απρόσμενος, ο “Περιοδεύων θίασος“. Απλά εξαιρετικός ο Γεράσιμος Γεννατάς, μεταμορφώνεται κυριολεκτικά από τραγικό αφηγητή-αυτόπτη μάρτυρα σε εξημερωμένο (;) θηρίο, διασχίζοντας μια ατελείωτη παλέτα συναισθηματικών διακυμάνσεων μέσα από τον ψίθυρο και την κραυγή. Η πλαστικότητα και το εκτόπισμα του Γιάννη Ασκάρογλου υπογραμμίζουν κάθε λεπτό της παράστασης, ακόμα και στις βουβές του σκηνές, την ίδια στιγμή που η σπαρακτική στα σημεία ερμηνεία του συναντά το χιούμορ και την τραγική ειρωνεία. H Μάρια Φλωράτου είναι επιβλητική, ξέφρενη και μαζί gothic, είτε σαν τραγική αγαπημένη είτε σαν αφιονισμένη ταχυδακτυλουργός. Το νούμερο της εξαφάνισης πληθυσμών είναι ένα από τα καλύτερα ολόκληρης της παράστασης.»” | Μάνος Θηραίος-URBAN LIFE
«Το κείμενο διασχίζει το χρόνο και τα όρια ανθρώπινου και θηριώδους παίρνουν νέες συμβολικές διαστάσεις. Η νοσταλγία της Σμύρνης και ενός τρόπου ζωής που συνδύαζε αγαστά την Ανατολή και την Δύση εμπλέκεται τεχνηέντως με την αναζήτηση και απόδοση ευθυνών, με τον πόνο του ξεριζωμού, τη βία, το θάνατο…Η Γεωργούλη διαβάζει την ιστορία της περιόδου και παίρνει θέση.» | Μαρώ Τριανταφύλλου–rednblack.gr
«Η Ελεάνα Γεωργούλη παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον κείμενο, πρωτοποριακό και συγχρόνως μοναδικό στο είδος του.» | Ελένη Κασούρα-Debop
«Η Ελεάνα Γεωργούλη βρήκε έναν παρηγορητικό τρόπο να αναβιώσει τα συναισθήματα, τις αγωνίες, τα πάθη, τις επιθυμίες, τις υστεροβουλίες και τους ηρωισμούς των ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα του ’22. Με εξαιρετική μαεστρία στην ακροβασία μεταξύ ρεαλισμού και υπερρεαλισμού, ο περιοδεύων θίασος δείχνει μία από τις μεγαλύτερες και πιο πολυεπίπεδες ήττες του Ελληνικού Έθνους… στο Ελληνικό Έθνος.» | Ελπινίκη Νίνου-ΘΕΑΤΡΟ.GR
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 15 ευρώ γενική είσοδος –μειωμένο 13 ευρώ (Άνεργοι-φοιτητές-ΑΜΕΑ- άνω των 65 ετών)
Δείτε επίσης
“Κάποιος να με προσέχει”: Η παράσταση που ενθουσίασε το κοινό στο θεάτρου ΑΥΛΑΙΑ
