Μια μελαγχολική γοητεία, παρουσιάζοντας τη φθορά των λουλουδιών και τη μετάβαση στον χειμώνα, ενώ τα χελιδόνια αντιπροσωπεύουν τη φυγή και την αλλαγή των εποχών, διατηρώντας έναν αέναο ρυθμό της φύσης.
Το ποίημα “Χειμώνας” του Μίλτου Σαχτούρη ζωντανεύει τη μελαγχολία της εποχιακής αλλαγής. Ο ποιητής περιγράφει τον μαρασμό των λουλουδιών και τη φυγή των χελιδονιών, χρησιμοποιώντας τα ως σύμβολα της παροδικότητας και της αλλαγής. Το χελιδόνι, με τη φοβισμένη καρδιά, εκφράζει τη μετάβαση σε μια νέα εποχή με ανησυχίες. Ο πίνακας του ουρανού με τα μαύρα σύννεφα αναδεικνύει μια απειλητική ατμόσφαιρα και τον ερχομό της βροχής, ως σύμβολο απελπισίας.
Με εκλεπτυσμένη γλώσσα, ο Σαχτούρης αναδεικνύει την αλληλεξάρτηση της φύσης με τα συναισθήματα του ανθρώπου, προσφέροντας μια παραστατική εικόνα της παραλλαγής του χρόνου και της ανθρώπινης ψυχής.
Χειμώνας, Μίλτος Σαχτούρης
Τι ὡραῖα ποὺ μαραθῆκαν τὰ λουλούδια
τί τέλεια ποὺ μαραθῆκαν
κι αὐτὸς ὁ τρελὸς νὰ τρέχει στοὺς δρόμους
μὲ μιὰ φοβισμένη καρδιὰ χελιδονιοῦ
χειμώνιασε καὶ φύγανε τὰ χελιδόνια
γέμισαν οἱ δρόμοι λάκκους μὲ νερὸ
δυὸ μαῦρα σύννεφα στὸν οὐρανὸ
κοιτάζονται στὰ μάτια ἀγριεμένα
αὔριο θὰ βγεῖ στοὺς δρόμους καὶ ἡ βροχὴ
ἀπελπισμένη
μοιράζοντας τὶς ὀμπρέλλες της
τὰ κάστανα θὰ τὴ ζηλέψουν
καὶ θὰ γεμίσουν μικρὲς κίτρινες ζαρωματιὲς
θὰ βγοῦν κι οἱ ἄλλοι ἔμποροι
αὐτὸς ποὺ πουλάει τ᾿ ἀρχαῖα κρεβάτια
αὐτὸς ποὺ πουλάει τὶς ζεστὲς-ζεστὲς προβιὲς
αὐτὸς ποὺ πουλάει τὸ καυτὸ σαλέπι
κι αὐτὸς ποὺ πουλάει θῆκες ἀπὸ κρύο χιόνι
γιὰ τὶς φτωχὲς καρδιές.
Ποιήματα για αυτούς που χάσαμε, για αυτούς που θα θέλαμε να ‘χουμε μαζί μας λίγο ακόμη
