Ο Ερμής βρίσκεται σε διαδικασία συρρίκνωσης εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά η πλήρης έκταση αυτού του φαινομένου παρέμενε άγνωστη μέχρι τώρα. Παρά το γεγονός ότι είναι ο πλησιέστερος πλανήτης στον Ήλιο, το εσωτερικό του Ερμή ψύχεται σταδιακά, οδηγώντας στη συρρίκνωση των πετρωμάτων και των μεταλλικών συστατικών που απαρτίζουν τον πλανήτη.
Πρόσφατες έρευνες έδωσαν νέες πληροφορίες για το φαινόμενο αυτό. Ως αποτέλεσμα αυτής της συρρίκνωσης, η επιφάνεια του πλανήτη αναπτύσσει ρωγμές όπου η μία πλευρά επικαλύπτει την άλλη. Οι πρώτες ενδείξεις αυτής της συρρίκνωσης παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της αποστολής Mariner 10 το 1974, η οποία κατέγραψε εικόνες ρωγμών που εκτείνονταν σε μήκος εκατοντάδων χιλιομέτρων και σε ύψος αρκετών χιλιομέτρων. Μεταγενέστερα ευρήματα από την αποστολή Messenger του 2011 επιβεβαίωσαν την επικράτηση αυτών των ρηγμάτων στην επιφάνεια του Ερμή. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι ο Ερμής έχει συρρικνωθεί κατά περίπου 7 χιλιόμετρα σε διάμετρο.
Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι τα περισσότερα από αυτά τα ρήγματα είναι ηλικίας περίπου 3 δισεκατομμυρίων ετών, πιθανότατα δεν προέρχονται από ένα μεμονωμένο μεγάλο σεισμό, αλλά μάλλον από τις αθροιστικές επιπτώσεις εκατομμυρίων μικρότερων σεισμών κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών. Προβλέπουν επίσης ότι η θερμική συρρίκνωση του Ερμή είναι μια συνεχής διαδικασία, αν και με μειωμένο ρυθμό.
Έχουν εντοπιστεί νεότερα, μικρότερα ρήγματα διαμέτρου περίπου 1 χιλιομέτρου και βάθους 100 μέτρων, τα οποία πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν πριν από περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, επικαλύπτοντας τα παλαιότερα ρήγματα. Η επερχόμενη αποστολή BepiColombo της ESA, σε συνεργασία με την JAXA, που έχει προγραμματιστεί να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ερμή στις αρχές του 2026, υπόσχεται να προσφέρει περαιτέρω πληροφορίες με εικόνες υψηλότερης ανάλυσης. Ωστόσο, δεδομένου ότι η αποστολή δεν θα περιλαμβάνει προσεδάφιση, η συλλογή σεισμικών δεδομένων από τον πλανήτη παραμένει ανέφικτος στόχος.
