Ο Τζορτζ Όργουελ, κατά κόσμον Έρικ Άρθουρ Μπλερ, είναι γνωστός για τα εντυπωσιακά μυθιστορήματά του, όπως το «1984» και η «Φάρμα των ζώων». Ωστόσο, πολλοί αγνοούν την ταραχώδη ζωή του, η οποία σημαδεύτηκε από την κακή υγεία, τον πόλεμο και τη σταθερή προσήλωση στον δημοκρατικό σοσιαλισμό και η οποία επηρέασε βαθιά τα λογοτεχνικά του έργα.
Στο δοκίμιό του «Γιατί γράφω», ο Όργουελ αντανακλά: «Μεταξύ των ηλικιών περίπου δεκαεπτά και είκοσι τεσσάρων ετών προσπάθησα να εγκαταλείψω αυτή την ιδέα, αλλά το έκανα με τη συνείδηση… ότι αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να εγκατασταθώ και να γράψω βιβλία». Ο Όργουελ αισθανόταν προορισμένος να γράφει- ήταν εγγενές μέρος της φύσης του. Αυτό εγείρει το ερώτημα: ποιες εμπειρίες μεταξύ των ηλικιών δεκαεπτά και είκοσι τεσσάρων ετών διαμόρφωσαν τη λογοτεχνία και τη ζωή του;
Ο Τζορτζ Όργουελ «πρόβλεψε» την επιβολή της πολιτικής ορθότητας στο έργο «1984» (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
Η ενηλικίωση
Γεννημένος στις 25 Ιουνίου 1903 στην Ινδία, ο Όργουελ ήταν γιος της Άιντα και του Ρίτσαρντ Μπλερ, υπαλλήλου της ινδικής δημόσιας υπηρεσίας. Η οικογένεια επέστρεψε στην Αγγλία όταν ο Όργουελ ήταν ενός έτους και εγκαταστάθηκε στο Henley-on-Thames του Oxfordshire. Οι παιδικές του αναμνήσεις, που περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο στο μυθιστόρημά του «Coming Up for Air», απεικονίζουν έναν ποιμενικό παράδεισο που οι μελετητές πιστεύουν ότι αντανακλά τις πρώτες εντυπώσεις της ζωής του. Ωστόσο, η ανατροφή του Όργουελ δεν ήταν εντελώς ειδυλλιακή. Ένιωθε σαν παρείσακτος ανάμεσα στους κατοίκους της μεσαίας τάξης του Henley-on-Thames, ενώ συχνά δυσκολευόταν να κάνει φίλους λόγω της εσωστρεφούς και ευφάνταστης φύσης του. Η ταξική συνείδηση της μητέρας του τον εμπόδιζε επίσης να παίζει με τους γείτονες της εργατικής τάξης.
Η ανατροφή του Όργουελ στην «κατώτερη-ανώτερη-μεσαία τάξη», όπως περιγράφει ο ίδιος στο «Ο δρόμος προς το Wigan Pier», επηρέασε βαθιά τις απόψεις του για την τάξη και την κοινωνία. Το μέτριο εισόδημα της οικογένειάς του από τον μισθό του πατέρα του στην αποικιακή υπηρεσία τους επέτρεψε να διατηρήσουν έναν ημι-αριστοκρατικό τρόπο ζωής, δίνοντας έμφαση στην εκπαίδευση και την επαγγελματική σταδιοδρομία έναντι του εμπορίου. Αυτή η ταξική συνείδηση και η εκπαίδευσή του σε ιδρύματα κύρους όπως το St Cyprian’s και το Eton College τον περιέβαλλαν με συνομηλίκους της ανώτερης τάξης, επηρεάζοντας βαθιά την κοσμοθεωρία του και τα μετέπειτα γραπτά του.
Ο χρόνος του Όργουελ στο Ίτον, σε αντίθεση με την προηγούμενη εκπαίδευσή του, ήταν κάπως θετικός. Η διαβίωση ανάμεσα σε άλλους λόγιους τον απομόνωσε από τις ταπεινώσεις που αντιμετώπιζε αλλού. Οι εμπειρίες του στο Ίτον ενίσχυσαν διάφορες πολιτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, όπως ο αντιδιανοητισμός, η αντιπάθεια προς τον ειρηνισμό και ο θαυμασμός για τις στρατιωτικές αρετές.
Από τον ιμπεριαλισμό στον δημοκρατικό σοσιαλισμό
Απορρίπτοντας την αναμενόμενη πορεία προς το King’s College του Κέιμπριτζ, ο Όργουελ εντάχθηκε στην Αυτοκρατορική Αστυνομία στη Βιρμανία, ίσως επηρεασμένος από την αποικιοκρατική καριέρα του πατέρα του και από μια πρώιμη πράξη ταξικής εξέγερσης. Η θητεία του στη Βιρμανία, που χαρακτηριζόταν από αμφιθυμία απέναντι στον βρετανικό ιμπεριαλισμό, επηρέασε βαθύτατα τη συγγραφική του δραστηριότητα. Στο «Πυροβολώντας έναν ελέφαντα» εκφράζει τα αντικρουόμενα συναισθήματά του για τον ρόλο του στην αυτοκρατορία, τονίζοντας τόσο την κριτική του όσο και τα οφέλη που αποκόμισε από τον ιμπεριαλισμό.
Η επιστροφή του Όργουελ στην Αγγλία το 1927 σηματοδότησε μια στροφή προς τη συγγραφή, καθοδηγούμενη από την απογοήτευση που ένιωθε ότι ήταν απομακρυσμένος από τον κόσμο της λογοτεχνίας. Εγκαταστάθηκε στο Σάουθγουολντ και ξεκίνησε τη λογοτεχνική του καριέρα, ερευνώντας σε βάθος τη ζωή των φτωχών στο Λονδίνο και το Παρίσι, εμπειρίες που τροφοδότησαν τα πρώτα του έργα, όπως το «Κάτω και έξω στο Παρίσι και το Λονδίνο» και το «Ο δρόμος προς το Γουίγκαν Πιερ».
Αν και δεν ήταν όλα τα έργα του Όργουελ ανοιχτά πολιτικά, συχνά πραγματεύονταν θέματα ταξικής πάλης και κοινωνικά ζητήματα. Τα μυθιστορήματά του «Coming Up for Air» και «Keep the Aspidistra Flying» αντανακλούν τον βικτοριανό ρεαλισμό, με λεπτομερείς περιγραφές και δυσάρεστο τέλος, αν και μέχρι το 1936, όλα τα σοβαρά έργα του ήταν γραμμένα κατά του ολοκληρωτισμού και υπέρ του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Από τον έναν πόλεμο στον άλλον
Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος αποτέλεσε μια κομβική πολιτική εμπειρία για τον Όργουελ. Φτάνοντας στη Βαρκελώνη το 1936, πολέμησε για τη Δεύτερη Ισπανική Δημοκρατία, μια εμπειρία που τον μεταμόρφωσε από αντιφασίστα και σε αντικομμουνιστή. Η θητεία του στο μέτωπο της Αραγονίας και ο παρ’ ολίγον θανατηφόρος τραυματισμός του, που περιγράφεται στο «Αφιέρωμα στην Καταλονία», ενέτειναν τις αντι-ολοκληρωτικές του απόψεις.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα γραπτά του Όργουελ, όπως το «Το λιοντάρι και ο μονόκερος», και η εργασία του στο BBC, όπου συνέβαλε στις προσπάθειες προπαγάνδας, διαμόρφωσαν περαιτέρω τις απόψεις του. Ο ρόλος του στο BBC, αν και απογοητευτικός, παρείχε γνώσεις για τη γραφειοκρατική αναποτελεσματικότητα που αργότερα επηρέασαν το «1984».
Προσωπικές τραγωδίες και επαγγελματικοί θρίαμβοι
Τα μετέπειτα χρόνια του Όργουελ αμαυρώθηκαν από προσωπικές τραγωδίες, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου της συζύγου του Αϊλίν το 1945. Παρά τις δυσκολίες αυτές, απέκτησε παγκόσμια φήμη με τη «Φάρμα των Ζώων», έναν πολιτικό μύθο που ασκούσε κριτική στον σταλινισμό, αν και φοβόταν ότι θα μπορούσε να παρερμηνευτεί ως επίθεση στον ίδιο τον σοσιαλισμό.
Στα τελευταία του χρόνια, ο Όργουελ ολοκλήρωσε το «1984», ένα βαθύτατο αντι-ολοκληρωτικό μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε το 1949. Παρά την άμεση επιτυχία του, ο Όργουελ δεν έζησε για να δει τη διαρκή κληρονομιά του. Έφυγε από τη ζωή στις 21 Ιανουαρίου 1950, αφήνοντας πίσω του ένα έργο που συνεχίζει να έχει απήχηση στους αναγνώστες παγκοσμίως.
Η ζωή του Όργουελ, που χαρακτηρίστηκε από τις εμπειρίες του από την ταξική πάλη, τον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο και την προσωπική απώλεια, επηρέασε βαθιά τη λογοτεχνική του παραγωγή, καθιστώντας τα έργα του διαχρονικά σχόλια για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που προβληματίζουν τον κόσμο ακόμη και στον σύγχρονο κόσμο.
Η δαιμονοποίηση της μητρότητας σ’ έναν μελλοντικό κόσμο από τον Άλντους Χάξλεϋ
