Η Κική Δημουλά ήξερε και βρήκε τον σκοπό της. Είναι ξεκάθαρα η περίπτωση ανθρώπου που κατέρριψε την πεποίθηση πως το έργο σου για να είναι μεγάλο σε αξία δεν πρέπει να είναι κατανοητό στους πολλούς.
Σ’ έναν πολυκεντρικό κόσμο που ψάχνουμε να βρούμε αυτό το είδος αξιοπρέπειας που αξίζει να προσκυνήσουμε, όχι για να νιώσει δόξα αυτή η η ελευθερώτρια λέξη: «αξιοπρέπεια» αλλά για να βρούμε ξανά τον σκοπό μας. Τα ποιήματα της Κικής Δημουλά μάς παίρνουν από το χέρι και μας προκαλούν να ακολουθήσουμε το νήμα του νοήματος.
Τόσα πολλά έχουν ακουστεί για αυτό το νόημα και αυτό τον σκοπό. Είναι μια άποψη που συνεχίζει να συναντάται ως ζώσα, δημιουργώντας συζητήσεις ατελέσφορου χαρακτήρα αλλά με προσοδοφόρους διαλόγους.
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ
Καλά τα βγάζει πέρα η μοναξιά
φτωχικά αλλά τίμια.
Αλλού κοιμάται αυτή
κι αλλού το εγκρατές σκεπτικό εάν.
Μόνο καμιά φορά σε πειραματισμούς την παρασύρει
η περιέργεια
— όφις προγενέστερος και πιο φανατικός
απ᾿ τον νερόβραστον εκείνον τής μηλέας.
Δοκίμασε τής λέει, μη φοβάσαι
δεν έχεις τί να χάσεις
Κική Δημουλά: «Λυπάμαι τις νοικοκυρές έτσι που αγωνίζονται κάθε πρωί να διώχνουν…»
