«Να παίζει το τρανζίστορ τα αμερικάνικα»: Ποια ιστορία κρύβεται πίσω από το άσμα που σιγοτραγουδάμε ακόμη;

Κάθε τραγούδι έχει μια ή δύο ιστορίες υφασμένες μέσα στη μελωδία του, ιστορίες που συνδέονται με τον δημιουργό του, τον ερμηνευτή του ή ακόμα και με το ταξίδι που έκανε στο πέρασμα του χρόνου.

Ο Μιχάλης Μπουρμπούλης, ο σεβαστός στιχουργός άφησε πίσω του μια κληρονομιά από τραγούδια με πλούσιες, συχνά κρυφές ιστορίες που άγγιξαν τους Έλληνες μουσικόφιλους με απροσδόκητους τρόπους. Μια από αυτές τις επιτυχίες, το σε μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου και με την κορυφαία φωνή της Μαρινέλλας, ακούγεται ακόμα και σήμερα, περισσότερα από 45 χρόνια μετά την κυκλοφορία του. Αλλά λίγοι συνειδητοποιούν ότι οι γνωστοί στίχοι αυτού του τραγουδιού: «κι εσύ περνάς στους δρόμους/ με το μπουφάν στους ώμους/ και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα», δεν ήταν εμπνευσμένοι από κανέναν άλλο παρά από έναν Έλληνα πολιτικό.

The House of the rising sun: Η «απόκοσμη» ιστορία ενός τραγουδιού με άγνωστο δημιουργό 

Η προέλευση του τραγουδιού εντοπίζεται στο σπίτι του Μπουρμπούλη στην περιοχή του Λυκαβηττού, όπου αγωνιζόταν να συγκεντρωθεί στη συγγραφή του, που διακόπτονταν συνεχώς από το θόρυβο των παιδιών που έπαιζαν στο δρόμο. Απογοητευμένος, κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε έναν Αιθίοπα να περνάει από εκεί, με ένα τρανζίστορ ραδιόφωνο που έπαιζε μουσική στον ώμο του. Αυτή η μικρή στιγμή φύτεψε τον σπόρο για τους στίχους, πυροδοτώντας τον στίχο «Να παίζει το τρανζίστορ τα αμερικάνικα».

Ακριβώς τότε, ο Μπουρμπούλης θυμήθηκε μια φωτογραφία του Αντώνη Τρίτση του γνωστού Έλληνα πολιτικού, όπου βρισκόταν στην εξορία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Ο Τρίτσης απεικονιζόταν με το σακάκι του χαλαρά περασμένο στους ώμους του, ενσαρκώνοντας μια διαχρονική εικόνα ανεξαρτησίας. Η συγχώνευση αυτών των δύο ζωντανών εικόνων γέννησε ένα από τα πιο διαχρονικά τραγούδια της ελληνικής μουσικής.

Μα πόσο ενδιαφέρουσες είναι αυτές οι άγνωστες, αλλά καθοριστικές ιστορίες για τα αγαπημένα μας τραγούδια…

Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα  παρακάτω: