Με έναν ακατέργαστο και αφιλτράριστο φακό, ο Μπουκόφσκι κοίταξε στα βάθη της ζωής, φωτίζοντας τη σκληρή πραγματικότητα, με απαράμιλλη ειλικρίνεια και διορατικότητα.
Στο «Πετώντας το ξυπνητήρι», μια οδυνηρή βινιέτα από τη συλλογή του «Η λάμψη της αστραπής πίσω από το βουνό», ο Μπουκόφσκι μας προσκαλεί στις οικείες εσοχές του παρελθόντος του, όπου ο απόηχος της πατρικής σοφίας συγκρούεται με το επαναστατικό πνεύμα της νιότης.
Από τις πρώτες γραμμές, ο Μπουκόφσκι προετοιμάζει το σκηνικό με τις σοφές συμβουλές του πατέρα του, ένα μάντρα που αντηχεί στους διαδρόμους της ανατροφής του: «νωρίς στο κρεβάτι και νωρίς στο πόδι, ο άνθρωπος γίνεται υγιής, πλούσιος και σοφός». Ωστόσο, καθώς η αφήγηση εκτυλίσσεται, γινόμαστε μάρτυρες της απόκλισης μεταξύ των πατρικών προσδοκιών και της προσωπικής αλήθειας.
Ο πατέρας του Μπουκόφσκι ακολουθούσε πιστά το προδιαγεγραμμένο πρόγραμμα του πρόωρου ξυπνήματος και του ενάρετου βίου, μόνο και μόνο για να συναντήσει έναν πρόωρο θάνατο που αψήφησε την ίδια τη σοφία που υποστήριζε.
Στον απόηχο αυτής της αποκάλυψης, ο Μπουκόφσκι χαράζει τη δική του πορεία, αποφεύγοντας τις παγίδες των συμβάσεων υπέρ μιας ζωής απερίσπαστης από τους περιορισμούς των κοινωνικών προτύπων.
Μπουκόφσκι: Αυτός που αγαπιέται στα φανερά αλλά και στα κρυφά πεθαίνει σαν σήμερα το 1994
Τσαρλς Μπουκόφσκι , «Πετώντας το Ξυπνητήρι» – Η Λάμψη της Αστραπής πίσω από το Βουνό, εκδόσεις Ηλέκτρα
Ο πατέρας μου έλεγε πάντα: «νωρίς στο κρεβάτι και
νωρίς στο πόδι, ο άντρας γίνεται υγιής, πλούσιος
και σοφός».
τα φώτα στο σπίτι μας έσβηναν στις οχτώ
σηκωνόμασταν χαράματα απʼ τη μυρωδιά του
καφέ, του τηγανιτού μπέικον και των χτυπητών
αυγών.
Σʼ όλη του τη ζωή, ο πατέρας μου έμεινε πιστός στο
πρόγραμμα
αυτό.
Πέθανε νέος, απένταρος,
κι όχι ιδιαίτερα
σοφός, νομίζω.
Μετά απʼ αυτή τη διαπίστωση, απέρριψα τις συμβουλές του
κι έτσι
αργά έπεφτα στο κρεβάτι κι αργά ξυπνούσα: το μεσημέρι.
δεν ισχυρίζομαι ότι κατέκτησα
τον κόσμο αλλʼ απέφυγα τουλάχιστον
τα πρωινά μποτιλιαρίσματα, γλίτωσα από κάμποσες παγίδες
γνώρισα παράξενους, υπέροχους
ανθρώπους
ένας απʼ τους οποίους
ήταν
ο εαυτός μου – κάποιος που ο πατέρας μου
δεν γνώρισε
ποτέ.
