Σ’ έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από τον ατομικισμό και τη ψηφιακή απομόνωση, τα λόγια του Ράσελ αντηχούν με αξιοσημείωτη συνάφεια.
Οι άνθρωποι υποστηρίζει, είναι θεμελιωδώς κοινωνικά όντα διαμορφωμένα από τις αλληλεπιδράσεις, τη συντροφικότητα, την αγάπη, τις συγκρούσεις και τον αδιάκοπο χορό των σχέσεων.
Ωστόσο, ενώ η σύγχρονη εποχή προσφέρει αμέτρητες ευκαιρίες για επιφανειακές σχέσεις, η γνήσια ανθρώπινη επαφή μοιάζει όλο και πιο άπιαστη. Η διορατικότητα του Ράσελ μας προτρέπει να επανεξετάσουμε τη σημασία των βαθύτερων δεσμών, των ουσιαστικών συζητήσεων και των κοινών εμπειριών.
Είμαστε πραγματικά προορισμένοι να περιηγηθούμε στη ζωή απομονωμένοι πίσω από οθόνες ή μήπως η φυσική μας καλωδίωση μας ωθεί σε πιο βαθιές αλληλεπιδράσεις.
(Διαβάστε το λογοτεχνικό απόσπασμα παρακάτω)
Ο ερωτικός σπαραγμός του Τάσου Λειβαδίτη: «Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες…»
Ο έρωτας είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από την επιθυμία για σεξουαλική επαφή∙ είναι το σπουδαιότερο μέσο για να ξεφύγουν από τη μοναξιά που πληγώνει τους πιο πολλούς άντρες και γυναίκες στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους.
Στους πιο πολλούς ανθρώπους υπάρχει ένας βαθιά ριζωμένος φόβος για τον κρύο εξωτερικό κόσμο και για την πιθανή σκληρότητα του πλήθους.
Υπάρχει μια λαχτάρα για στοργή που συχνά κρύβεται κάτω από την τραχύτητα, τη χοντροκοπιά και το απότομο φέρσιμο στους άντρες ή κάτω από την γκρίνια και το καυγάδισμα στις γυναίκες.
Ο δυνατός αμοιβαίος έρωτας, όσο διαρκεί, εξαφανίζει αυτά τα αισθήματα, γκρεμίζει τα σκληρά τείχη του εγώ και δημιουργεί ένα νέο πλάσμα που αποτελείται από δύο ενωμένα σε ένα.
Η φύση δεν έφτιαξε τα ανθρώπινα όντα για να ζουν μόνα, γιατί δεν μπορεί να εκπληρώσει το βιολογικό σκοπό της παρά μόνο με τη συνεργασία των ανθρώπων∙ και οι πολιτισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ολοκληρωτικά το σεξουαλικό τους ένστικτο χωρίς αγάπη.
Το ένστικτο δεν ικανοποιείται ολοκληρωτικά παρά μόνο όταν στην ερωτική σχέση μπαίνει ολάκερη η ύπαρξη του ανθρώπου, ψυχική και σωματική.
Εκείνοι που δεν έχουν γνωρίσει τη βαθιά οικειότητα και την έντονη συντροφικότητα της ευτυχισμένης αμοιβαίας αγάπης έχουν χάσει το καλύτερο πράγμα που μπορεί να δώσει η ζωή∙ ασυνείδητα, αν όχι συνειδητά, το αισθάνονται αυτό και η απογοήτευση που γεννιέται τους οδηγεί προς το φθόνο, την καταπίεση και τη σκληρότητα.
Διαβάστε περισσότερες ερωτικές καταθέσεις από αγαπημένους λογοτέχνες:
- Οδυσσέας Ελύτης: «Όλα τα πήρε το καλοκαίρι με τα μισόλογα τα σβησμένα»
- Τα γράμματα του Ρίλκε που μάς καθοδηγούν διαχρονικά: «Έρωτας δε θα πει ν’ ανοίγεσαι…είναι…»
- 11 σπουδαία αποφθέγματα του Τερζάκη: «Τι σχέση έχει με την αγάπη ο έρωτας; Η αγάπη είναι …»
- Καβάφης: «Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με»
- Τα ερωτικά, τολμηρά και απαγορευμένα ποιήματα του Μπωντλαίρ
- Τι είναι ο έρωτας; 10 ποιήματα προσπαθούν να του δώσουν μορφή
- Η Μαλβίνα Κάραλη σε ένα ερωτικό απόσπασμα: «Ακραία, απόλυτη βία ο έρωτας..»
- Αποφθέγματα των αρχαίων Ελλήνων για τον έρωτα – Τι ήταν ο έρωτας για αυτούς;
