Το απόσπασμα από το βιβλίο «Ιστορίες του κ. Κόυνερ» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η φιλανθρωπία και η δικαιοσύνη αποτελούν το βάλσαμο για την αλληλεγγύη στην κοινωνία.
Ο Bertolt Brecht, γερμανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, ήταν μια επιδραστική φυσιογνωμία του γερμανικού θεάτρου κατά τον 20ό αιώνα. Πρωτεργάτης του “Επικού Θεάτρου,” θεωρίας που υποστηρίζει ότι το θέατρο πρέπει να ενημερώνει και όχι να αφηγείται, επιδίωξε να αποστασιοποιήσει το κοινό από τα γεγονότα στη σκηνή, προκειμένου να προκαλέσει σκέψη και ανάλυση. Τα έργα του, όπως το “Μάνα κουράγιο,” “Η όπερα της πεντάρας,” “Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν” και “Ο κύκλος με την κιμωλία,” αντιπροσώπευαν τον κοινωνικό προβληματισμό, ενθαρρύνοντας το κοινό να αμφισβητεί τις κοινωνικές ανισότητες και τις δομές εξουσίας. Με την κληρονομιά του, ο Brecht άφησε ένα εντυπωσιακό ίχνος στον κόσμο του θεάτρου, ενθαρρύνοντας τη σκέψη και την αναστάτωση σε πολιτιστικό επίπεδο.
Στο απόσπασμα από το βιβλίο «Ιστορίες του κ. Κόυνερ», ο Άραβας προσφέρει μια γκαμήλα στους φίλους που ζητούν βοήθεια για την κληρονομιά τους. Με αυτή τη φιλική κίνηση, δημιουργείται μια λύση που εξυπηρετεί όλους και αποδεικνύει ότι η σωστή μοιρασιά δεν απαιτεί απαραίτητα υπερβολικές θυσίες. Το γεγονός ότι οι φίλοι επιστρέφουν την περισσεύουσα γκαμήλα στον Άραβα αντικατοπτρίζει την αναγνώριση της ευγνωμοσύνης και της αξίας της φιλίας.
Επιπλέον, η ιστορία προσφέρει ένα μάθημα για τον τρόπο με τον οποίο η απλότητα και η αλληλεγγύη μπορούν να οδηγήσουν σε ισορροπημένες και δίκαιες λύσεις. Οι πρωταγωνιστές, αντί να περιπλανώνται σε δύσκολες διαπραγματεύσεις, δέχονται τη βοήθεια του Άραβα και επιτυγχάνουν μια αποτελεσματική μοιρασιά. Αυτή η αφήγηση ενισχύει την ιδέα ότι η απλότητα και η συνεργασία είναι συχνά οι κλειδιά για την επίλυση προβλημάτων και τη δημιουργία αρμονικών σχέσεων.
Μπέρτολτ Μπρεχτ – Φιλική εξυπηρέτηση
Σαν παράδειγμα για τον σωστό τρόπο να βοηθάς τους φίλους ο κ. Κ. αφηγήθηκε τούτη την ιστορία:
Πήγαν κάποια παλικάρια σ’ έναν γέρο Άραβα και του είπαν:
«Ο πατέρας μας πέθανε. Μας άφησε κληρονομιά δεκαεφτά γκαμήλες και στη διαθήκη του ορίζει να πάρει ο μεγαλύτερος τις μισές, ο δεύτερος το ένα τρίτο και ο μικρότερος το ένα ένατο. Τώρα δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στη μοιρασιά, βγάλε λοιπόν εσύ την απόφαση».
Ο Άραβας σκέφτηκε και είπε:
«Καθώς βλέπω για να κάνετε σωστή μοιρασιά, σάς χρειάζεται άλλη μιά γκαμήλα. Εγώ έχω μιά μονάχα, μά… ας είναι, σάς την παραχωρώ. Πάρτε την, κάντε τη μοιρασιά και φέρτε σε μένα ό,τι περισσέψει».
Τα παλικάρια πήραν την γκαμήλα, τον ευχαρίστησαν για τη φιλική εξυπηρέτηση και μοίρασαν μετά τις δεκαοχτώ γκαμήλες, έτσι που ο μεγαλύτερος πήρε τις μισές, που ήταν εννιά, ο δεύτερος το ένα τρίτο, που ήταν έξη, και ο μικρότερος το ένα ένατο που ήταν δυο.
Σαν χώρισαν όμως τις γκαμήλες είδαν με απορία ό,τι τους περίσσευε μία! Αυτή την επέστρεψαν στον γέρο φίλο τους και τον ευχαρίστησαν πάλι.
Ο κ. Κ. είπε ότι αυτή ήταν μια σωστή φιλική εξυπηρέτηση, γιατί δεν απαιτούσε μεγάλες θυσίες.
Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ιστορίες του κ. Κόυνερ
μτφρ. Πέτρος Μάρκαρης,
Θεμέλιο, Αθήνα 19917, σ. 52
Πάμπλο Νερούντα – Κοιμήθηκα μαζί σου όλη τη νύχτα, ενώ η σκοτεινή γη γυρίζει
